Τα καλοκαίρια η Αλίκη πήγαινε διακοπές στα βουνά, ενώ ο Ακης έκανε προπονήσεις στη θάλασσα. Για αγώνες κωπηλασίας εντός και εκτός Ελλάδας. Η Αλίκη σπούδαζε στη Νομική Αθηνών, ενώ ο Ακης στην Ιατρική. Και παρόλο που οι δρόμοι τους κινούνταν παράλληλα, κάποια στιγμή συναντήθηκαν.

Η Αλίκη ήλθε από το ιστορικό Κιλελέρ Λάρισας, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, στην Αθήνα για να σπουδάσει. Ως κορίτσι της επαρχίας, η Αθήνα τη μάγεψε και εξαρχής είχε δηλώσει πως εδώ θα ζούσε και ότι δεν θα επέστρεφε ξανά στη Λάρισα. Ετσι τελείωσε το Πολιτικό Τμήμα της Νομικής και ξεκίνησε να εργάζεται σε μια φαρμακευτική βιομηχανία. Εκεί ήταν και ο μοιραίος τόπος συνάντησης της ιστορίας του ζευγαριού.

Ο Ακης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα και η καταγωγή του πατέρα του είναι από τον Βόλο, που αγαπά ιδιαίτερα. Βόλος – Λάρισα λοιπόν, ωστόσο η Αθήνα ήταν η τυχερή τους πόλη, και δη το πρώτο τους κοινό σημείο. Το δεύτερο ήταν ο κοινός τους φίλος Σωτήρης και μετέπειτα κουμπάρος, ο οποίος έκανε τις απαραίτητες συστάσεις, καθώς και ο Ακης δούλευε στην ίδια εταιρεία. Και έτσι συνέβη το αναπόφευκτο. Για την Αλίκη δεν χρειάστηκε πέρα από μια ματιά, για τον Ακη ίσως κάτι περισσότερο, καθώς μέχρι τότε ήταν εργένης. Οπως εξελίχθηκε τελικά, η συνάντηση ήταν καρμική. Το ήξερε και ο Ακης, μόνο που περίμενε 34 χρόνια για να συναντήσει τη Λαρισαία. «Δεν το λέω τυχαία», προσθέτει η Αλίκη. «Σε ένα ταξίδι με τους γονείς του στον Βόλο, όταν ο Ακης ήταν τεσσάρων ετών, τους είχε ζητήσει να τον πάνε στην πλατεία της Λάρισας –όπου δεν πάει ποτέ –γιατί είχε ραντεβού με το κορίτσι του. Οι γονείς του τον πήγανε, όμως κανένα κορίτσι δεν τον περίμενε εκεί. Οταν οι γονείς του τον ρώτησαν πού είναι το κορίτσι του, η απάντηση του Ακη ήταν ότι προφανώς τον έστησε».

Το ραντεβού αυτό άργησε, τελικά έγινε ύστερα από αρκετά χρόνια. Μέχρι και η αγαπημένη του γιαγιά, η Βούλα, το είχε δει σε όνειρο και του είχε πει πως το κορίτσι που θα παντρευτεί θα το λένε Αλίκη. Το Σύμπαν συνωμότησε και ο Ακης και η Αλίκη γνωρίστηκαν και παντρεύτηκαν.

Στις πρώτες διακοπές τους στην Κεφαλονιά, τον Αύγουστο του 2011, η ατμόσφαιρα ήταν ιδιαίτερα ερωτική. Ο Ακης είχε το σχέδιό του, η Αλίκη από την άλλη πλευρά ήταν εντελώς ανυποψίαστη. Η πρώτη νύξη έγινε ένα από τα πρώτα βράδια στο Αργοστόλι, όπου ο Ακης την πείραζε μπροστά στη βιτρίνα ενός κοσμηματοπωλείου και τη ρωτούσε ποιο δαχτυλίδι τής αρέσει. Η Αλίκη εκνευρίστηκε, νομίζοντας ότι της έκανε πλάκα, και του ζήτησε να σοβαρευτεί. Εκείνο το βράδυ μεταξύ σοβαρού και αστείου τής είπε ότι όταν κάποτε θα τον ρωτούσαν τα παιδιά του πώς έκανε πρόταση γάμου στη μαμά τους, θα τους έλεγε: «Πήγα σε ένα νταμάρι, πήρα μια κοτρώνα, γονάτισα και της ζήτησα να παντρευτούμε». Η Αλίκη έμεινε άφωνη. Δεν ήξερε τι να πιστέψει. Το επόμενο πρωί σταμάτησαν στην παραλία του Μύρτου για να δουν τη θέα από ψηλά. Οσο η Αλίκη χάζευε το απέραντο γαλάζιο, ο Ακης είχε πάρει στα χέρια του μια τεράστια πέτρα. Οπως γύρισε να τον κοιτάξει, τον βλέπει να κουβαλάει μια τεράστια πέτρα, την οποία και ακούμπησε στα πόδια της. Στη συνέχεια, γονάτισε και έβγαλε από ένα κόκκινο κουτάκι ένα μονόπετρο και τη ρώτησε: «Τι λες, θέλεις να δοκιμάσουμε;». Oui, oui, απάντησε η Αλίκη στα γαλλικά. Ηταν μια ημέρα που δεν θα ξεχάσει ποτέ.

