Θα σημάνει άραγε η εκλογή του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στην προεδρία της Κομισιόν την μετακόμιση της Ντόρας Μπακογιάννη στις Βρυξέλλες; Η επιλογή του έλληνα επιτρόπου μετατρέπεται σε γρίφο.

Κατά μία γραμμή πληροφόρησης, ο νέος (από σήμερα) αρχικομισάριος επιμένει για την τοποθέτηση της πρώην υπουργού Εξωτερικών στη θέση της Κάθριν Αστον. Μια θέση που –δεν το κρύβει –ενδιαφέρει άλλωστε και την ίδια την Μπακογιάννη. Παρότι το ερώτημα είναι αν μόνο αυτή η θέση της Επιτροπής την ενδιαφέρει.

Δεν είναι βέβαιο ότι η συνάντηση Σαμαρά – Μπακογιάννη στην οδό Μουρούζη ξεκαθάρισε το ζήτημα αυτό. Ναι μεν η Ντόρα επιβεβαίωσε τον Πρωθυπουργό για τη διάθεσή της να πάει στις Βρυξέλλες. Οι εξελίξεις όμως των επόμενων ημερών δεν έδωσαν την εντύπωση ότι το πράγμα δρομολογήθηκε. Μάλιστα, θορυβημένη από δημοσιεύματα που έφεραν τον Βαγγέλη Βενιζέλο να έχει επιφυλάξεις, ως κυβερνητικός εταίρος, σε μια τέτοια εξέλιξη, η Ντόρα τον επισκέφθηκε μερικές ημέρες αργότερα στο παλιό γραφείο της στο ΥΠΕΞ. Του ανέπτυξε τους σχεδιασμούς της για τις Βρυξέλλες, κυρίως για να βολιδοσκοπήσει τις διαθέσεις του αντιπροέδρου, αλλά και για να του δώσει ένα έμμεσο έναυσμα να μιλήσει θετικά στον Πρωθυπουργό.

Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ. Είναι γεγονός ότι μια πρώτη συζήτηση για το θέμα της Κομισιόν έχει γίνει σε μία από τις πολλές συναντήσεις των δύο πολιτικών αρχηγών. Συζητήθηκαν και ονόματα, αλλά η γενική κατεύθυνση ήταν ότι ο νέος επίτροπος πρέπει να έχει πολιτικά χαρακτηριστικά. Δηλαδή, δεν θα είναι πρόσωπο τύπου Γκίκα Χαρδούβελη. Παρότι η νυν επίτροπος Μαρία Δαμανάκη θα επιθυμούσε μια δεύτερη θητεία –κάτι που επιβεβαιώνει δημοσίως όσο και κατ’ ιδίαν –δεν ήταν αυτόματη επιλογή για τους Σαμαρά και Βενιζέλο –για να το πει κανείς κομψά. Οχι όμως ότι το έβαλε κάτω (περισσότερες λεπτομέρειες για τις επιθυμίες της Μαρίας στο Στίγμα του Γιώργου Παπαχρήστου, σελ.10)

Στο μεταξύ, παρότι η Μπακογιάννη θεωρεί ότι ο Πρωθυπουργός έχει δεσμευθεί για τις Βρυξέλλες –και μάλιστα δεύτερη φορά μετά το 2012 –ο ίδιος δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνεται έτσι. Και σίγουρα δεν φαίνεται να επείγεται να λύσει το θέμα.

Ο Σαμαράς δεν φαίνεται επίσης να θέλγεται από το ενδεχόμενο να πάρει πρόσωπο εξ Αθηνών τη θέση της βαρόνης Αστον. Χλιαρός, για το πει κανείς κομψά, είναι και ο Βενιζέλος. Ενδεχομένως γιατί στην παρούσα φάση ο υπουργός Εξωτερικών Βενιζέλος δεν αισθάνεται κάποιο λόγο να προωθήσει την Μπακογιάννη στη θέση της Αστον, δηλαδή να συναινέσει να του έρθει κατά κάποιο τρόπο καπέλο ως υπουργός Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αλλά και γιατί ο αντιπρόεδρος θέλει να φαίνεται ότι έχει λόγο στις επιλογές της κυβέρνησης για θέσεις όπως η Τράπεζα της Ελλάδος ή η Κομισιόν. Και η ενθρόνιση της Ντόρας στις Βρυξέλλες μάλλον δίνει μια διαφορετική εικόνα.

Ούτως ή άλλως, από τη στάση αμφοτέρων, φαίνεται ότι Σαμαράς και Βενιζέλος χειρίζονται το θέμα διά της διολισθήσεως. Δηλαδή, καθυστερούν να λάβουν οποιαδήποτε απόφαση –κατ’ αυτούς το ζήτημα δεν επείγει –για το θέμα του επιτρόπου, επιδιώκοντας ουσιαστικά όταν έρθει η κρίσιμη ώρα να έχει δοθεί το χαρτοφυλάκιο Εξωτερικών μαζί με τα άλλα σημαντικά χαρτοφυλάκια, τα οποία κυνηγούν βέβαια λυσσωδώς οι μεγάλες χώρες. Κατά την εκδοχή αυτή, όπως λέγεται σαρκαστικά, για την Ελλάδα θα μείνει κάποιος τομέας τύπου Ξηρών Καρπών και Ανατινάξεων και είναι αμφίβολο –το αφήνει να εννοηθεί ήδη η ίδια –ότι η Ντόρα θα ενδιαφέρεται.

Εκπλήξεις πάντως κρύβουν τα άλλα ονόματα, πλην αυτού της Μπακογιάννη, που φαίνεται να έχουν συζητηθεί. Τα σενάρια επικεντρώνονται στο πρόσωπο του πρώην υπουργού Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη, στον υφυπουργό Εξωτερικών αρμόδιο για κοινοτικά θέματα Δημήτρη Κούρκουλα που έχει καλές σχέσεις και με τον Σαμαρά και με τον Βενιζέλο, αλλά και στον πρώην υπουργό Παιδείας Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο. Υπάρχει και το κρυφό χαρτί του Αντώνη Σαμαρά που ακούει στο όνομα Νίκη Τζαβέλλα. Η Τζαβέλλα δεν κατάφερε να εκλεγεί ευρωβουλευτής και δεν μπήκε στην κυβέρνηση κατά τον τελευταίο ανασχηματισμό. Είναι όμως πολιτικό πρόσωπο που τυγχάνει ευρύτερης αποδοχής, ενώ ανταποκρίνεται και στο άνοιγμα που εξέφρασε ήδη ο ανασχηματισμός προς τη Δεξιά της Δεξιάς.

ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΚΥΡΙΕΣ. Ούτως ή άλλως, πάντως, η θέση της Αστον διεκδικείται και από άλλες κυρίες όπως, ας πούμε, η Βουλγάρα Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα η τοποθέτηση της οποίας θα διατηρήσει κάποιες ισορροπίες ως προς τη θέση των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ στην Ευρώπη, αλλά και η αεράτη Ιταλίδα Φεντερίκα Μογκερίνι, την οποία προωθεί ο Ρέντσι. Για την Ιταλίδα δεν έχει αντίρρηση και ο Βαγγέλης Βενιζέλος, ο οποίος θα ήθελε να δει μια εκπρόσωπο της Κεντροαριστεράς στο υψηλό ευρωπαϊκό αξίωμα.