Ανθρωποι κάθε φυλής και τάξης, ένας έκπτωτος ινδός πρίγκιπας, η κόρη ενός γάλλου βοτανολόγου, ένας γιγαντόσωμος παρίας, παντρεμένος κρυφά με μια Ινδή, διωγμένη από την κάστα της, συνταξιδεύουν με την «Ιβηδα», ένα πρώην δουλεμπορικό σκάφος που τώρα μεταφέρει κούληδες και όπιο. Στο γεμάτο περιπέτειες ταξίδι τους από την Καλκούτα στα νησιά του Αγίου Μαυρικίου τα πανιά της σκούνας φουσκώνει ένας άνεμος που έχει «κάτι από Δουμά, από Τολστόι και από Ντίκενς», όπως έγραψε η«Ομπζέρβερ». Με τη«Θάλασσα από παπαρούνες» ο ινδός συγγραφέας που διδάσκει συγκριτική λογοτεχνία στο Χάρβαρντ ξαναζωντανεύει αριστοτεχνικά μια ολόκληρη εποχή αλλά και το λογοτεχνικό είδος της σάγκα.