Αναζήτηση
Θα τον θυµόµαστε για το «Μπόνι και Κλάιντ», για τα θρυλικά πολιτικά αµερικανικά ντιµπέιτ, για τις λάιβ δραµατικές τηλεοπτικές σειρές
Μόλις µία ηµέρα µετά τα 88α γενέθλιά του ο Αρθουρ Πεν που άλλαξε το αµερικανικό σινεµά µε το «Μπόνι και Κλάιντ» προδόθηκε από την καρδιά του.
Πρωτοπόρος στις ζωντανές τηλεοπτικές δραµατικές σειρές της δεκαετίας του 50 και ισχυρός παράγων στο Μπρόντγουεϊ της δεκαετίας του 60 ο Αρθουρ Πεν ανέπτυξε µια οικεία, αυθόρµητη µέθοδο για να κατευθύνει τους ηθοποιούς του. «Ο Αρθουρ Πεν έφερε την ευαισθησία των ευρωπαϊκών καλλιτεχνικών ταινιών της δεκαετίας του 60 στο αµερικανικό σινεµά» δήλωσε ο σεναριογράφος του «Ταξιτζή» και σκηνοθέτης Πολ Σρέντερ. «Ανοιξε τον δρόµο για µια νέα γενιά αµερικανών σκηνοθετών που µόλις έβγαιναν από τις σχολές κινηµατογράφου».
Από τα πρώτα βήµατά του ο Αρθουρ Πεν αδελφός του γνωστού φωτογράφου Ιρβινγκ Πεν κατάφερε να κερδίσει την καταξίωση, καθώς το 1957 µε την τηλεοπτική διασκευή του θεατρικού έργου «Το θαύµα της Ανι Σάλιβαν» µε το οποίο κατάφερε να κερδίσει τρία βραβεία Εmmy, ενώ το 1959 ανέβασε το ίδιο έργο στο Μπρόντγουεϊ κερδίζοντας επίσης τρία βραβεία Τony, ένα εκ των οποίων απέσπασε η πρωταγωνίστριά του Αν Μπάνκροφτ. Η κινηµατογραφική µεταφορά του έργου το 1962 έφερε δύο βραβεία Οσκαρ στην ταινία και άλλες δύο υποψηφιότητες.
Το στίγµα του στην αµερικανικό τρόπο σκέψης το άφησε µε την ταινία του «Μπόνι και Κλάιντ», µέσω της οποίας άλλαξε τον τρόπο που ως τότε ο κινηµατογράφος µετέφερε στη µεγάλη οθόνη ζητήµατα σεξ και βίας. Κλασικές ταινίες του Νέου Αµερικανικού Κινηµατογράφου όπως ο «Ταξιτζής» του Μάρτιν Σκορτσέζε και ο «Νονός» του Φράνσις Φορντ Κόπολα δεν θα είχαν γυριστεί αν δεν είχε προηγηθεί… Ο Αρθουρ Πεν άλλαξε και την αµερικανική Ιστορία, καθώς ήταν εκείνος που συµβούλευσε τον υποψήφιο πρόεδρο Τζων Κέννεντυ να κοιτάξει κατάµατα τον φακό και να δίνει συνοπτικές απαντήσεις στα ντιµπέιτ απέναντι στον Ρίτσαρντ Νίξον «για να εκπέµπει αυτοπεποίθηση και ηρεµία».
Ανάµεσα στις άλλες ταινίες του που ξεχώρισαν ήταν: «Το κυνηγητό» µε τους Μάρλον Μπράντο, Ρόµπερτ Ρέντφορντ, «Οι δραπέτες του Μιζούρι», «Το ανθρωπάκι» µε τον Ντάστιν Χόφµαν.
Χρηµάτισε παραγωγός στην τηλεοπτική σειρά «Νόµος και τάξη», ενώ περιστασιακά δίδασκε στο Πανεπιστήµιο του Γέιλ. Το «κοµµένο» σεξ
Το µεγάλο µυστικό στα γυρίσµατα της ταινίας «Μπόνι και Κλάιντ» ήταν πως ο Αρθουρ Πεν µε τη βοήθεια των σεναριογράφων είχε εξαφανίσει από το σενάριο την ερωτική σχέση των δύο πρωταγωνιστών (Γουόρεν Μπίτι και Φέι Ντάναγουεϊ) µε τον βοηθό τους C. W. Μoss (τον ενσάρκωνε ο Μάικλ Πόλαρντ) γιατί το θεώρησε πολύ σοφιστικέ. «Ως παιδιά αγροτών, δεν έµοιαζαν µε τύπους που θα εµπλέκονταν σε περιπεπλεγµένες ερωτικές σχέσεις» έλεγε µετά. «Προτίµησα την εκδοχή του ναρκισσισµού, της ανδρείας και της σεξουαλικής συστολής». «Δεν σχεδιάζω την κάθε ταινία πλάνο πλάνο» είχε πει το 1970. «Προτιµώ να είµαι ανοιχτός σε αυτό που κάνουν οι ηθοποιοί και στο πώς αντιµετωπίζουν κάθε κατάσταση. Μπορούν έτσι να συµβούν εκπληκτικά πράγµατα. Με τον σχεδιασµό κλείνεις την πόρτα στο γοητευτικά τυχαίο».
