Ωτοβλεψίες

Ο,τι και να μου πείτε, γνώμη εγώ δεν αλλάζω. Στο θέατρο, όπως και στον πόλεμο, πηγαίνω με ενθουσιασμό και πίστη στην τελική νίκη. Μα και χιλιοηττημένη να βγω, και πάλι κερδισμένη νιώθω, πράγμα που επαληθεύτηκε και με το «Amor» του Θόδωρου Τερζόπουλου. Ακούγεται διαστροφική αλλά είναι πέρα για πέρα ειλικρινής η χαρά μου όταν μένω αποσυνάγωγη και μόνη με τις ενστάσεις μου την ώρα που γύρω γύρω όλοι διαδηλώνουν στη διαπασών την ικανοποίησή τους. Σάμπως κι εγώ, εν μέρει, δεν τη συμμερίζομαι; Αψεγάδιαστη συνοχή, σπάνιος ρυθμός και δύο ηθοποιοί που άρπαζαν το βλέμμα για να ξεγελάσουν το αυτί. Να μην πάρει αέρα ο λόγος, να μην εντοπιστεί η αφέλειά του που αν δεν υπήρχε θα τον έλεγες καραμπινάτα λαϊκίστικο αλλά τώρα δεν μπορείς γιατί η ιστορία και η αισθητική του χώρου σού σηκώνουν το φρύδι. Ναι, πέρασα καλά στο «Amor» γιατί με ανάγκασε να σκεφτώ και σφόδρα να ανησυχήσω.

Μετά το «Φιλιά εις τα παιδιά», να τος πάλι ο Βασίλης Λουλές με καινούργιο ντοκιμαντέρ «Πέρασα κι εγώ από κει κι είχα παπούτσια από χαρτί». Καλά το καταλάβατε. Δεκαέξι λαϊκοί παραμυθάδες αφηγούνται τα παραμύθια τους στο Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.

Πού ο παλιός καλός καιρός, τότε που το σχετικό ρεπορτάζ ισοδυναμούσε με αποστολή υψηλού κινδύνου. Είμαστε ακόμα στον Φεβρουάριο και όμως τα νέα για τις παραστάσεις του επικείμενου Ελληνικού Φεστιβάλ «διαρρέονται» χαλαρά και αβίαστα χωρίς επίσημες διαψεύσεις και ανεπίσημα «ναι μεν αλλά» που άλλοτε σκόρπιζαν άγχος και ανταγωνισμό στις τάξεις των ενδιαφερομένων. Μέχρι στιγμής έχουμε και λέμε: «Πέρσες» στην Επίδαυρο από τη Νικαίτη Κοντούρη με τον Γιάννη Φέρτη ως φάντασμα του Δαρείου. Στην Επίδαυρο θα δοκιμάσει την τύχη του και ο εικοσιεξάχρονος Δημήτρης Καρατζάς. Η «Ελένη» του Ευριπίδη που διάλεξε είναι ίσως το δυσκολότερο έργο αρχαίου δράματος, μετά όμως από τον φετινό θρίαμβο με τον «Κυκλισμό του τετραγώνου» του Δημήτρη Δημητριάδη μόνο σε νέο θρίαμβο μπορούμε να ελπίζουμε. Κατά τα άλλα, στον ίδιο ιερό χώρο ετοιμάζονται να κατηφορίσουν η Αντζελα Μπρούσκου με την Παρθενόπη Μπουζούρη ενώ για την οδό Πειραιώς έχουν πάρει ήδη το βάουτσερ η Ιώ Βουλγαράκη η οποία μετά τον Πούσκιν θα ανεβάσει τους «Ληστές» του Σίλερ και η Εφη Θεοδώρου με το «Ατλαζένιο γοβάκι» του Πολ Κλοντέλ και τον εικαστικό Αγγελο Παπαδημητρίου στον ρόλο του αφηγητή. Χάι λάιτ της σεζόν, να μου το θυμηθείτε, θα είναι η επιστροφή της Ντέμπρα Γουόρνερ στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, χωρίς τη Φιόνα Σο αυτήν τη φορά αλλά με τη Στεφανία Γουλιώτη (φωτογραφία) να πρωταγωνιστεί στον «Ριχάρδο Β’» του Σαίξπηρ. Πάω από τώρα να στηθώ έξω από τα εκδοτήρια.

Πόσες ημέρες με χωρίζουν από το να τον δω και (αν δεν ντραπώ) να του μιλήσω; Ο συμπατριώτης μας της διασποράς, κωμικός συγγραφέας και σχολιαστής Ντέιβιντ Σεντάρις, που εν αγνοία του μου έχει σώσει χιλιάδες φορές τη ζωή από καλπάζοντα μαρασμό και αναγνωστική ανηδονία, θα είναι εδώ ζωντανός, ολοζώντανος, στις 18 του αυτού μηνός και συγκεκριμένα στη Μικρή Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών. Μαθαίνω ότι θα συζητήσει με τον Γιώργο Αρχιμανδρίτη για τον παραλογισμό της σύγχρονης αμερικανικής ζωής και τους αντιήρωες της καθημερινότητας. Ο,τι και να πει θα έχει δίκιο.