Το μοναδικό σημείο στο Λαζαράτ –ένα χωριό 230 χιλιόμετρα νότια των Τιράνων στην Αλβανία –όπου δεν υπάρχουν δενδρύλλια ινδικής κάνναβης είναι το νεκροταφείο. Σε ολόκληρη την υπόλοιπη έκταση του χωριού, δίπλα στα σπίτια όπου κατοικούν οι περίπου τέσσερις χιλιάδες κάτοικοί του, ακόμη και στις άκρες των δρόμων, υπάρχουν παντού δενδρύλλια του απαγορευμένου, και στην Αλβανία, φυτού.

Γι’ αυτόν τον λόγο δεν είναι εύκολο να φτάσει κανείς στο Λαζαράτ. Το γνωρίζει και η Αστυνομία, η οποία διακριτικά αδιαφορεί για όσα διαδραματίζονται εκεί, το γνωρίζουν και οι δημοσιογράφοι, αλβανοί και αλλοδαποί, οι οποίοι όποτε αναφέρονται στο Λαζαράτ μιλούν για «το χωριό της μαριχουάνας», για «την ευρωπαϊκή πρωτεύουσα του χασίς», για τη «Δημοκρατία του χόρτου». Αυτήν την περίοδο η οσμή στο χωριό είναι βαριά, σχεδόν αποπνικτική και σχεδόν όλοι οι κάτοικοί του δεν σταματούν να βήχουν εξαιτίας της εκτεταμένης έκθεσής τους στην κάνναβη. Είναι η εποχή της συγκομιδής, με αποτέλεσμα οι γυναίκες και τα παιδιά του Λαζαράτ –οι άντρες ασχολούνται αποκλειστικά με τη μεταφορά του προϊόντος –να δουλεύουν ολημερίς στις φυτείες, οι οποίες απλώνονται σε έκταση 3.200 στρεμμάτων και μετρούν περισσότερα από 300 χιλιάδες δενδρύλλια. Σύμφωνα με στοιχεία της Οικονομικής Αστυνομίας της Ιταλίας, κάθε χρόνο το Λαζαράτ εξάγει γύρω στους 900 τόνους μαριχουάνας, η αξία των οποίων υπολογίζεται στα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Ωστόσο οι κάτοικοι του Λαζαράτ δηλώνουν πως δεν είναι εγκληματίες και ότι ο μοναδικός λόγος που ασχολούνται με την καλλιέργεια κάνναβης είναι για να κατορθώσουν να επιβιώσουν. «Πάλι καλά που υπάρχει η κάνναβη. Δεν ξέρω πώς θα τα καταφέρναμε χωρίς αυτήν. Μας έχουν ξεχάσει όλοι: οι τοπικές Αρχές, το κράτος, ακόμα και οι ξένοι», ανέφερε ένας από αυτούς στην «Κοριέρε ντέλα Σέρα».

Τελευταία Νέα