Κανέναν άλλον από το περιβάλλον του αναπληρωτή του Γ. Παπανδρέου δεν αντιπαθούσε ο Θόδωρος Πάγκαλος όσο ήταν υπουργός Εξωτερικών –και αυτόν εννοούσε όταν μίλησε για τους «τύπους που περιφέρονται στους διαδρόμους και μιλούν αγγλικά με αμερικανική προφορά». Κάποτε ακούστηκε σε μια επιτροπή του ΠαΣοΚ το όνομά του για το ψηφοδέλτιο του Νομού Λακωνίας –από όπου κατάγεται –και κάποιος είπε: «Μα αυτός δεν ξέρει ούτε 500 λέξεις ελληνικά». Για ορισμένους ήταν «ο άνθρωπος των Αμερικανών που τρύπωσε στο υπουργείο». Οι καλύτερα ενημερωμένοι τον συνέδεαν με τους Βρετανούς. Για άλλους ήταν απλώς «ένας μισθοφόρος που προσφέρει τις υπηρεσίες του σε όποιον τις χρειαστεί».
Ποιος είναι όμως τελικά αυτός ο άνθρωπος που του άρεσε να ακούει ότι «έριξε τον Μιλόσεβιτς» και κινείται εδώ και χρόνια σαν φάντασμα στα παρασκήνια της ελληνικής (παρα)διπλωματίας και ενώ βρίσκεται συχνά στο προσκήνιο, ποτέ κανείς δεν ξέρει πού βρίσκεται;
Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για έναν ευφυή και μορφωμένο και ικανό άνθρωπο, χαμηλών τόνων και με καλούς τρόπους. Γεννήθηκε στην Τανζανία πριν από 60 χρόνια, μεγάλωσε στην Κένυα από όπου έφυγε για σπουδές στην Οξφόρδη για να επιστρέψει στην Αφρική. Στη δεκαετία του 1980 κινείται μεταξύ Αιθιοπίας, Λιβάνου, Αιγύπτου και Μαρόκου με διάφορες ιδιότητες: ανταποκριτής της εφημερίδας «West Africa», εκπρόσωπος μη κυβερνητικών οργανώσεων και για ένα διάστημα σύμβουλος της Παγκόσμιας Τράπεζας, ιδιότητα υπό την οποία όπως λέγεται γνωρίστηκε με τον Τζορτζ Σόρος.
ΜΕ ΤΟΝ ΙΑΚΩΒΟ. Το 1992 ο τότε ο Αρχιεπίσκοπος Βορείου Αμερικής Ιάκωβος του ανέθεσε να δημιουργήσει τη ΜΚΟ Ιnternational Οrthodox Christian Charity. Ετσι συνδέθηκε με την ελληνική ομογένεια στις ΗΠΑ και έγινε τακτικός συνομιλητής του ελληνικού λόμπι. Μέσω του τότε προέδρου του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού Αντριου Αθενς γνώρισε τον Γ. Παπανδρέου ως αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών και έκτοτε δεν έφυγε ποτέ από δίπλα του.
Οταν εντοπίζεται η παρασκηνιακή δράση του στο Σκοπιανό, πολλοί θα ρωτούν διαρκώς με τι είδους διαβατήριο κινείται στα Βαλκάνια και υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Εξωτερικών θα διαμαρτυρηθούν γιατί πραγματοποιεί επαφές για λογαριασμό του υπουργείου χωρίς οι ίδιοι να το γνωρίζουν. Ο ίδιος λέει στους λίγους συνομιλητές του ότι «προσφέρει στην πατρίδα του ως Ελληνας της Διασποράς, με τις ικανότητες, τις γνώσεις ή τις γνωριμίες του». Τον Σεπτέμβριο του 2010 ήταν κοινό μυστικό στο υπουργείο Εξωτερικών η δυσφορία του υπουργού Δημήτρη Δρούτσα για τις –ερήμην του –δραστηριότητες του Ρόντου στα Σκόπια. Οταν βρίσκει την ευκαιρία από μια ερώτηση που δέχθηκε στη Νέα Υόρκη τον «έδωσε», επιβεβαιώνοντας την εμπλοκή του, χωρίς να έχει αρμοδιότητα. «Ο κ. Ρόντος είναι πολύ καλός γνώστης της περιοχής των Βαλκανίων. Υπήρξε και στο παρελθόν συνεργάτης στο υπουργείο Εξωτερικών», αλλά, όπως συμπλήρωσε: «δεν έχει καμία θεσμική θέση».
«ΕΔΩ ΓΥΡΩ…». Το τέλος της παρουσίας του Γ. Παπανδρέου στο υπουργείο Εξωτερικών το 2004 δεν έβαλε τέλος και στις δραστηριότητες του Ρόντου στη περιοχή. «Κάπου εδώ γύρω βρίσκεται» έπαιρναν την απάντηση όσοι τον έβλεπαν να εμφανίζεται στο γραφείο του προέδρου του ΠαΣοΚ. Με την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Γ. Παπανδρέου του 2009 οι εμφανίσεις του πύκνωσαν, αλλά τόσο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος όσο και ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών διαβεβαίωναν ότι δεν υπηρετεί στο υπουργείο Εξωτερικών ούτε του έχει χορηγηθεί διπλωματικό διαβατήριο. Ωστόσο συνέχιζε να συναντά ξένους επισήμους.
Το τέλος της εποχής Παπανδρέου έδειξε να σημαίνει και το τέλος του Αλεξ Ρόντου. Αλλά ξαφνικά εμφανίζεται στην, υπό βρετανική ευθύνη, Ειδική Υπηρεσία Εξωτερικών Σχέσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ύστερα από τις αποστολές στο Κέρας της Αφρικής, στις αρχές του 2014 βρέθηκε στο Σουδάν που σπαράσσεται από εμφύλιο. Θα είχε ξεχαστεί αν δεν ερχόταν ξανά στο προσκήνιο λόγω της πολιτείας του στον χώρο που θεωρείται σπεσιαλίστας: την ανθρωπιστική βοήθεια και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις.