Αναζήτηση
Η ιαπωνική Αρχή Πυρηνικής Ασφάλειας εξέφρασε σήμερα την ανησυχία της πως ραδιενεργό νερό που συγκεντρώνεται υπογείως του εργοστασίου της Φουκουσίμα εκρέει στη θάλασσα.
«Υπάρχουν σοβαρές υποψίες ότι ραδιενεργό νερό που είχε συγκεντρωθεί στο έδαφος εκρέει στη θάλασσα», δήλωσαν τα μέλη της Αρχής σε συνεδρίαση που μεταδόθηκε από το ίντερνετ.
«Θέλω παράλληλα με την εξακρίβωση της προέλευσης της μόλυνσης αυτής, να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα. Πρέπει επίσης να υπολογιστούν οι συνέπειες στους αλιευτικούς και τους θαλάσσιους πόρους», δήλωσε ο διευθυντής της Αρχής Σουνίτσι Τανάκα ζητώντας να γίνουν μετρήσεις περισσότερων ραδιενεργών στοιχείων (όχι μόνο του κεσίου).
«Είναι προτεραιότητα, ακόμη κι αν δεν είναι εύκολο», δήλωσε αναγνωρίζοντας ότι «δυστυχώς η κατάσταση αυτή θα διαρκέσει ακόμη λίγο».
Η εταιρία Tokyo Electric Power (Tepco) που διαχειρίζεται το πυρηνικό συγκρότημα της Φουκουσίμα ανακοίνωσε την Τετάρτη ότι διαπίστωσε νέα αύξηση του επιπέδου του ραδιενεργού καισίου σε δείγμα ύδατος που ελήφθη από πηγάδι το οποίο βρίσκεται μεταξύ των αντιδραστήρων και της θάλασσας.
Την Τρίτη είχε ανακοινώσει ότι πολλαπλασιάστηκε επί 90 φορές του επίπεδο αυτό μέσα σε διάστημα τριών ημερών και έκτοτε η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται.
Σύμφωνα με μετρήσεις που έγιναν στις 9 Ιουλίου, το νερό που είχε συγκεντρωθεί στη βάση των αντιδραστήρων από σημείο που απέχει σχεδόν 25 χλμ. από τη θάλασσα περιείχε 11.000 μπεκερέλ καισίου 134 ανά λίτρο (έναντι 9.000 στις 8 Ιουλίου) και 22.000 μπεκερέλ καισίου 137 (έναντι 18.000).
Η εταιρία ανακοίνωσε ότι δεν γνωρίζει τους λόγους για τις πρωτοφανείς αυξήσεις των επιπέδων. Ωστόσο υπόσχεται ενίσχυση των ελέγχων και λήψη μέτρων για να αποτραπεί περαιτέρω μόλυνση του γειτονικού Ειρηνικού Ωκεανού.
Στις 5 Ιουλίου η Tepco είχε εντοπίσει στο ίδιο σημείο πολύ υψηλά επίπεδα άλλων ραδιενεργών στοιχείων, όπως του στροντίου 90, που παράγουν ακτίνες Βήτα. Στις 9 Ιουλίου τα επίπεδα των στοιχείων αυτών παρέμεναν ίδια, στα 900.000 μπεκερέλ ανά λίτρο, δηλαδή πολλές χιλιάδες φορές υψηλότερα του ανώτατου ορίου που έχει οριστεί για το θαλασσινό νερό.
Η Tepco είχε εξηγήσει ότι το σημείο λήψης του δείγματος του νερού βρίσκεται εκεί όπου περνά ένας σωλήνας και όπου χύθηκαν μεγάλες ποσότητες μολυσμένου νερού τον επόμενο μήνα της πυρηνικής καταστροφής, δηλαδή τον Απρίλιο του 2011.
