Για να μη συζητήσουμε για το θαύμα που πέτυχε. Και μόνο η παρουσία της στο Φεστιβάλ Αθηνών ήταν αρκετή για να κάνει το ντεμπούτο του –επιτέλους –ο υπουργός Πολιτισμού Κώστας Τασούλας στο Ηρώδειο (η Επίδαυρος θα πρέπει να περιμένει ώς το τέλος του μήνα, καθώς μόνο ο «Ιππόλυτος» κρίθηκε ικανός να τον ταξιδέψει ώς την αργολική γη).
Αν σας πω ότι έχει μακρύ μαύρο μαλλί και εμφανίστηκε με ολοκέντητη λευκή τουαλέτα και ένα σκίσιμο – βάραθρο στο πλάι θα δυσκολευτείτε να τη βρείτε; Μάλλον όχι. Η Ζωζώ Σαπουντζάκη μάλιστα –μου είπαν οι κακόγλωσσες πηγές μου –δεν ήταν προγραμματισμένο να πιάσει πρώτο θώκο πίστα. Κακώς, βεβαίως, διότι πώς να αρνηθείς την πρώτη θέση στη «βασίλισσα της νύχτας»; Αλλά εκείνη δεν άφησε περιθώρια. Μπήκε με αέρα, κάθησε και ουδείς τόλμησε να τη μετακινήσει.
Η λάμψη της Ζωζώς άλλωστε ίσως αποτέλεσε και βασική αιτία που πέρασε απαρατήρητη η πριγκίπισσα Γιασμίν Αγά Χαν, που λέγεται ότι βρέθηκε κι εκείνη για χάρη της Νάνας που γιορτάζει τα 80 της χρόνια στο Ηρώδειο.
Αν και ουδείς μπορεί να επιβεβαιώσει την παρουσία της κόρης τής Ρίτα Χέιγουορθ στα εδώλια του ρωμαϊκού ωδείου, οι φήμες την ήθελαν εκεί.
Λευκοντυμένη η Νάνα Μούσχουρη και συντροφιά με την κόρη της Λενού δεν τραγούδησε μόνο. Μίλησε. Και μίλησε πολύ. Θύμισε πως την ξύπνησε στα άγρια μεσάνυχτα ο Μάνος Χατζιδάκις, διότι τότε του ήρθε έμπνευση για να γράψει τα «Παιδιά του Πειραιά». Είπε ιστορίες από την εποχή που σύχναζε στου Φλόκα παρέα με τον Γκάτσο και τον Χατζιδάκι και τον «πιτσιρικά» τότε Αλέξανδρο Λυκουρέζο. Και τραγούδησε –από τις σπάνιες φορές ενώπιον ελληνικού κοινού –τη «Συννεφιασμένη Κυριακή» ανάμεσα στις αναρίθμητες επιτυχίες της. Και όσο για εκείνους που την κατηγορούν ότι όλο μας αποχαιρετά κι όλο επιστρέφει; Φρόντισε να κλείσει τα στόματα με το που βγήκε στη σκηνή: «Ξέρω ότι σας είχα αποχαιρετήσει πριν από έξι χρόνια, αλλά δεν κρατήθηκα. Και ξανάρθα».