Αναζήτηση
Φόρο τιμής στον ποιητή Κωνσταντίνο Καβάφη απέτισαν στα χθεσινά φύλλα τους δύο ισπανικές εφημερίδες, με αφορμή τη συμπλήρωση ακριβώς 150 ετών από τη γέννησή του και 80 από τον θάνατό του.
Εκτενής ήταν η αναφορά που έκανε η «Ελ Παΐς» τόσο στη ζωή του Αλεξανδρινού όσο και στο έργο του, επισημαίνοντας ότι ο Καβάφης «ξεπέρασε τις μόδες, ακόμη και την εκλαΐκευσή του ως φιγούρας της γκέι λογοτεχνίας». Δεδομένου ότι αρκετά ποιήματά του κυκλοφορούν και στην Ισπανία, η εφημερίδα φιλοξένησε δηλώσεις του μεταφραστή του Αλφόνσο Σιλβάν Ροντρίγκεθ που σε συνεργασία με το Κέντρο Βυζαντινών, Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών της Γρανάδας επιμελήθηκε μια καινούργια δίγλωσση ανθολογία του Καβάφη, η οποία κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες.
Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας του Πανεπιστημίου των Ιωαννίνων με τα αντίστοιχα στη Νάπολι και στη Γρανάδα με σκοπό τη δημιουργία μιας βιβλιοθήκης με έργα κλασικών ελλήνων συγγραφέων.
Ο Σιλβάν Ροντρίγκεθ έχει εντρυφήσει στα κείμενα του Καβάφη αφού είχε επιμεληθεί την πρώτη έκδοση των Απάντων του το 1991. Από αυτά ιδιαίτερη σημασία έχουν για εκείνον ο «Καισαρίων» και –ποιο άλλο; –η «Ιθάκη».
«Η «Ιθάκη» είναι αυτό που είναι από την αίσθηση που μας αφήνει: του όμορφου ταξιδιού, της απόλαυσης, της διάκρισης του σύνθετου μέσα από τις πολλαπλές όψεις του, της ουσίας που απορρίπτει την εξαπάτηση. Στο τέλος, με όλον τον εσωτερικό πραγματικό δυναμισμό του, το ποίημα ολοκληρώνεται σαν ένα κλασικό γλυπτό που αναδεικνύεται από τη θάλασσα», δηλώνει ο ίδιος.
Ενα διαφορετικό αφιέρωμα έκανε η εφημερίδα «Ελ Μούντο» η οποία, εκτός από τη σημασία των ποιημάτων του, εστίασε και στον αντίκτυπό τους στην πόλη της Αλεξάνδρειας. «Ο Καβάφης πήρε μια πόλη της περιφέρειας και την έβαλε στην καρδιά όλων», ανέφερε στην εφημερίδα ο Μανώλης Μαραγκούλης, πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού στη γενέτειρα του ποιητή.
Στην ιδιαίτερη σχέση του με την Αίγυπτο στάθηκε και ο Πέδρο Μπάντενας, ο οποίος μετέφρασε στα ισπανικά τα κείμενα του Καβάφη για τα Απαντα. «Ο Καβάφης δεν θα υπήρχε χωρίς την πόλη του, την Αλεξάνδρεια. Πάντα αισθανόταν Ελληνας, αλλά μόνο σε επίπεδο εθνών. Η ελληνικότητά του είναι η ελληνική γλώσσα του, η οποία δεν έχει να κάνει ωστόσο καθόλου με την εθνοκεντρική λογική που διέπει τους Ελληνες της Ελλάδας. Στα ποιήματά του μεταφέρει τις ανησυχίες του χρησιμοποιώντας έξυπνα την Ιστορία, στην οποία η Αλεξάνδρεια κατέχει ξεχωριστή θέση από τα αρχαία ελληνιστικά χρόνια έως τη βυζαντινή περίοδο και την αραβική κατάκτησή της».
Για το ίδιο θέμα ο χιλιανός ελληνιστής Μιγκέλ Καστίγιο Ντιντιέρ επισημαίνει: «Ο Καβάφης υμνεί την Αλεξάνδρεια και τα πολλά πρόσωπά της, μια πόλη που όταν τη γνωρίσουμε μας έλκει και μας αιχμαλωτίζει με την ηχώ μιας πλούσιας Ιστορίας και με τη συναρπαστική πραγματικότητά της».
Τέλος, από το άρθρο δεν λείπει και η αναφορά στην «Ιθάκη», ποίημα το οποίο ο δημοσιογράφος χαρακτηρίζει «ύμνο στη ζωή, στην οποία εντάσσεται η γνώση, η ευχαρίστηση και η ποίηση. Είναι ένα από αυτά τα ποιήματα όπου ένα πρόσωπο, ένα περιστατικό, ένα κλασικό σύμβολο παρουσιάζονται με μια ματιά που τα εκσυγχρονίζει, χωρίς όμως να παύουν να είναι αυτά που είναι».
