Αναζήτηση
Με διαφορά λίγων ημερών ένα ζευγάρι δημοσίων υπαλλήλων βρέθηκε εκτός υπηρεσίας, γεγονός που έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή του και τώρα αποφάσισε να προσφύγει στη Δικαιοσύνη.
Και οι δύο είχαν διοριστεί το 1976 στο Επιμελητήριο Αθηνών. Το πρώτο αναπάντεχο νέο ήρθε στις αρχές του περασμένου Δεκεμβρίου για τον σύζυγο, ο οποίος ήταν μόνιμος υπάλληλος με βαθμό Α’ του Επιμελητηρίου και ουσιαστικά απολύθηκε με βάση τις διατάξεις του νέου νόμου που προβλέπει υποχρεωτική συνταξιοδότηση για όσους έχουν συμπληρώσει 35ετία και το 55ο έτος της ηλικίας τους.
Λίγες μέρες αργότερα, το σκηνικό επαναλήφθηκε. Αυτή τη φορά ήταν η σειρά της συζύγου του να πάρει το χαρτί της εφεδρείας, ενώ αν παρέμενε στη θέση της θα εξελισσόταν σε γενική διευθύντρια, καθώς οι αρχαιότεροί της αποχωρούν από την υπηρεσία.
Και οι δύο εξήντλησαν όλες τις ενέργειες υποβάλλοντας ενστάσεις για τις αποφάσεις που σχεδόν ταυτόχρονα τους έδειξαν την πόρτα εξόδου από το Επιμελητήριο, ανατρέποντας όλα τα οικονομικά δεδομένα, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις και τις εκκρεμότητές τους.
Ετσι, το ζευγάρι κατέθεσε προσφυγή και μάλιστα έγινε δεκτό το αίτημά τους, να εξεταστεί η υπόθεσή τους λόγω μείζονος σημασίας από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με διαδικασίες εξπρές. Πρόκειται για τον θεσμό της πρότυπης δίκης, κατά τον οποίο η απόφασή του αποτελεί νομολογία για όλες τις «ίδιες» υποθέσεις.
Σύμφωνα με όσα προκύπτουν από τις προσφυγές του ζευγαριού, ο σύζυγος αμέσως διατύπωσε εγγράφως τις αντιρρήσεις του ότι δεν μπορεί να υπαχθεί στις διατάξεις του νόμου, υποστηρίζοντας πως όταν απολύθηκε δεν είχε συμπληρώσει 35ετία αλλά είχε προϋπηρεσία 34 ετών 11 μηνών και 26 ημερών.
Η ένστασή του απορρίφθηκε και εκείνος με τη σειρά του επανήλθε ζητώντας αντί να απολυθεί να τεθεί σε εφεδρεία.
Υπό αυτό το καθεστώς, όμως, είδε την έξοδο η σύζυγος και μέχρι πρότινος συνάδελφός του, η οποία ήταν προϊσταμένη της Διεύθυνσης Εμπορίου και Βιομηχανίας του Επιμελητηρίου.
Ούτε εκείνη έμεινε με σταυρωμένα τα χέρια. Υπέβαλε αίτηση ζητώντας να εξαιρεθεί από την εφεδρεία επικαλούμενη ότι είχε μόλις απολυθεί ο σύζυγός της. Κατά συνέπεια, όπως έλεγε, έπρεπε να εξαιρεθεί από την εφεδρεία, καθώς ως ζευγάρι έχουν δικαίωμα επιλογής ποιος από τους δύο θα εξαιρεθεί.
Στην προσφυγή τους προσβάλλουν τη συνταγματικότητα του νόμου και υποστηρίζουν ότι η ταυτόχρονη απομάκρυνση από την εργασία τούς έχει φέρει σε δεινή οικονομική κατάσταση, καθώς αποπληρώνουν το στεγαστικό τους δάνειο και πληρώνουν τα δίδακτρα του γιου τους που ανέρχονται μηνιαίως σε 480 ευρώ.
