Αναζήτηση
Οι επικεφαλής της λίστας του κόμματος κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να φανούν αισιόδοξοι, σίγουροι ότι οι ψηφοφόροι θα τους στηρίξουν μαζικά στην κάλπη σε 13 ημέρες. «Θα σας συμβούλευα να περιμένετε ήρεμα την 22α Σεπτεμβρίου», δήλωσε ο Γιούργκεν Τριτίν. «Μπορείτε να πιστέψετε τις δημοσκοπήσεις, αν θέλετε, αλλά προσωπικά είμαι πεπεισμένος ότι οι πολίτες θα αποφασίσουν διαφορετικά στις 22 Σεπτεμβρίου», προσυπέγραψε η Κατρίν Γκέρινγκ-Εκχαρτ.
Οι δημοσκοπήσεις, πάντως, είναι κόλαφος για τους γερμανούς Πρασίνους. Το κόμμα που είχε φθάσει να αποσπά την άνοιξη του 2011 ένα 28% στην πρόθεση ψήφου, ποσοστό υψηλότερο και από εκείνο των Σοσιαλδημοκρατών, έχει πέσει στο 10%, το χαμηλότερο ποσοστό που του έχουν αποδώσει οι δημοσκοπήσεις την τελευταία τετραετία. Ο δημοσκοπικός του κατήφορος μοιάζει να διαψεύδει οριστικά τις ελπίδες του σοσιαλδημοκράτη υποψήφιου Πέερ Στάινμπρουκ να συγκυβερνήσει από κοινού με τους παραδοσιακούς εταίρους του SPD. Και όλοι αναρωτιούνται: τι πήγε στραβά, τι έπαθαν οι Πράσινοι;
Η σύντομη απάντηση θα μπορούσε να είναι ότι το κόμμα που συγκυβέρνησε μαζί με τους Σοσιαλδημοκράτες τη Γερμανία επί μια επταετία, από το 1998 έως το 2005, προσέκρουσε στον πολιτικό οπορτουνισμό της Ανγκελα Μέρκελ.
Οπως επισημαίνει το «Σπίγκελ», η γερμανίδα Καγκελάριος έχει αποδειχθεί ειδήμων στο να δανείζεται πολιτικά αιτήματα από άλλα κόμματα και στη συνέχεια να παίρνει τα εύσημα για την εφαρμογή τους. Οι Πράσινοι έφθασαν στον δημοσκοπικό Κολοφώνα τους μόλις λίγες εβδομάδες μετά την πυρηνική καταστροφή στη Φουκουσίμα.
Ο φόβος έκανε τους γερμανούς πολίτες να αγκαλιάσουν με πρωτοφανή θέρμη το κόμμα που αναδύθηκε από το κίνημα εναντίον της πυρηνικής ενέργειας τη δεκαετία του 1980. Στις 27 Μαρτίου του 2011, οι Πράσινοι εξασφάλισαν ένα 24,2% των ψήφων στο κρατίδιο της Βάδης-Βυρτεμβέργης, προσφέροντας στη Γερμανία τον πρώτο «πράσινο» τοπικό πρωθυπουργό της.
Οι αναλυτές άρχισαν να γράφουν για το νέο Volkspartei, το «κόμμα του λαού». Επειτα, αρχές Ιουνίου, η Μέρκελ αποφάσισε τη σταδιακή κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας έως τις αρχές της επόμενης δεκαετίας. Και αυτό δεν είναι το μοναδικό προσφιλές στους Πράσινους ζήτημα που έκανε «δικό της» η Καγκελάριος: φιλειρηνισμός, ισότητα των φύλων, ενίσχυση της παιδικής μέριμνας…, η λίστα είναι μεγάλη.
ΟΙ ΟΡΙΤΖΙΝΑΛ. «Οι Γερμανοί ανησυχούν», λέει ο Ούρλικ Εϊτ, διευθυντής του Ινστιτούτου Πολιτικών Μελετών της Βάδης-Βυρτεμβέργης. «Είναι σίγουρα καλό για αυτούς που έχει γίνει πρόοδος στα ζητήματά τους, την πρόοδο όμως την πέτυχε το CDU. Και το μόνο που μπορούν να πουν τώρα είναι «μα εμείς είμαστε οι ορίτζιναλ»». Το κόμμα απάντησε σε αυτή την εισβολή στα «χωράφια» του, μπαίνοντας με τη σειρά του στα χωράφια των πιο «παραδοσιακών» κομμάτων. Μεταξύ άλλων, προτείνει αύξηση των φόρων για τους πλουσιότερους, επέκταση του ορίου ταχύτητας στους γερμανικούς αυτοκινητοδρόμους και κατάργηση του κρέατος από το γερμανικό διαιτολόγιο μία ημέρα την εβδομάδα. Σύμφωνα με τους δημοσκόπους όμως, πολλοί ψηφοφόροι θεωρούν τις προτάσεις του υπερβολικά «παρεμβατικές». Κι έπειτα, υπάρχει αυτό που οι πολιτολόγοι αποκαλούν «εκλογικό κύκλο»: είναι σύνηθες για τα κυβερνώντα κόμματα να χάνουν ψηφοφόρους κατά τη θητεία τους και να τους ξαναβρίσκουν παραμονές των εκλογών. Το αντίθετο ισχύει συχνά για τα μικρά αντιπολιτευόμενα κόμματα.
«Οι διαφορές ανάμεσα στα κόμματα δεν είναι θεμελιώδεις», σημειώνει ο Εϊτ. «Κανείς δεν θέλει να στείλει στρατιώτες στο εξωτερικό. Κανείς δεν θέλει να πάει στη Συρία. Κανείς δεν θέλει σημαντικές αλλαγές στην οικονομία μας. Κανένα κόμμα, με εξαίρεση το Εναλλακτική Λύση για τη Γερμανία, δεν θέλει να απαλλαγούμε από το ευρώ». Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα, οι εκλογείς έχουν λιγοστά κίνητρα για να ψηφίσουν διαφορετικά από ό,τι στις προηγούμενες εκλογές. Και το δίδυμο που ηγείται των Πρασίνων στην προεκλογική εκστρατεία, ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής τους Ομάδας Γιούργκεν Τριτίν και η αντιπρόεδρος της Μπούντεσταγκ Κατρίν Γκέρινγκ-Εκχαρτ, δεν έχουν το επικοινωνιακό χάρισμα ενός Γιόσκα Φίσερ. Στη διάρκεια προεκλογικής εμφάνισης τον Ιούλιο, ο Τριτίν απαθανατίστηκε μέσα σε ένα κανό που αναποδογύρισε. Πολλοί βλέπουν αναδρομικά πολιτικό συμβολισμό σε αυτή την εικόνα.
