Για όσα έχει μετανιώσει στην καριέρα του, τις πιο ευτυχισμένες του στιγμές και την επιθυμία του να ήταν αόρατος μίλησε ο Πελέ στο περιοδικό Vanity Fair.

«Ως ποδοσφαιριστής, η μεγαλύτερη μου λύπη είναι που δεν έπαιξα ποτέ στο Ναό του Ποδοσφαίρου, στο Γουέμπλεϊ», λέει ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών.

Η πιο ευτυχισμένη στιγμή στη ζωή του ήρθε στις 26 Ιουνίου 1958, όταν η Βραζιλία κατάκτησε το πρώτο της Παγκόσμιο Κύπελλο, νικώντας τη Σουηδία στη Στοκχόλμη.

«Εκείνη την ημέρα άλλαξε η ζωή μου και διαμορφώθηκε το πεπρωμένο μου. Όταν ήμουν εννέα ετών είδα τον πατέρα μου να κλαίει για πρώτη φορά. Ηταν όταν έχασε η Βραζιλία από την Ουρουγουάη στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1950. Τότε υποσχέθηκα πως θα κέρδιζα ένα Παγκόσμιο Κύπελλο γι’ αυτόν. Τα κατάφερα οκτώ χρόνια αργότερα σε ηλικία 17 ετών».

Ερωτηθείς τι θα ήθελε από τη ζωή του ο Πελέ απάντησε: «Να μπορούσα να έπαιζα ακόμα ποδόσφαιρο και να ήμουν αόρατος ώστε να μπορούσα να κυκλοφορώ δημόσια και να ζούσα μία κανονική ζωή όπου κι αν πήγαινα».

Ο Πελέ είναι πρεσβευτής του Παγκοσμίου Κυπέλλου και πρόσφατα 150 συμπατριώτες του διαδηλωτές τον αποκάλεσαν «προδότη του αιώνα» γιατί τους καλεί να μην προβούν σε διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στη διάρκεια των αγώνων της διοργάνωσης.

Τελευταία Νέα