Η Σιγκαπούρη έχει έκταση λίγο μεγαλύτερη από 700 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της είναι 5,5 εκατ. Ετσι, η νησιωτική χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας αντιμετωπίζει έντονο πρόβλημα έλλειψης χώρου. Το τέταρτο πιο σημαντικό οικονομικό κέντρο του κόσμου αναπτύχθηκε προς τα πάνω κατασκευάζοντας ουρανοξύστες με περισσότερους από 70 ορόφους, απαλλοτρίωσε ιδιωτικές εκτάσεις για την ανέγερση νέων συγκροτημάτων κατοικιών, επεξέτεινε τις ακτές του μέσα στον ωκεανό για να μπορέσει να εξασφαλίσει ακόμα μερικά τετραγωνικά μέτρα γης.

Οντας όμως μια από τις πιο πυκνοκατοικημένες μητροπόλεις του κόσμου και δεδομένου ότι οι κάτοικοί της θα αυξηθούν κατά 1,5 εκατ. τα επόμενα 15 χρόνια, πλέον η Σιγκαπούρη έχει ελάχιστες διαθέσιμες λύσεις οι οποίες περιορίζονται στα εξίσου ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα ελεύθερης γης που διαθέτει. Για αυτούς τους λόγους οι Αρχές της πόλης σκέφτονται σοβαρά μια άλλη επιλογή, να αρχίσουν να χτίζουν και στο υπέδαφος με σκοπό την κατασκευή μιας υπόγειας πόλης η οποία θα διαθέτει εμπορικά κέντρα, συγκοινωνιακούς κόμβους, δημόσιους χώρους, πεζόδρομους, ακόμα και ποδηλατοδρόμους.

Οι ισχύοντες περιορισμοί σχετικά με το ύψος των κτιρίων που ορθώνονται περιμετρικά των αεροπορικών βάσεων και των αεροδρομίων της πόλης δεν επιτρέπουν στους κατασκευαστές να επεκταθούν περισσότερο προς τα πάνω. Παράλληλα υπάρχουν περιορισμοί που αφορούν και τις θαλάσσιες εκτάσεις που επιτρέπεται να καταληφθούν. Σήμερα το ένα πέμπτο της πόλης αποτελείται από εκτάσεις που πριν από μερικά χρόνια βρίσκονταν κάτω από τη στάθμη της θάλασσας, αλλά ούτε αυτή η λύση μπορεί να συνεχίσει να εφαρμόζεται καθώς οι συγκεκριμένες περιοχές είναι εκτεθειμένες στον κίνδυνο ανόδου της στάθμης των υδάτων.

Η μοναδική διαθέσιμη λύση είναι η υπόγεια επέκταση της πόλης. Μια λύση η οποία εν μέρει έχει δοκιμαστεί και αξιοποιείται. Ηδη στη Δημοκρατία της Σιγκαπούρης υπάρχει υπόγειο δίκτυο αυτοκινητοδρόμων ταχείας κυκλοφορίας συνολικού μήκους 12 χλμ., καθώς και 80 χλμ. που αποτελούν τμήμα του δικτύου συγκοινωνιών της πόλης. Οι τοπικές Αρχές όμως εμφανίζονται αποφασισμένες να φτάσουν ακόμα πιο μακριά χτίζοντας μία τεράστια υπόγεια δεξαμενή πετρελαίου, η κατασκευή της οποίας προϋποθέτει την απομάκρυνση 600 στρεμμάτων γης.

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ. Ενα άλλο πρότζεκτ που βρίσκεται στο στάδιο της μελέτης αφορά την κατασκευή υπόγειου κέντρου των επιστημών. Θα αποτελείται από δεκάδες σπηλιές οι οποίες θα συνδέονται μεταξύ τους και θα φιλοξενούν διάφορα ερευνητικά κέντρα και εργαστήρια με στόχο την ανάπτυξη των βιομηχανιών που δραστηριοποιούνται στους τομείς της βιολογίας και της βιοϊατρικής. Αυτό το υπόγειο επιστημονικό κέντρο πρόκειται να καλύψει μια έκταση 200 στρεμμάτων, θα διαθέτει 30 ορόφους και θα μπορεί να φιλοξενήσει περισσότερους από 4.000 ανθρώπους.

Ο Ζάο Ζιιέ, επικεφαλής του κέντρου μελέτης και αξιοποίησης υπόγειων χώρων του Πολυτεχνείου της Ναν Γιανγκ, θεωρεί πως αν οι Αρχές της Σιγκαπούρης μάθουν να αξιοποιούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τους διαθέσιμους υπόγειους χώρους της πόλης τους, τότε θα μπορούσαν να μεταφέρουν πολλές από τις υποδομές της κάτω από την επιφάνεια της Γης. Μοναδικό πρόβλημα που ενδέχεται να προκύψει είναι η πιθανή απροθυμία των 6 εκατ. Σιγκαπουριανών να μετακομίσουν στο υπέδαφος. Ωστόσο ο Ζιιέ πιστεύει πως και αυτό το ζήτημα θα ξεπεραστεί. «Στην αρχή ίσως παρουσιαστούν κάποια προβλήματα ψυχολογικής φύσης κυρίως, αλλά αν παρέχουμε φως και αέρα, σιγά σιγά ο κόσμος θα καταφέρει να ξεπεράσει την ιδέα του να εργάζεται και να ζει στο υπέδαφος» και θα προσαρμοστεί.