Από προγραμματισμό, πάντως, σκίζουν οι φορείς του ελληνικού ποδοσφαίρου. Στα ήσσονος σημασίας ζητήματα, στη βιτρίνα. Ετσι, η Λίγκα αποφάσισε για το πρόγραμμα μέχρι το φινάλε της περιόδου και έκρινε πως μόνο τις δύο τελευταίες αγωνιστικές πρέπει να υπάρχει κοινή ώρα έναρξης των αγώνων. Επίσης, έγινε γνωστό ότι το ερχόμενο πρωτάθλημα θα αρχίσει στις 23 Αυγούστου. Νωρίς, προφανώς για να έχουν παιχνίδια στα πόδια τους οι ομάδες που θα εμφανιστούν στα ευρωπαϊκά κύπελλα. Αλλά με το ερώτημα «πότε θα ξεκουραστούν οι διεθνείς», καθόσον μιλάμε για χρονιά Παγκοσμίου Κυπέλλου, να παραμένει αμείλικτο και προφανώς αναπάντητο.

Κατά τα λοιπά, το μείζον θέμα με τους υποβιβασμούς παραμένει σε εκκρεμότητα. Εχουμε γράψει πολλάκις για τον απίστευτο παραλογισμό με το «δύο συν δύο» ή το «τρεις συν τρεις», δηλαδή με το πόσες ομάδες θα πέσουν από την Α’ και πόσες θα ανέβουν από τη Β’ Εθνική. Η Λίγκα προτιμά δύο, αν και στο παρελθόν ίσως σκεφτόντουσαν διαφορετικά τα στελέχη. Γιατί το ζητούμενο πρέπει να είναι η ύπαρξη ανταγωνισμού και ενδιαφέροντος μέχρι το φινάλε της περιόδου.

Τώρα, με δεδομένο ότι ο Αρης έμεινε πολύ πίσω και θέλει ένα μικρό θαύμα για να καλύψει το χάντικαπ των βαθμών, θεωρητικά μένει μια θέση. Ναι, ασφαλώς και θα γίνει μάχη (με τον Αρη παρόντα), αλλά ταυτόχρονα αρχίζει να σχηματίζεται ένα γκρουπ ομάδων που ούτε έχουν (φανερές) βλέψεις για είσοδο στα playoffs ούτε νιώθουν τον κίνδυνο υποβιβασμού. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τη συμπεριφορά τους. Και φυσικά, στο απώτερο μέλλον θα πρέπει να βρεθεί (νωρίς, εννοείται!) η φόρμουλα για ένα πρωτάθλημα με playoffs και στην ουρά, προκειμένου οι μάχες να είναι αδυσώπητες και συνεχείς. Με ομάδες που να προσπαθούν για το καλύτερο και να ενισχύονται, όχι κάποιες να σφυρίζουν αδιάφορα.

Αυτά, σε ένα νορμάλ πρωτάθλημα. Οχι στο εγχώριο, που δεν αποκλείεται να δοθεί λύση στο θέμα των υποβιβασμών το καλοκαίρι. Το αποκλείετε, δηλαδή, αν προκύψουν ενστάσεις και προσφυγές;