Η πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Κοντολίζα Ράις συγκρούσθηκε επανειλημμένα με τον αντιπρόεδρο Ντικ Τσέινι σχετικά με τους κρατούμενους που θεωρούνταν ύποπτοι για τρομοκρατία και κάποια στιγμή απείλησε ακόμα και να παραιτηθεί, όταν αισθάνθηκε ότι την αγνοούσαν. Αυτά τουλάχιστον υποστηρίζει στην αυτοβιογραφία της που θα κυκλοφορήσει τον επόμενο μήνα και αφορά τα χρόνια που υπήρξε σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Τζορτζ Μπους και κατόπιν επικεφαλής του Στέιτ Ντηπάρτμεντ.

Στις 734 σελίδες του βιβλίου «Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή» (εκδ. Crown) η Ράις δίνει μια γλαφυρή περιγραφή των πολυτάραχων ετών μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, όταν η κυβέρνηση Μπους άλλαξε όλη τη δομή της εθνικής ασφάλειας και περιγράφει – με αρκετά κολακευτικό τρόπο για την ίδια – διάφορες διαφωνίες που προέκυψαν. Γράφει, για παράδειγμα, ότι η σκληρή προσέγγιση του Τσέινι και των συμβούλων του ήταν πιο ακραία από των γερακιών του Πενταγώνου. Τον Νοέμβριο του 2001 περιγράφει πως πήγε στον πρόεδρο Μπους, όταν έμαθε ότι ο σύμβουλος του Αλμπέρτο Γκονζάλες έδωσε οδηγίες για δημιουργία στρατοδικείων χωρίς να την ενημερώσει. «Εάν αυτό ξανασυμβεί ή ο Γκονζάλες ή εγώ θα φύγουμε», είπε. Επειδή η Ράις έχει ήδη κυκλοφορήσει μια αυτοβιογραφία της, σε αυτό το βιβλίο αναφέρεται μόνο στα χρόνια που υπήρξε στην εξουσία και γι’ αυτό αποτελεί την πιο λεπτομερή καταγραφή αυτών των οκτώ ετών στην Ουάσιγκτον. Στα δικά τους βιβλία τόσο ο Τσέινι όσο και πρώην υπουργός Αμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ συχνά την επέκριναν.

Η Ράις ήταν η πιο στενή σύμβουλος του προέδρου Μπους και συχνά δειπνούσε με την προεδρική οικογένεια ενώ περνούσε μαζί τους και διακοπές. Δεν έλειψαν όμως και κάποιες έντονες στιγμές. Τον Δεκέμβριο του 2006 έγινε μια σύσκεψη για το εάν θα πρέπει να σταλούν περισσότερα στρατεύματα στο Ιράκ, κάτι που ήθελε ο πρόεδρος ενώ εκείνη ζητούσε να αποτραβηχτούν οι αμερικανοί στρατιώτες από τις ιρακινές πόλεις. «Τι σχέδιο έχεις, Κόντι;» τη ρώτησε ο Μπους. «Θα τους αφήσουμε να αλληλοσκοτωθούν και εμείς θα τους κοιτάζουμε και θα μαζεύουμε τα συντρίμμια;». Εκείνη απάντησε ότι «αν θέλουν να κάνουν εμφύλιο θα πρέπει να τους αφήσουμε», ενοχλημένη από την αιχμή του ότι δεν την ένοιαζε η νίκη στο Ιράκ. «Κανείς δεν είναι τόσο αφοσιωμένος στη νίκη αυτή από εμένα» του είπε λίγο αργότερα στο Οβάλ Γραφείο για να της πει εκείνος: «Το ξέρω, Κόντι. Το ξέρω…».