Φαίνεται πως οι πρωτόγονοι, αφού κυνηγούσαν, έψηναν στη φωτιά τα θηράματά τους και τα καταβρόχθιζαν, ανησυχούσαν για τη στοματική τους υγιεινή. Ανασκαφές στις περιοχές της Ινδίας και της Αφρικής έφεραν στο φως ένα πρώιμο είδος οδοντόβουρτσας που χρονολογείται από το 1600 π.Χ. Στον Μεσαίωνα, στην Κίνα, τα μέλη της δυναστείας Τανγκ χρησιμοποιούσαν ένα είδος οδοντόβουρτσας που η κεφαλή της αποτελούνταν από γουρουνότριχες. Με την πάροδο των χρόνων οι γουρουνότριχες αντικαταστάθηκαν από τρίχες ουράς αλόγου που ήταν προσαρμοσμένες σε κόκαλα βοδιού. Τον 17ο αιώνα οι ασιάτες περιηγητές έφεραν τις οδοντόβουρτσες στη Γηραιά Ηπειρο και σταδιακά οι Ευρωπαίοι άρχισαν να αποκτούν αστραφτερό χαμόγελο.

Για τη δημιουργία της πρώτης οδοντόβουρτσας με τη μορφή που την ξέρουμε σήμερα πρέπει να ευχαριστούμε τη… Δικαιοσύνη της Βρετανίας. Κι αυτό γιατί ο Ουίλιαμ Αντις, που επινόησε το αντικείμενο, βρισκόταν στις φυλακές Νιούγκεϊτ του Λονδίνου με την κατηγορία του ταραχοποιού. Εχοντας λοιπόν άπλετο χρόνο στη διάθεσή του, σκέφτηκε πως η μέθοδος που χρησιμοποιούσε για να καθαρίζει τα δόντια του, τρίβοντας πάνω τους ένα κουρέλι με αλάτι και αιθάλη, θα μπορούσε να τελειοποιηθεί.

Ετσι, κράτησε ένα μικρό οστό ζώου από τα αποφάγια της προηγούμενης βραδιάς και του έκανε μικρές τρύπες. Στη συνέχεια, μάζεψε τούφες μαλλιών από τους δεσμοφύλακες, πέρασε τις τρίχες στο οστό και τις σφράγισε με κόλλα. Μετά την αποφυλάκισή του, για να μπει και πάλι στον σωστό τον δρόμο, άνοιξε μια επιχείρηση που παρήγε οδοντόβουρτσες και σύντομα έγινε πολύ πλούσιος. Μόνο που πλέον δεν χρησιμοποιούσε ανθρώπινες τρίχες αλλά γουρουνότριχες και τρίχες ασβού. Παρ’ όλα αυτά, η πρώτη επίσημη κατοχύρωση της πατέντας δεν ήταν δική του. Εγινε στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1857 από τον Χ.Ν. Ουάντσγουορθ.

Τα πιο εξελιγμένα μοντέλα οδοντόβουρτσας ήταν κατασκευασμένα από οστά ζώων και στην κεφαλή τους οι τρίχες προέρχονταν από αγριογούρουνο Σιβηρίας. Παρ’ όλα αυτά, δεν δελέαζαν τους πολίτες, αφού η χρήση τους ήταν αρκετά προβληματική. Οι τρίχες των ζώων ήταν ιδιαίτερα σκληρές, δεν στέγνωναν καλά, ξεφτούσαν πολύ γρήγορα και συγκρατούσαν τα βακτήρια. Η λαβή, που ήταν κι αυτή δύσκαμπτη, σταδιακά φτιάχτηκε από ξύλο ή ελεφαντόδοντο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, το βούρτσισμα των δοντιών διαδόθηκε ευρέως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι αμερικανοί στρατιώτες έπρεπε να φροντίζουν σε καθημερινή βάση τη στοματική τους υγιεινή.

