Ημέρες βρικολάκων στα θέατρα

Τρέφονται με αίμα, γάλα ή αλεύρι. Περισσότερο από τον ήλιο φοβούνται το νερό της θάλασσας. Τις νύχτες βγαίνουν από τους τάφους με σκοπό να ενοχλήσουν τους ζωντανούς, κυρίως τους συγγενείς τους.

Είναι οι βορβόλακες των ελληνικών θρύλων, «συγγενείς» των διεθνών βρικολάκων. Από τον Γκαίτε έως τον Γρηγόριο Ξενόπουλο, από τον Ιψεν μέχρι τον Αριστοτέλη Βαλωρίτη, τα βαμπίρ ενέπνευσαν ποιητές, συγγραφείς και λαογράφους από όλον τον κόσμο να γράψουν φανταστικές ιστορίες που έως και σήμερα καθηλώνουν το κοινό.

Βρικόλακες και φαντάσματα αναβιώνουν σε τρεις θεατρικές σκηνές της Αθήνας και του Πειραιά, αυτήν τη σεζόν. Βασισμένη στο ποίημα που έγραψε ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης στα μέσα του 19ου αιώνα με τίτλο «Θανάσης Βάγιας (Ο Βρυκόλακας)» είναι η παράσταση «Ο Ελλην Βρυκόλαξ» η οποία ανέβηκε πριν από λίγες ημέρες στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, σε διασκευή κειμένων και σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ντέλλα.

Αστικοί μύθοι της νεότερης Ελλάδας στοιχειώνουν τις νύχτες της ελληνικής υπαίθρου και καταραμένα πλάσματα ακροβατούν μεταξύ ζωής και θανάτου. Ο ποιητής παρουσιάζει τον Βάγια ως βρικόλακα που μετά τον θάνατό του δεν μπορεί να αναπαυθεί καθώς τον καταδιώκουν οι ψυχές των ανθρώπων που οδήγησε στον θάνατο. Τρεις ηθοποιοί, οι Μαρία Μπαγανά, Κωνσταντίνος Ντέλλας και Ελενα Γεωργίου, αναρωτιούνται αν υπήρξαν ποτέ βρικόλακες στην Ελλάδα και χρησιμοποιούν τη μουσικότητα του λόγου αλλά και το ίδιο τους το σώμα προκειμένου να δώσουν θεατρική υπόσταση σε αφηγηματικά κείμενα που υπογράφει ο σκηνοθέτης.

Ετος Ιψεν το 2014 και δύο θέατρα στην Αθήνα τιμούν τον νορβηγό συγγραφέα με τους «Βρικόλακες». Στο Θέατρο της Οδού Κεφαλληνίας συνεχίζονται οι παραστάσεις του έργου, σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού. Η Μπέττυ Αρβανίτη ερμηνεύει τον ρόλο της κυρίας Αλβιγκ μαζί με τους Γιώργο Κέντρο, Νίκο Χατζόπουλο, Μαρία Κίτσου και Κώστα Βασαρδάνη. Το Θέατρο Εκάτη ανέβασε τους «Βρικόλακες», σε σκηνοθεσία Βαλεντίνης Λουρμπά, με τους Πέπη Οικονομοπούλου, Αλέξανδρο Κλημόπουλο, Μάνο Χατζηγεωργίου, Βαγγέλη Ζερβόπουλο και Σοφία Μανωλάκου.