… ήταν έγκυος όταν σουδανοί στρατιώτες εισέβαλαν στο χωριό της, στα Ορη Νούμπα, και σκότωσαν τον άνδρα της. Εξοργισμένη, άρπαξε ένα πολυβόλο που είχαν στήσει οι αντάρτες και άρχισε να καταδιώκει τους στρατιώτες που έκαιγαν τις καλύβες του χωριού. Δεν είναι σίγουρη αν σκότωσε κάποιον, άλλωστε πολύ γρήγορα χρειάστηκε να το βάλει στα πόδια για να σωθεί. Κατέφυγε σε μια σπηλιά, όπου αισθανόταν ασφαλής. Και πριν από δύο μήνες γέννησε μόνη της μέσα σ’ εκείνη τη σπηλιά το μωρό της. Το ονόμασε Φακάο, που σημαίνει «πέφτουν βόμβες». Με τη Μαριάμ συναντήθηκα πριν από λίγες ημέρες. Και σκέφτηκα να τη γνωρίσω μέσα από αυτό το άρθρο και στον Πρόεδρο Ομπάμα.

Στο Σουδάν…

… υπάρχουν και πάλι παιδιά που πεινάνε, δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες, βιασμοί και άλλες ακρότητες. Αλλά η Αμερική μαζί με την υπόλοιπη ανθρωπότητα παρακολουθούν παθητικά. «Οταν το παιδί αυτό ήταν στην κοιλιά μου, έτρεχα να γλιτώσω από τους βομβαρδισμούς» λέει η Μάριαμ θηλάζοντας το κοριτσάκι της μπροστά στη σπηλιά. «Το ονόμασα έτσι για να θυμάμαι τον αγώνα που δώσαμε όλοι για να έρθει στη ζωή. Αν όμως ξαναδώ τον εχθρό, θα δέσω αυτό το μωρό στην πλάτη μου, θα αρπάξω ένα όπλο και θα τους πολεμήσω». Οι δυνάμεις του Προέδρου Ομάρ Χασάν αλ Μπασίρ βομβαρδίζουν εδώ κι έναν χρόνο καθημερινά τα Ορη Νούμπα και την περιοχή του Γαλάζιου Νείλου. Εμποδίζουν τη μεταφορά τροφίμων στους κατοίκους, διώχνουν τις ανθρωπιστικές οργανώσεις και φιμώνουν τους μάρτυρες.

Μια γυναίκα…

… η Χάσια αλ Αχμάρ μού είπε ότι η μητέρα της πέθανε από την πείνα και την ίδια μέρα μια βόμβα έπεσε στην καλύβα της, όπου βρισκόταν η αδελφή της. «Μπορέσαμε μόνο να μαζέψουμε μερικά κομματάκια και να τα βάλουμε σε μια πλαστική σακούλα» είπε. «Υστερα θάψαμε τη σακούλα». Το χάσμα ανάμεσα σε βόμβες του 21ου αιώνα και μια γυναίκα σε μια παραδοσιακή φτωχική καλύβα απεικονίζει με τον καλύτερο τρόπο τη φρίκη που εκτυλίσσεται αυτόν τον καιρό στα Ορη Νούμπα. Τα ίδια γίνονται και στη γειτονική περιοχή του Γαλάζιου Νείλου, με αποτέλεσμα δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι να καταφεύγουν στο Νότιο Σουδάν.

Μια άλλη…

… χαρακτηριστική αντίθεση είναι η απάθεια των ηγετών του πλανήτη και το θάρρος των κατοίκων στα Ορη Νούμπα. Πάρτε για παράδειγμα τον Χαμάτ Ντορμπέτ, έναν 39χρονο πάστορα. Πριν από καμιά δεκαριά χρόνια, στο πλαίσιο μιας αντιχριστιανικής εκστρατείας, οι Αρχές συλλάμβαναν τον Χαμάτ κάθε Κυριακή επειδή κτυπούσε τις καμπάνες και έκανε κήρυγμα στους κατοίκους. Τον έδερναν, τον βασάνιζαν και ύστερα τον άφηναν. Την επόμενη Κυριακή ο Χαμάτ κτυπούσε ξανά τις καμπάνες. Μια φορά, έκανε να συνέλθει έναν μήνα. Κι όταν μπόρεσε να κινηθεί ξανά, σύρθηκε μια Κυριακή στην εκκλησία και κτύπησε ξανά τις καμπάνες. Θα ήθελα να του εξηγήσω γιατί ο κόσμος αφήνει αυτό το έγκλημα ατιμώρητο αλλά δεν ξέρω τι να του πω. Μήπως έχει καμιά ιδέα ο Πρόεδρος Ομπάμα;

Ο Ρούσσος Βρανάς απουσιάζει για προσωπικούς λόγους