Στην Ντόρτμουντ η αγωνιστική κατάρρευση δεν οφείλεται ούτε σε πολιτική δυαρχία ούτε σε αλλαγή προπονητή.

Στον σύλλογο της Βεστφαλίας το πρόβλημα είναι το παρελθόν, που αποτελεί βαρίδι για το μέλλον.

Η οικονομική κατάρρευση που προκλήθηκε στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας ως αποτέλεσμα της υπέρμετρης αλαζονείας που πήγαζε από έναν κύκλο αγωνιστικών επιτυχιών εξακολουθεί να φοβίζει τόσο πολύ τους Βεστφαλούς ώστε, όπως είπε και ο προπονητής τους Γιούργκεν Κλοπ, η Ντόρτμουντ παραμένει στην πλευρά των συλλόγων που πουλάνε και δεν αγοράζουν.

Η συγκεκριμένη αναφορά του 47χρονου Γερμανού προσδιόριζε την αδυναμία της περυσινής φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ να διατηρήσει στο ρόστερ της τα μεγάλα ονόματα.

Εφυγε ο Γκέτσε, φεύγει ο Λεβαντόφσκι, ετοιμάζονται να φύγουν ο Γκουντογκάν και ο Χούμελς. Το χειρότερο για τους Κιτρινόμαυρους είναι ότι οι παίκτες τους επιλέγουν να πηγαίνουν σε ανταγωνιστικές ομάδες, όπως έκαναν οι δύο πρώτοι που συμφώνησαν με την Μπάγερν.

Το μοντέλο στο οποίο στηρίζεται η Ντόρτμουντ, η προώθηση νέων παικτών από τις ακαδημίες, είναι ένα στοίχημα που δεν κερδίζεται πάντα, όπως έχει αποδειχθεί με τον πρώτο διδάξαντα Αγιαξ.

Οι φουρνιές ταλαντούχων παικτών που μπορούν να αντέξουν την πίεση του πρωταθλητισμού δεν μπορεί να προσδιοριστούν χρονικά.

Τα επόμενα χρόνια θα αποδειχθεί και στην περίπτωση της Μπαρτσελόνα, όταν θα αποσυρθεί όλη η σπουδαία γενιά των Μέσι, Τσάβι, Ινιέστα, Μπουσκέτς, Πέδρο, Πικέ.