Μια αυστηρή εγκύκλιο που βάζει φρένο στις σπατάλες και εισαγάγει τη «σφιχτή» χρηματοδότηση στις μονάδες ψυχικής υγείας μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, εξέδωσε η υφυπουργός Υγείας Ζέττα Μακρή. Τα μέτρα αυτά λαμβάνονται περίπου έναν μήνα μετά τα αποκαλυπτικά στοιχεία για οικονομικές ατασθαλίες και διπλοεγγραφές ασθενών που διαπιστώθηκαν στη διάρκεια ελέγχων.

Όπως είχε δηλώσει τότε η Μακρή «ο αριθμός των 500.000 ιατρικών πράξεων που αφορούν ψυχικά ασθενείς μόνο για το δεύτερο εξάμηνο του περασμένου έτους είναι υπερβολικός και ύποπτος, και σε κάθε περίπτωση χρήζει περαιτέρω διερεύνησης». Μάλιστα, τον Απρίλιο προειδοποίησε με εξονυχιστικούς ελέγχους, αφού από τα σχετικά πορίσματα εντοπίστηκε ακόμη και ασθενής που είχε γεννηθεί το 1931, ο οποίος εμφανιζόταν καθημερινά να κάνει γιόγκα και γυμναστική.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τα στοιχεία που έφερε στο φως της δημοσιότητας η υφυπουργός Υγείας, περίπου το 20% από τους ωφελούμενος από τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας φέρεται να επισκέπτεται την ίδια ημέρα διαφορετικά κέντρα και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις οι ασθενείς εμφανίζονται να αναζητούν φροντίδα τόσο στην Αθήνα όσο και στην περιφέρεια. Επιπλέον, διαπιστώθηκε μεταξύ άλλων πως για το 12% των ασθενών ο ΑΜΚΑ δεν ταυτοποιείται με φυσικό πρόσωπο.

Έτσι με τη νέα εγκύκλιο διευκρινίζονται οι προϋποθέσεις για την κάλυψη των δαπανών που υπολογίζονται για την παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας, ανά ωφελούμενο και τύπο μονάδας, ενώ επιχειρείται να αντιμετωπιστούν προβλήματα που προέκυψαν κατά την πορεία εφαρμογής του νέου τρόπου κοστολόγησης, όπως είναι για παράδειγμα η κοστολόγηση των θεραπευτικών πράξεων και ο έλεγχος των δηλούμενων στοιχείων.

Επίσης, όπως υπογραμμίζεται σε σχετική ανακοίνωση «καθίσταται σαφής η ανάγκη για πιστή τήρηση των διατάξεων περί οργάνωσης και λειτουργίας των μονάδων ψυχικής υγείας, προκειμένου να διασφαλιστεί η διαφανής και ομαλή χρηματοδότησή τους, από τους υφιστάμενους προβλεπόμενους πόρους».

Στόχος μεταξύ άλλων, είναι να διασφαλιστεί ένα αποτελεσματικό πλαίσιο εφαρμογής ελέγχου των όρων αδειοδότησης των μονάδων ψυχικής υγείας και ιδιαίτερα, σε ό,τι αφορά τις προβλεπόμενες ειδικότητες και τον αριθμό των εργαζομένων, τις ομάδες – στόχους του εξυπηρετούμενου πληθυσμού και τα ανώτατα όρια αριθμού ωφελουμένων που δύνανται να εξυπηρετηθούν.​