Είδηση που προκαλεί μίνι σοκ: σύνδεσμος οπαδών του Ολυμπιακού με έδρα το Μοναστηράκι, δέχθηκε εμπρηστική επίθεση τα ξημερώματα της Δευτέρας.

Προφανώς, οι δράστες είναι άγνωστοι, η Αστυνομία διενεργεί έρευνες κ.λπ. Γνωστό τι συμβαίνει έπειτα από τέτοιες ενέργειες: ουδεμία σύλληψη. Αλλά το ζήτημα παραμένει και είναι το ακόλουθο: εδώ και κάμποσο καιρό διαφαίνεται ένας υπόγειος πόλεμος ανάμεσα σε στρατιές οπαδών. Με την απαγόρευση των μετακινήσεων, οι μάχες πριν ή μετά τους αγώνες σταμάτησαν και δίνονται ραντεβού για ξύλο (ή «ραντεβού θανάτου») σε ανύποπτες ώρες και τοποθεσίες. Κατά καιρούς έχουν σπάσει τζάμια συνδέσμων, έχουν γίνει καταστροφές σε αίθουσες, έχουν πλακωθεί ή κυνηγηθεί άνθρωποι στους δρόμους. Ηταν η επίθεση στο «Δωματιάκι» των φανατικών της ΑΕΚ. Μετά, επεισόδια στα Πετράλωνα σε «πράσινο» σπίτι. Αργότερα «επίσκεψη» στην Καλλιθέα με στόχο Ολυμπιακούς. Αποκορύφωμα όλων αυτών, ο νεκρός στο Ηράκλειο προ εβδομάδων. Είναι σαφές ότι κάπου δεν πάμε καλά και οι οπαδοί ξεφεύγουν. Η ένταση χτυπάει κόκκινο και δεν μιλάμε για απλές κόντρες, αλλά για ενέργειες εκδίκησης. Η εκρηκτική ατμόσφαιρα που επικρατεί στην κοινωνία δεν μπορεί να αποτελεί δικαιολογία πως ξεσπούν οι νεαροί στον αθλητισμό.

Οι σύνδεσμοι έχουν απομακρυνθεί από τον βασικό στόχο τους. Η απλή στήριξη στην ομάδα και η χορήγηση εισιτηρίων για εκδρομές ή παρουσία στα γήπεδα, δεν είναι τα μόνα που απασχολούν τους θαμώνες. Χρόνια και χρόνια οι κυβερνήσεις βγάζουν νόμους για περιορισμό της βίας, για έλεγχο της κατάστασης, ενώ δεν διστάζουν να πετούν ατάκες πως θα βάλουν λουκέτο παντού. Τι προκύπτει; Τίποτα. Γιατί όλα μένουν στα χαρτιά και στις εξαγγελίες. Και φυσικά, η έκρυθμη ατμόσφαιρα διαιωνίζεται.

Το ερώτημα άμεσο: αν όλα αυτά συμβαίνουν στις αρχές της περιόδου, πριν από τα σπουδαία ραντεβού και κάποιο πιθανό φαλτσοσφύριγμα, τι πρόκειται να έχουμε όταν όλα θα κρέμονται από μια κλωστή;