Κάποιοι – πιθανότατα κακοπροαίρετοι ίνα μη είπομεν κουτσομπόληδες – εκ των αναγνωστών βομβαρδίζουν εσχάτως την ταλαίπωρη τούτη στήλη με επιστολή τού «ποια κόκκινα φανάρια» κυρ Κίμωνα που είχε στείλει στον εκ των δικτατόρων Στυλιανό Παττακό το 1967 – πώς λέμε της «εθνοσωτηρίου» ανήμερα; Πάνω που άρχιζε να ψήνεται το πουλί-εθνόσημο στη φλόγα, δηλαδή. Πώς να κατανοήσει κάποιος την εμμονή τους, άραγε; Οτι τι, δηλαδή; Οτι είχε επικοινωνία με τη χούντα ο περί ου ο λόγος; Οτι εκείνος που Αστυνομία δεν φέρεται να λογαριάζει, κάποτε παρακαλούσε την εξουσία; Τι, δηλαδή;

Τι έκανε ο άνθρωπος; Ζήτησε απλώς. «Ο αιτών λαμβάνει, ο ζητών ευρίσκει και τω κρούοντι ανοιγήσεται», που λέει και το Ευαγγέλιο. Πού το κακό λοιπόν;

Μάρτυς και η φερόμενη ως επιστολή του: «Κύριε Υπουργέ, Τυγχάνω εκ των απολυθέντων της Δ.Ε.Η. δυνάμει της υπ’ αριθμ. 2058/30.11.67 αποφάσεώς… Σας βάσει της Θ/1967 Συντακτικής Πράξεως.

Η απόλυσις αύτη με γέμισε πικρία διότι πιστεύω ότι η μέχρι τούδε δράσις μου κατευθύνετο από πατριωτικά και εθνικά αισθήματα. Ολόκληρος η οικογένειά μου εστάθη πάντοτε αντιμέτωπος του Κομμουνισμού. Θεωρώντας τον, ως πράγματι είναι, εχθρόν της πατρίδος και του λαού.

Επιτρέψατέ μου να Σας αναφέρω ορισμένα γεγονότα τα οποία αποδεικνύουν αυτό.

1ον. Το έτος 1964 σαν συνδικαλιστής του Φοιτητικού Συλλόγου Ανωτάτης Εμπορικής αντιδρών εις την συνεργασίαν συνδικαλιστών οι οποίοι πολιτικώς ανήκον εις την Ε.Κ. και ΕΔΑ διεχώρισα την θέσιν μου και κατέβηκα ανεξάρτητος.

2ον. Το αυτό έτος κατά το οποίον ο Σύλλογος της Ανωτάτης Εμπορικής ηλέγχετο από την Αριστεράν έκανα σκληράς μάχας για να κρατηθούν οι φοιτηταί μακράν της επιρροής της Αριστεράς.

3ον. Το αυτό έτος αν ενθυμούμαι καλώς εις την β’ ή γ’ σπουδαστικήν συνδιάσκεψιν και ενώ η ΕΦΕΕ ηλέγχετο απόλυτα από την Αριστεράν, όλες οι θέσεις μου ήταν καθαρά Εθνικές και Αντικομμουνιστικές, ώστε συνεχώς να προπηλακίζομαι και να υβρίζομαι από τους συνέδρους της Αριστεράς, με τας φράσεις «κεντροφασίστα, χαφιέ, πουλημένε». Αν δε, υπάρχουν εις τα χείρας της Αστυνομίας αι μαγνητοταινίαι εκείναι μπορούν να ακουστούν και να διαπιστωθούν τα γραφόμενά μου.

4ον. Σαν υπάλληλος της Δ.Ε.Η. ουδέποτε πολιτικολογούσα υπέρ μιας ορισμένης παρατάξεως ή υπέρ πολιτικού προσώπου. Βεβαίως δεν γνωρίζω τας συγκεκριμένας κατηγορίας στας οποίας εστηρίχθην η απόλυσίς μου. Σας διαβεβαιώ όμως ότι η τοποθέτησίς μου ήτο τόσο ξεκάθαρη, Εθνική και προπάντων Αντικομμουνιστική χωρίς καν να υπάρχει περιθώριο για αμφιβολίες, πιστεύω δε ότι πολύ κακή υπηρεσία προσέφεραν στην πατρίδα και εις την Κυβέρνησιν οι καταγγέλοντές με. Εις τον στρατόν που υπηρέτησα λοχίας σιτιστής, ήμουν πάντα νομοταγής και πρόθυμος έτοιμος και την ζωήν μου να προσφέρω διά την υπεράσπισην των Εθνικών Ιδανικών.

Εις την Δ.Ε.Η. ουδέποτε έδωσα το δικαίωμα εις προϊσταμένους μου να με παρατηρήσουν, πιστεύω δε ότι η απόδοσίς μου ήτο αρίστη. Εργαζόμουν, εσπούδαζα και συγχρόνως βοηθούσα την οικογένειάν μου.

Ο πατέρας μου σταθείς πάντα σκληρά αντιμέτωπος του κομμουνισμού ήτο εντεταγμένος εις τας Εθνικάς Ομάδας του ΕΔΕΣ, διά την αντικομμουνιστική του δράση έχει τιμηθεί δις.

Κατόπιν όλων των ανωτέρω παρακαλώ θερμώς όπως επανεξετάσετε την περίπτωσίν μου και τύχω της επιεικείας Σας, υποσχόμενος ότι πάντα θα διέπομαι από υψηλά εθνικά αισθήματα και με πίστιν θα υπηρετήσω τον λαόν και θα βοηθήσω διά την εκπλήρωση των σκοπών που έταξε η Εθνική Κυβέρνησις. Ευπειθέστατος, Ο αιτών».

Φοίβη