Πολλά και σπουδαία γράφτηκαν για τη µεγάλη ελληνική δεκαετία (1940-1949). Ιστορικές πηγές (επίσηµα έγγραφα και προσωπικές µαρτυρίες)

εκδόθηκαν, σκοτεινά σηµεία φωτίστηκαν, ένα πάνθεο πρωταγωνιστών, όχι και τόσο συναινετικό, συγκροτήθηκε που ασφαλώς θα αυξοµειωθεί και θα εµπλουτιστεί στο µέλλον, και, γενικά, ένα εξειδικευµένο επιστηµονικό πεδίο διαµορφώθηκε µέσα στη µείζονα ελληνική ιστοριογραφία που το θεραπεύουν σήµερα άξιοι και παραγωγικοί ερευνητές, παλαιότεροι και νέοι.

Ολόκληρο το άρθρο είναι διαθέσιμο μόνο στους συνδρομητές της ηλεκτρονικής έκδοσης των ΝΕΩΝ στο http://digital.tanea.gr