Και οι δύο λατρεύουν τις βόλτες στη φύση, τις μικρές αποδράσεις εκτός Αθηνών και να μαγειρεύουν για τους φίλους τους. Η Αλίκη θαυμάζει το χιούμορ του Ακη, το πόσο ευφυής είναι, την αγάπη του για τα παιδιά, τα ζώα και κάθε αδύναμο πλάσμα.

Ο Ακης αγαπά στην Αλίκη το πόσο οργανωτική, θετική και αισιόδοξη είναι ως άνθρωπος, αλλά και τον ανήσυχο και δυναμικό χαρακτήρα της. Κοινό τους σημείο είναι ότι θέλουν να φροντίζουν και να περιποιούνται τους πάντες.

Επόμενο βήμα ήταν η οργάνωση του γάμου. Πρώτα επέλεξαν τους κουμπάρους, τον Σωτήρη που τους σύστησε και την αδελφική φίλη της Αλίκης, την Ειρήνη. Ο γάμος έγινε σε ένα αγαπημένο της χωριό της Κερατέας, τον Αγιο Δημήτριο στον Κουβαρά, και με τη βοήθεια πολλών φίλων. Το έθιμο που ακολούθησαν είναι ότι είκοσι ημέρες πριν από τον γάμο είχαν πάει στο Κιλελέρ για να δεχτούν ευχές από φίλους και συγγενείς. Ετσι συνηθίζεται, λίγο πριν από τον γάμο να περνάνε όλοι από το πατρικό της νύφης για να ευχηθούν και να κάνουν ένα προγαμήλιο γλέντι.

Τη διακόσμηση της εκκλησίας και της δεξίωσης ανέλαβε ο πολύ καλός τους φίλος Νίκος Κωνσταντής και τη φωτογράφιση ο Πάνος Ρεκουνιώτης, γνωστός του Ακη από την εποχή που ήταν φοιτητής Ιατρικής. Ηθελαν έναν απλό και ταυτόχρονα αρχοντικό γάμο, έτσι το χρώμα που κυριαρχούσε ήταν το λευκό. Λευκά προσκλητήρια, λευκές μπομπονιέρες, λευκή διακόσμηση, λευκό και το νυφικό της Αλίκης, με λευκά φτερά που θύμιζαν κύκνο. Η επιλογή του νυφικού έγινε με τη βοήθεια πολλών φίλων της νύφης, όσο και με τη βοήθεια της αδελφής της Κερασίας, της κουμπάρας Ειρήνης, των μαμάδων Ντίνας και Σοφίας και φυσικά μέσα σε όλα ήταν και η θεία Λία. Τόσο εύκολα διάλεξε και ο γαμπρός το γαμπριάτικο κοστούμι, σε χρώμα μπλου μπλακ.

Οπως συνηθίζει να λέει η Αλίκη, «δεν θα μπορούσε να φανταστεί κάτι πιο όμορφο. Ο γάμος τους ήταν σαν παραμύθι. Ολοι ήταν εκεί, μαζί με τις καλές τους νεράιδες που τους ευχήθηκαν μια ευτυχισμένη κοινή ζωή και με το ραβδάκι τους έδιωξαν τα κακά». Γαμήλιο ταξίδι θα πάνε στα Κανάρια Νησιά, στην Αυστρία και στην Ολλανδία. n