Δεν το περιμέναμε αυτό από εσάς κύριε Φώτη! Παρότι ο Κουβέλης κατάγεται από τη γενέτειρα του Τσιτσάνη, το ύφος της δημόσιας παρουσίας του δεν ταιριάζει με τα πολιτικά στερεότυπα της ζεϊμπεκιάς. Οι κανόνες της σημειολογίας του ζεϊμπέκικου στην πολιτική ζωή του τόπου άλλωστε έχουν τεθεί από τις απαρχές της Μεταπολίτευσης

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Ο πρώτος διδάξας

Η νεκρολογία της Ρίτας Σακελλαρίου στη βρετανική «Γκάρντιαν» απαριθμεί τους διάσημους θαυμαστές της λαϊκής ντίβας. Εστιάζει όμως στον Ανδρέα. Πόσο του άρεσε να χορεύει το «Ιστορία μου, αμαρτία μου». Σύμφωνα με άλλες πηγές, το αγαπημένο του άσμα ήταν το «Αυτός ο άνθρωπος». Οπως και να έχει, οι «ζεϊμπεκιές» του έχουν κερδίσει στο συλλογικό φαντασιακό μια θέση εφάμιλλη του ζιβάγκο. Στο «Περιβόλι του Ουρανού» τα γαρίφαλα έρεαν στη πίστα. Κι ο αρχηγός δεν δίσταζε να φωτογραφιστεί χορεύοντας. Ο συμβολισμός ήταν σαφής: ο ηγέτης ήταν λαϊκός και μάγκας. Κιμπάρης που έλεγε κι η Ρίτα. Μόνο που δυστυχώς οι στροφές του προέδρου απενοχοποίησαν την κουλτούρα του σκυλάδικου.

ΑΚΗΣ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ

Ο πιο καλός ο μαθητής του Ανδρέα

Τα ενσταντανέ είναι πολλά. Σε στρατόπεδο με τους φαντάρους να βαράνε παλαμάκια. Σε βραδινή έξοδο με το βαθύ κόμμα να θαυμάζει το στυλ του. Είχε τόσο στόμφο όσο κι ο τρόπος ομιλίας του. Αλλωστε, τότε, ο άνθρωπος που παραλίγο να γίνει πρωθυπουργός λανσαριζόταν ως «άρχοντας» και το ζεϊμπέκικο ήταν απαραίτητο επικοινωνιακό εργαλείο. Την εποχή που το όλον ΠΑΣΟΚ το χόρευε, ο Ακης το χόρευε μπροστά στον φακό. Βέβαια, σε μια παλιά συνέντευξη είχε εξομολογηθεί πω είναι και του σαλονιού. «Πρέπει να σας πω ότι προτιμώ την κλασική μουσική». Για του λόγου το αληθές εξέθετε και τις προτιμήσεις του: «Βάγκνερ, Μπετόβεν, αλλά και Στράους».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Προσέγγιση μέσω ζεϊμπέκικου

Η συνάντηση Παπανδρέου – Τζεμ το 2001 γίνεται σύμφωνα με τον Τύπο της εποχής σε άριστο κλίμα. Η τουρκική πλευρά υποδέχεται τον Παπανδρέου στο Κουσάντασι απελευθερώνοντας ένα σμήνος περιστέρια. Ο μεγαλύτερος συμβολισμός όμως προκύπτει το βράδυ στη Σάμο. Ο έλληνας ΥΠΕΞ χορεύει τη «Συννεφιασμένη Κυριακή» κι ο τούρκος ομόλογός του χτυπά παλαμάκια και πετά λουλούδια. Στη Λευκωσία εξεγείρονται κι οι πέτρες με τον χορό και ο Κληρίδης αναγκάζεται να παρέμβει για να ηρεμήσει τα πνεύματα. Η ελληνική πλευρά υποστηρίζει ότι ήταν κίνηση που εντάσσεται στη συνολική γραμμή «χαμηλών τόνων» της Αθήνας ενόψει της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ

Το μάρκετινγκ της λαϊκότητας

Στην παλιά ΝΔ του γκόλφερ Κωνσταντίνου Καραμανλή το ζεϊμπέκικο ήταν ταμπού για έναν συντηρητικό πολιτικό. Η δεκαετία του 1980 όμως άλλαξε πολλά. Τα ζεϊμπέκικα του ΠΑΣΟΚ έκαναν κανόνα τον τύπο του λαϊκού παιδιού, του «ενός από εμάς». Ετσι, όχι μόνο ο Καραμανλής τζούνιορ (που είναι άλλωστε γνωστός για τις επιδόσεις του ως μπον βιβέρ) αλλά κι ο Σαμαράς έχει ρίξει τις στροφές του. Τι κι αν έχουν γραφεί τόσα και τόσα για την αστική του καταγωγή, τα μαθητικά χρόνια στο Κολλέγιο, τα φοιτητικά στα πανεπιστήμια της αμερικανικής ελίτ και πάει λέγοντας; Επρεπε να χτίσει προφίλ.