Αναζήτηση
Οπως παίζει η Μπαρτσελόνα, παίζουν οι οµάδες στον… Παράδεισο!
Στη Γη δεν υπάρχει οµάδα – αυτήν τη χρονική περίοδο τουλάχιστον – που να προσφέρει γκολ, θέαµα, σόου, όπως οι Μπλαουγκράνα.
Η πεντάρα επί της Ρεάλ συγκλόνισε ολόκληρο τον ποδοσφαιρικό κόσµο. Ταυτόχρονα απογύµνωσε τον καλύτερο προπονητή του πλανήτη ο οποίος, µαζί µε όλους εµάς, διδάχτηκε ένα ποδόσφαιρο που δεν έχει ούτε ένα στοιχείο κυνισµού και σκοπιµότητας.
Με λίγα λόγια, η φιλοσοφία της Μπάρτσα:
Οσο έχουµε εµείς την µπάλα δεν την έχουν οι αντίπαλοι, άρα κουµάντο κάνουµε εµείς και όχι αυτοί.
Το ποδόσφαιροείναι πάνω απ’ όλα θέαµα, τεχνική, ταχύτητα, αντοχή. Εάν διαθέτεις παίκτες κλάσης, τότε τα πράγµατα γίνονται απλά. Εάν επίσης διαθέτεις παίκτες από τα φυτώρια (εννέα είχε η Μπάρτσα στη βασική ενδεκάδα στον αγώνα µε τη Ρεάλ), τότε η φανέλα έχει πολλαπλή σηµασία. ∆ιότι µετατρέπεται σε σύµβολο, τρόπο ζωής, ιστορία, παράδοση. Ετσι γαλουχούνται οι άσοι… Η ποδοσφαιρική εταιρεία που ονοµάζεται Μπαρτσελόνα θα µπορούσε να αποκοµίσει δισεκατοµµύρια από χορηγούς που θα ήθελαν να διαφηµιστούν στη φανέλα της. Η Μπαρτσελόνα όµως πληρώνει τη UNICEF µε δικά της εκατοµµύρια και κρατάει τη φανέλα αυτή αµόλυντη…
Τώρα, υπάρχει ένα άλλο θέµα που προέκυψε στους ποδοσφαιρικούς κύκλους. Είναι άραγε η Μπαρτσελόνα η µεγαλύτερη, η ποιοτικότερη, θεαµατική οµάδα όλων των εποχών;
Εδώ τα πράγµατα περιπλέκονται λιγάκι, αφενός διότι οι εποχές άλλαξαν (ώς έναν βαθµό) και αφετέρου διότι όσοι είδαν όλες τις µεγάλες οµάδες που ανέδειξε το ποδόσφαιρο πριν από πενήντα και πλέον χρόνια είτε πέθαναν είτε είναι υπέργηροι και δεν µπορούν να περιγράψουν τι ακριβώς είδαν… Πόσοι ειδικοί, για παράδειγµα, είδαν τη Χόνβεντ του Πούσκας (1950-56) ή τη Ρεάλ του Ντι Στέφανο (1955-1960); Ο,τι γνωρίζουµε, το γνωρίζουµε από ασπρόµαυρα φιλµ ή από βιβλία. Από διηγήσεις έχουµε µάθει ότι οι δύο αυτές οµάδες «έκρυβαν» την µπάλα και ξετρέλαιναν τους φιλάθλους. Οσοι είναι από 45 ετών και άνω είχαν την τύχη να δουν από την τηλεόραση (ή και διά ζώσης) τον Αγιαξ του Κρόιφ, τη Γιουνάιτεντ του Μπεστ και του Τσάρλτον, την Μπάγερν του Μπεκενµπάουερ και του Μίλερ, την Ιντερ του Ματσόλα, τη Μίλαν του Ριβέρα και αργότερα των Ολλανδών Γκούλιτ και Βαν Μπάστεν. Καµία από αυτές τις οµάδες – µε εξαίρεση τον Αγιαξ – δεν έπαιξε το διαπλανητικό ποδόσφαιρο που παίζει σήµερα η Μπάρτσα. Βεβαίως ο Αγιαξ του Ρίνους Μίχελς άλλαξε το ποδόσφαιρο. Και για τον λόγο αυτό, η ολλανδική οµάδα είναι και θα είναι σηµείο αναφοράς. Οπως λοιπόν η Μπάρτσα σήµερα µε τον Μέσι, έτσι και ο Αγιαξ του Κρόιφ τότε είχε… καταργήσει τις θέσεις: όλοι στην άµυνα, όλοι στην επίθεση, όλοι παντού! Ενα ποδόσφαιρο ασύλληπτης οµορφιάς, ταχύτητας και φαντασίας. Με πραγµατικούς άσους.
Ας θυµηθούµε κάποιες από τις οµάδες και τους προπονητές που παρουσίασαν «κάτι διαφορετικό» τα τελευταία εξήντα χρόνια.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ
«Κυνηγήστε την κατοχή της µπάλας! Οσο την έχουµε εµείς δεν την έχουν οι αντίπαλοι, άρα κουµάντο κάνουµε εµείς και όχι αυτοί» είναι το βασικό µότο της Μπαρτσελόνα
