Σε κρίσιμη καμπή έχει εισέλθει η υπόθεση της ελληνικής Ελιάς – της συνεργασίας των δυνάμεων της ευρύτερης Κεντροαριστεράς: μετά το θετικό ξάφνιασμα της πρωτοβουλίας των 58, μια σειρά παράγοντες δημιουργούν τώρα προσκόμματα στο εγχείρημα.

Κατ’ αρχάς εκδηλώθηκαν οι – αναμενόμενες – αντιδράσεις από το εσωτερικό των κομματικών σχηματισμών: η πλειοψηφία της ΔΗΜΑΡ και η μειοψηφία του ΠαΣοΚ – για διαφορετικούς, αλλά σε κάθε περίπτωση ιδιοτελείς λόγους – τοποθετούνται αρνητικά απέναντι στο αίτημα της ενότητας της Κεντροαριστεράς.

Παράλληλα, η καχυποψία αρχίζει να σκιάζει τις πολιτικές σχέσεις όλων εκείνων που – κατά τα άλλα – αγκάλιασαν με ελπίδα το εγχείρημα.

Οι πάντες οφείλουν να αναλογιστούν τι θα σήμαινε για την πορεία της πατρίδας μας ο κατακερματισμός του χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού: θα σήμαινε την πολιτική και εκλογική ισοπέδωσή του – και την κυριαρχία μιας άγριας πόλωσης, ενός δικομματισμού, που μόνον νέα δεινά θα μπορούσε να φέρει για την Ελλάδα.

Μία ισχυρή Κεντροαριστερά είναι αναγκαία συνθήκη για την επίτευξη εθνικής συνεννόησης με στόχο την έξοδο από την κρίση. Επομένως, οι πάντες πρέπει να εστιαστούν σε εκείνα που τους ενώνουν – και είναι πολλά – και όχι σε εκείνα που τους χωρίζουν.

Η Ελιά οφείλει να παρουσιάσει στέρεες πολιτικές θέσεις – δηλαδή το σχέδιό της για την αυριανή Ελλάδα – και όχι να ξεκινά τη συζήτηση από τα πρόσωπα. Μόνον αφού συμφωνηθούν οι πολιτικές, μπορεί να συζητηθεί ο ρόλος των προσώπων.

Παράλληλα, όλοι εκείνοι – ηγέτες και στελέχη – οι οποίοι τρέφουν προσωπικές φιλοδοξίες ή έχουν προσωπικές στρατηγικές οφείλουν να το σκεφθούν διπλά: καμία φιλοδοξία και καμία στρατηγική δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει αν οι πολίτες δεν αγκαλιάσουν την προσπάθεια.

Υπάρχουν βέβαια και εκείνοι που συνειδητά επιδιώκουν την εκλογική συντριβή των 58, του ΠαΣοΚ και του κομματιού της ΔΗΜΑΡ που στηρίζει το εγχείρημα της Ελιάς στοχεύοντας στο να «αλώσουν» τον χώρο στη συνέχεια. Ας είναι βέβαιοι ότι αν το πετύχουν, δεν θα υπάρχει τίποτε να αλωθεί μετεκλογικά!

Τελευταία Νέα