Το κέντρο της δυσλεξίας στον εγκέφαλο ανακάλυψαν επιστήμονες από το Βέλγιο, τη Βρετανία και την Ελβετία. Πρόκειται για τα σημεία που συνδέουν τις περιοχές επεξεργασίας του λόγου. Στα δυσλεκτικά άτομα, οι ενώσεις αυτές παρουσιάζουν βλάβη.

Η δυσλεξία είναι μια συχνή μαθησιακή νευρολογική διαταραχή που εμφανίζεται στο 5% ώς 10% του παγκόσμιου πληθυσμού (ανάλογα με τη χώρα και τη γλώσσα). Τα άτομα με δυσλεξία συχνά δυσκολεύονται να γράψουν και να διαβάσουν σωστά. Μια από τις επικρατέστερες θεωρίες περί δυσλεξίας αναφέρει ότι τα δυσλεκτικά άτομα έχουν δυσκολία στην ακοή, η οποία αναγκάζει τον εγκέφαλο να μην αναγνωρίζει σωστά τα φωνήματα, δηλαδή τις βασικές μονάδες ήχου της γλώσσας.

Ομως, όπως εξηγεί η Σόφι Σκοτ από το University College London, που συμμετείχε στην έρευνα, αν αυτή η θεωρία είναι σωστή, τότε το ερώτημα είναι πώς τα δυσλεκτικά άτομα καταλαβαίνουν αυτό που ακούν. Για να βρει την απάντηση, μελέτησε μαζί με τους συναδέλφους της τους εγκεφάλους 22 ατόμων με δυσλεξία και 23 ατόμων χωρίς δυσλεξία. Με τη βοήθεια λειτουργικού μαγνητικού τομογράφου, είδε τη δραστηριότητα των νευρώνων καθώς οι εθελοντές άκουγαν διάφορους ήχους.

Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι όλοι οι συμμετέχοντες, δυσλεκτικοί και μη, παρουσίασαν την ίδια αντίδραση στον ακουστικό φλοιό, όπου γίνεται η επεξεργασία των εισερχόμενων ήχων. Αυτό σημαίνει ότι ο εγκέφαλος των δυσλεκτικών «ακούει» σωστά παρά τη δυσκολία στο διάβασμα.

Οπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες, το πρόβλημα βρίσκεται στην επικοινωνία με τις υπόλοιπες περιοχές που πρέπει να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτούς τους ήχους. Συγκεκριμένα, υπάρχουν ελλατωματικές συνδέσεις ανάμεσα στην άνω κροταφική έλικα, όπου βρίσκεται ο ακουστικός φλοιός και στην κάτω κροταφική έλικα, όπου γίνεται επεξεργασία της γλώσσας και παραγωγή του λόγου.