Η εξέλιξη της επιστήμης έκανε τη ζωή όσων έπλεναν τα δόντια τους πιο εύκολη, αφού τους γλίτωσε από πολλά τραύματα του στόματος. Οι οδοντόβουρτσες από το 1938 απέκτησαν συνθετικές ίνες, κυρίως από νάιλον, και ο βραχίονας από ξύλο ή ελεφαντόδοντο έδωσε τη θέση του σε μια πιο σύγχρονη εκδοχή από ζελατίνη. Η βελτίωση, ωστόσο, δεν σταμάτησε εκεί. Στην Ελβετία, το 1954, δημιουργήθηκε η πρώτη ηλεκτρική οδοντόβουρτσα λύνοντας τα χέρια όσων τη χρησιμοποιούσαν. Η χρήση του πλαστικού άλλαξε τις ισορροπίες και κυρίως τη δεκαετία του ’80, τότε που οι οδοντόβουρτσες απέκτησαν πρωτότυπο σχεδιασμό και φωτεινά χρώματα.

Η εξέλιξη

Από τις γουρουνότριχεςστις ηλεκτρικές οδοντόβουρτσες

Κλαδί δέντρου

Πριν από περίπου 4.000 χρόνια ο άνθρωποςάρχισε να σκαλίζει μικρές προεξοχέςσε κλαδάκια για να καθαρίζει τα δόντια του

Γουρουνότριχα

Τον 18ο αιώνα οι οδοντίατροι θορυβήθηκαν από τα πληγωμένα ούλα που δημιουργούσανοι τρίχες οι οποίες έφευγαναπό την οδοντόβουρτσα

Ηλεκτρική οδοντόβουρτσα

«Με το πάτημα ενός κουμπιούαυτή περιστρέφεται.Οσοι βαριούνταννα πλύνουν τα δόντια τουςτώρα δεν έχουν καμίαδικαιολογία» ανέφερε η πρώτηδιαφήμιση σε εφημερίδαγια τη νέα εφεύρεση

ΤΡΙΒΙΑ

Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο μέσος άνθρωπος ξοδεύει 38,5 ημέρες βουρτσίζονταςτα δόντια του. Σύμφωνα πάντως με τις συστάσεις των οδοντιάτρων, ο αριθμός αυτός πρέπει να είναι περίπου122 ημέρες

Κατά μέσο όρο, κάθε Αμερικανός αγοράζει τρεις οδοντόβουρτσες κάθε δύο χρόνια, αν και οι οδοντίατροι συστήνουν να τις αλλάζουνκάθε τρεις με τέσσερις μήνες

Η μέση οδοντόβουρτσα περιέχει περίπου 2.500 τρίχες

Το πιο δημοφιλές χρώμα οδοντόβουρτσας είναι το μπλε

Η οδοντόβουρτσα επελέγη το 2003 σε έρευνα του ΜΙΤως η νούμερο ένα εφεύρεση χωρίς την οποία δεν θα μπορούσαν να ζήσουνοι Αμερικανοί, ξεπερνώντας ακόμα και το αυτοκίνητο ή τον ηλεκτρονικό υπολογιστή

Ερευνες έδειξαν ότιη οδοντόβουρτσα πρέπεινα τοποθετείται τουλάχιστον2 μέτρα μακριά από τη λεκάνη της τουαλέτας ώστε να αποφεύγεται η μετάδοση μικροβίων

Οι ηλεκτρικές οδοντόβουρτσες περιστρέφονται 3.000 έως 7.500 φορές το λεπτό, τη στιγμή πουοι άνθρωποι μπορούν να κάνουν χειροκίνητα έως 300 περιστροφές της παραδοσιακής οδοντόβουρτσας το ίδιο χρονικό διάστημα

Η σωστή οδοντόβουρτσα πρέπει να έχει μέγεθος κεφαλής που να ταιριάζει στο μέγεθοςτου στόματος και να επιτρέπειτο άνετο βούρτσισματων πίσω δοντιών

Τελευταία Νέα