Μια ξεχωριστή βιογραφία για τον αδέσμευτο 80άρη Φίλιπ Ροθ

Ο Φίλιπ Ροθ συνεργάστηκε με τη βιογράφο του. Αλλά δεν έδωσε την επίσημη έγκριση για τη βιογραφία του. Αλλά το βιβλίο κυκλοφόρησε υπό τις ευλογίες του, καθώς αυτός έχει κλείσει τα 80 του χρόνια. Αυτό το ιδιοσυγκρασιακό εκκρεμές, τόσο ταιριαστό με τον χαρακτήρα του σημαντικότερου εν ζωή αμερικανού συγγραφέα είναι το κατάλληλο υπόβαθρο για την κυκλοφορία πρόσφατα του «Roth Unbound. A Writer and his Books» (εκδ. Jonathan Cape) με την υπογραφή της συντάκτριας του περιοδικού New Yorker, Κλόντια Ροθ Πίερποντ.

Ο τίτλος του βιβλίου παίζει με τη λέξη «Unbound», που έχει διπλή σημασία: Και κάποιος που δεν περιορίζεται από δεσμά και ένα μη βιβλιοδετημένο σύγγραμμα.

Πρόκειται για μια καταγραφή της πολυκύμαντης λογοτεχνικής διαδρομής του Ροθ από το «Αντίο, Κολόμπους» του 1959 ως το «Νέμεσις» του 2010 (τελευταίο, κατά δήλωσή του, συγγραφικό σταθμό της καριέρας του) η οποία συσχετίζει το έργο με πρόσωπα και πράγματα του βίου του.

Ασυνήθιστη ως προσέγγιση, έχει το μειονέκτημα κατά τον Τζόσουα Κοέν του Guardian να αγνοεί τα μεσοδιαστήματα της ζωής του Ροθ μεταξύ της δημοσίευσης των βιβλίων – με αντισταθμιστικό όφελος να αποκαλύπτει μικρές κρυφές πτυχές του χαρακτήρα του που καταγράφει ο Ανταμ Μαρς – Τζόουνς στον New Yorker.

Ενδεικτικά παραδείγματα, η χρόνια μνησικακία του συγγραφέα κατά του ψυχαναλυτή που χρησιμοποίησε τις συνεδρίες τους για ένα άρθρο σε επιστημονική επιθεώρηση και η καρικατουρίστικη απεικόνισή του σε δύο μυθιστορήματα με απόσταση πέντε ετών ή η ενοχική βόλτα του στα κοσμηματοπωλεία της Νέας Υόρκης κατόπιν συμβουλής μιας φίλης για να αγοράσει στην τότε σύζυγό του ένα πανάκριβο χρυσό δαχτυλίδι Bulgari προκειμένου να την εξευμενίσει για το πορτρέτο της βαρετής μεσήλικης που της επιφύλασσε στο νέο του βιβλίο.

Αγνωστο αν αυτός ο συνδυασμός λογοτεχνικής ανάλυσης, εξομολογήσεων του ίδιου του Ροθ και στιγμιοτύπων από τη ζωή του θα αποβεί εξίσου δελεαστικός για τους θαυμαστές όσο μυθιστορήματα σαν το αιρετικό «Σύνδρομο του Πορτνόι» ή το μπεστ σέλερ «Ανθρώπινο στίγμα».

Για τους κριτικούς ανά τον κόσμο ωστόσο αποτελεί ήδη εκδοτικό γεγονός και ταυτόχρονα κλείσιμο του ματιού στην επερχόμενη υστεροφημία του.