Από τις εθνικές οδούς στους δρόμους της Αθήνας

Από τα μπλόκα στις εθνικές οδούς οι αγρότες μετέφεραν χθες τα αιτήματά τους στους δρόμους της Αθήνας με τραγούδια κατά των μεσαζόντων και διεκδικήσεις για φορολογικές ελαφρύνσεις. Δεκάδες λεωφορεία τούς οδήγησαν στην Πλατεία Βάθη. «Αν δεν δικαιωθούμε θα γίνει Κιλελέρ» φώναξαν παραπέμποντας στα γεγονότα του 1910. Τότε, κατά τη διάρκεια επεισοδίων, δολοφονήθηκαν από πυρά στρατιωτών κολίγοι της Θεσσαλίας που διαμαρτύρονταν κατά των τσιφλικάδων. Εναν αιώνα μετά, οι αγρότες ζητούν μεταξύ άλλων αφορολόγητο οικογενειακό εισόδημα 20.000 ευρώ και να μη συγκεντρώνουν παραστατικά όσοι έχουν τζίρο κάτω από 40.000 ευρώ.

ΚώσταςΚανιούρας –Κρανιά Καρδίτσας

«Οι γονείς μου δεν έχουν δει θάλασσα»!

Από το περίφημο μπλόκο της Νίκαιας που μετρά τέσσερις δεκαετίες αγροτικών κινητοποιήσεων έφτασε χτες στην Αθήνα ο Κώστας Κανιούρας. Καλλιεργεί συνολικά 80 στρέμματα βαμβάκι από τα οποία νοικιάζει τα 50. Ο συνολικός κλήρος που αντιστοιχεί στο χωριό του απλώνεται σε 6.000 στρέμματα. «Σπούδασα δάσκαλος στην Ιταλία, αλλά μετά έπρεπε να αναγνωρίσω το πτυχίο μου στο τότε ΔΙΚΑΤΣΑ και δεν το έκανα. Δούλεψα οικοδόμος στην Αθήνα και πριν από 12 χρόνια επέστρεψα στο χωριό» λέει. Αναφέρει ότι ο τζίρος του από το βαμβάκι φτάνει τα 20.000 ευρώ τον χρόνο. Δεν απασχολεί εργάτες γης. Τον βοηθούν η γυναίκα του και τα δύο τους παιδιά το καλοκαίρι όταν δεν πηγαίνουν στο σχολείο.

Επαμεινώνδας Τσιγαρίδας –Κάστρο Βοιωτίας

«Θέλω 700 ευρώ να γεμίσω το τρακτέρ»

Σε σύγκριση με άλλους συναδέλφους του που είχαν μαζευτεί στην πλατεία Βάθη, ο Επαμεινώνδας Τσιγαρίδας καλλιεργεί αρκετά στρέμματα, 500 στο σύνολό τους στο Κάστρο Βοιωτίας. Τα σπέρνει με καλαμπόκι, βαμβάκι και σιτάρι – τις παραδοσιακές επιδοτούμενες καλλιέργειες στις οποίες εγκλωβίστηκε η ελληνική γεωργία αδιαφορώντας συχνά για το αν το κόστος παραγωγής ήταν μεγαλύτερο από την τιμή αγοράς. Ο Τσιγαρίδας είναι πατέρας τριών παιδιών. «Ο τζίρος στα 500 στρέμματα μπορεί να φτάνει και 100.000 ευρώ τον χρόνο, αλλά το κέρδος χτυπάει ταβάνι στο 30%». Το πιο σημαντικό πρόβλημα του κλάδου στο οποίο εστιάζει είναι το κόστος του πετρελαίου. «Χρειάζεται 700 ευρώ για να γεμίσεις το τρακτέρ και να δουλέψεις 12 ώρες» λέει.

Δημήτρης Σκουρής –Ξυλόκαστρο Κορινθίας

«Το μεροκάματο δεν είναι ποτέ σταθερό»

Εδώ και τέσσερις δεκαετίες ο Δημήτρης Σκουρής παράγει λεμόνια στα 12 στρέμματά του στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας. Σε αντίθεση με άλλους καλλιεργητές στην Πελοπόννησο, δεν απασχολεί εργάτες γης. Δεν τον συμφέρει.

Μαζεύει τα λεμόνια μαζί με τη γυναίκα του σε μια μακρά περίοδο συγκομιδής που αρχίζει τον Σεπτέμβρη και τελειώνει τέσσερις μήνες αργότερα. «Το μεροκάματο δεν είναι σταθερό. Μπορεί μια περίοδο, για τρεις μήνες, να φτάνει τα 70 με 80 ευρώ και μετά την περίοδο του κλαδέματος να μένει στα μηδέν ευρώ» λέει.

Από τους 350 λεμονοπαραγωγούς που μετρά ο τόπος τους, οι περισσότεροι είναι μεγάλοι σε ηλικία.

Γιώργος Καραμπάτσος –Χανδρινός Μεσσηνίας

«Πληρώνουμε δυσβάσταχτους φόρους»

Λίγο πριν κλείσει τα 40 του, ο Γιώργος Καραμπάτσος ανήκει στους νέους αγρότες που εισήλθαν σε σχετικό επιδοτούμενο πρόγραμμα το 2009 για να λάβουν 17.000 ευρώ έκαστος. Η προκήρυξη που τους καλούσε να δηλώσουν συμμετοχή υποσχόταν επιδοτήσεις που ξεπερνούσαν τα 30.000 ευρώ. Στην πορεία όμως το ποσό μειώθηκε, ενώ για να επιλεγούν οι 8.500 δικαιούχοι έπρεπε να στείλουν ειδικές μελέτες κόστους έως και 1.000 ευρώ. Ο Γ. Καραμπάτσος καλλιεργεί ελιές, σταφίδα και αμπέλια σε 70 στρέμματα. «Πληρώνουμε δυσβάσταχτους έμμεσους φόρους στην αγορά αγροτικών εφοδίων και μηχανημάτων. Τώρα θα πρέπει να αποκτήσουμε και λογιστές; Γίναμε ξαφνικά επιχειρηματίες για το κράτος», σημειώνει.

ΘωμάςΜπουγάτσας –Κατερίνη Πιερίας

«Δεν ξέρουμε γράμματα,θα κόβουμε τιμολόγια;»

Συνολικά έξι λεωφορεία ξεκίνησαν από την Κατερίνη με προορισμό την πρωτεύουσα. «Εδώ δεν ξέρουμε γράμματα και κάθε μήνα θα πρέπει να κόβουμε τιμολόγια; Ο λογιστής θα θέλει 60 ευρώ τον μήνα», λέει ο Θωμάς Μπουγάτσας. «Καθαρά, βγάζουμε – δεν βγάζουμε 15.000 ευρώ τον χρόνο. Το πετρέλαιο ανέβηκε και δεν μπορείς να δουλέψεις». Ο ίδιος ασχολείται κυρίως με την κτηνοτροφία.Ο γιος του εργαζόταν ως ηλεκτρολόγος αλλά αποφάσισε στα 40 του να εστιάσει στην αγροτική παραγωγή όταν πάγωσε ο κλάδος της οικοδομής. «Ηρθε και τα βρήκε όλα ακριβά. Το πετρέλαιο, το λίπασμα, το ρεύμα. Είναι δύσκολα» λέει ο 70χρονος κτηνοτρόφος.