Η βρετανή πρωθυπουργός ήταν εκείνη η οποία την ώρα που το κίνημα του πανκ άγγιζε την ωριμότητά του τροφοδοτούσε (αν όχι πυροδοτούσε) στίχους με πολιτικό περιεχόμενο πάνω σε άγριες ή σκωπτικές μουσικές, σε τραγούδια με τα οποία οι καλλιτέχνες της δραστήριας βρετανικής μουσικής σκηνής έπαιρναν την εκδίκησή τους.

Τραγουδώντας για την αδικία και τον διχασμό που έφεραν στη βρετανική κοινωνία οι πολιτικές της, την εκδικούνταν και για την περικοπή των χορηγήσεων στις τέχνες, που τους αφορούσαν άμεσα. Παραδίδοντας ταυτόχρονα στην Ιστορία μερικά από τα σημαντικότερα πονήματά τους.

«Κάθε φορά που με ρωτούν ποια είναι η μεγαλύτερή μου έμπνευση, πάντα απαντώ: η Θάτσερ», δήλωνε ο βρετανός φολκ ρόκερ Μπίλι Μπραγκ το 2009. «Η αλήθεια είναι ότι πριν από εκείνη ήμουν απλώς ένας ακόμη τραγουδοποιός».

Ο Μπραγκ ήταν μέλος του κινήματος Red Wedge, το οποίο έκανε εκστρατεία ενάντια στο κόμμα των Συντηρητικών της Θάτσερ. «Δεν βλέπω χαρά, / βλέπω μόνο πόνο, / δεν βλέπω την ευκαιρία / για ένα λαμπερό αύριο», τραγουδούσε το συγκρότημα The Beat στο «Stand Down Margaret».

Ο Ελβις Κοστέλο, πάλι, φανταζόταν ήδη από τότε, τρεις δεκαετίες πριν από την ημέρα του θανάτου της: «Οταν θα σε θάψουν, / θα σταθώ πάνω από τον τάφο σου / και θα ποδοπατήσω το χώμα». Ο τραγουδιστής των Smiths, Μόρισεϊ, πήγε ένα βήμα παραπέρα και είδε τη «Μάργκαρετ στη λαιμητόμο» στο ομώνυμο τραγούδι.

Πριν μερικές μέρες ο Κοστέλο επανήλθε: «Την Θάτσερ θα την θυμούνται ως τη Σιδηρά Κυρία μόνο και μόνο επειδή είχε πείσμα και άρνηση να ακούει τους άλλους. Κάθε κίνησή της είχε έναν αρνητισμό, κατέστρεψε την βρετανική βιοτεχνία, μισούσε τους μεταλλωρύχους, μισούσε τις τέχνες, τους Ιρλανδούς Μαχητές της Ελευθερίας (Irish Freedom Fighters) και τους άφησε να πεθάνουν. Μισούσε τους φτωχούς και δεν έκανε τίποτα για να τους βοηθήσει. Μισούσε την Greenpeace και όσους προστάτευαν το περιβάλλον». Για την Τζέρι Χάλιγουελ, ωστόσο, πρώην μέλος των Spice Girls, η Θάτσερ λειτούργησε θετικά. Την περασμένη Δευτέρα έγραψε στο twitter: «Σκέφτομαι την πρώτη κυρία η οποία ήταν η έμπνευση για την κοριστίστικη δύναμη (girl power). Εκείνη με δίδαξε ότι τα πάντα είναι δυνατά».

Εντελώς διαφορετική εικόνα είχε παρουσιάσει το «Ωραίο μου πλυντήριο» του Στίβεν Φρίαρς, ταινία που αντανακλούσε την πολιτική και οικονομική σκηνή του 1980 και τη στάση απέναντι στον ρατσισμό και την ομοφυλοφιλία κατά τη θητεία της Θάτσερ. Στην ίδια περίοδο με άξονα τη ζωή στις ξεχασμένες από την επίσημη πολιτική βρετανικές φτωχογειτονιές τοποθετείται και η ταινία του Στίβεν Ντάλτρι «Μπίλι Ελιοτ, γεννημένος χορευτής», η οποία μεταφέρθηκε ως μιούζικαλ και σε σκηνή του Γουέστ Εντ.
Η δεύτερη πράξη του έργου που διαδραματίζεται στα ορυχεία ξεκινάει με το τραγούδι «Merry Christmas, Maggie Thatcher» (Καλά Χριστούγεννα, Μάργκαρετ Θάτσερ) με το οποίο υποτίθεται ότι γιορτάζουν οι φτωχοί της Βρετανίας την ημέρα του θανάτου της. Ο θίασος χρειάστηκε, τη Δευτέρα, πραγματική ημέρα του θανάτου της, να ψηφίσει αν θα το πει στην παράσταση. Η απόφαση ήταν ομόφωνη: ναι!
Ομως στο Γουέστ Εντ παίζεται αυτό τον καιρό και το έργο «The Audience», που περιγράφει τις συναντήσεις ανάμεσα στη Βασίλισσα Ελισάβετ (την ενσαρκώνει η Ελεν Μίρεν) και τους δώδεκα πρωθυπουργούς στη διάρκεια της βασιλείας της.
Το πιο αναγνωρισμένο, βέβαια, φιλμ για τη Θάτσερ είναι «Η Σιδηρά Κυρία» με τη Μέριλ Στριπ, η οποία δήλωσε για τον θάνατό της: «Είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι η κατάσταση σήμερα δεν επηρεάσθηκε από τα μέτρα που πήρε η Θάτσερ στη Βρετανία. Για μένα ήταν ένα πρόσωπο που η δύναμή του και το θάρρος του μού προκαλούν δέος».

Η χαρακτηριστική κόμμωση και η πανταχού παρούσα τσάντα της πρώην πρωθυπουργού τροφοδότησαν επί χρόνια μέχρι και σήμερα τη βρετανική σάτιρα. Ολόκληρη γενιά βρετανών κωμικών διοχέτευσε δημιουργικά τον θυμό της καθώς η πολιτική του ελεύθερου εμπορίου μετασχημάτιζε και διασπούσε τη Βρετανία. Από τον Μπεν Ελτον μέχρι τον Αλεξέι Σέιλ, η Θάτσερ ήταν ο καλύτερος στόχος.
Στη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά με κούκλες «Spitting Image», του 1980, η Θάτσερ εμφανιζόταν ως νταής που κάπνιζε πούρα, χασάπης με ματωμένο μπαλτά ή τυραννικός ηγέτης που κυβερνούσε το υπάκουο υπουργικό Συμβούλιο.

Στο αμερικανικό «Saturday Night Live», ο Μάικλ Πάλιν, μέλος των Μόντι Πάιθονς, ενσάρκωσε την πρωθυπουργό λίγο μετά την εκλογή της το 1979, σατιρίζοντας τα μαλλιά της, που θύμιζαν έντονα… κράνος.

Τελευταία Νέα