Στην «κανονική» του ζωή είναι οδοντίατρος. Εγινε γνωστός από τη διεθνή ανθρωπιστική δράση του, είναι πλέον και πρόεδρος των Ελλήνων Γιατρών του Κόσµου (ΓτΚ).

Ο Νικήτας Κανάκης µιλά για τις δύο δεκαετίες έργου της ελληνικής ΜΚΟ, ενώ κάνει λόγο και για δεκάδες µαρτυρίες για επιθέσεις µίσους στον Αγιο Παντελεήµονα της Αχαρνών.

Υποστηρίζει, τέλος, ότι η κρίση επηρέασε αρνητικά τις χρηµατικές δωρεές, όχι όµως και τη διάθεση για εθελοντική εργασία. Η συναυλία, απόψε στο Θέατρο Πέτρας, είναι για τους ευγενικούς σκοπούς της οργάνωσης.


1 Είκοσι χρόνια στους Γιατρούς του Κόσµου. Κυριότερα επιτεύγµατα;

Εκατοντάδες αποφασιστικές παρεµβάσεις σε µείζονες κρίσεις, αλλά και υποδοµές υγείας σε όλον τον κόσµο.

2 Ανεκπλήρωτοι στόχοι;

Δυστυχώς, πάρα πολλοί. Οσο το δικαίωµα στην υγεία και την αξιοπρέπεια παραµένει ζητούµενο, η ανάγκη γιατρών στην πρώτη γραµµή θα παραµένει απαραίτητη.

3 Τα αµέσως προσεχή ρεαλιστικά πλάνα σας;

Στροφή στην Ελλάδα. Η οικονοµική κρίση που κτυπά την πόρτα µας µάς επιβάλλει να είµαστε περισσότερο αποτελεσµατικοί σε εκείνους που µας έχουν ανάγκη εδώ.

4 Εγχώρια προγράµµατά σας που «τρέχουν»;

Τα πολυΐατρεία µας σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Χανιά και Πέραµα, ο ξενώνας των προσφύγων, οι κινητές µονάδες που ταξιδεύουν στην ξεχασµένη Ελλάδα, το πρόγραµµα των Δρόµων για τους άστεγους.

5 Τα πολυΐατρεία αυτά σε ποιον απευθύνονται;

Εξασφαλίζουν δωρεάν ιατρική περίθαλψη και φαρµακευτική φροντίδα σε µετανάστες, αλλά και σε έλληνες ανασφάλιστους και άπορους, που πλέον ξεπερνούν τους 100.000.

6 Είχατε προσωπική εµπλοκή στην ένταση του Αγίου Παντελεήµονα. Γιατί;

Είχαµε δεκάδες µαρτυρίες για ρατσιστικές επιθέσεις µίσους.

Γνώρισα πολλές φτωχές οικογένειες µεταναστών να ζουν µε τον φόβο. Πώς µπορώ να σιωπήσω; Η δολοφονική επίθεση κατά του µεταφραστή µας ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

7 Τελικά τι πάει στραβά εκεί;

Καταφέραµε να µετατρέψουµε µια πλατεία στην καρδιά της Αθήνας, από χώρο συνάντησης και αλληλεγγύης, σε γκέτο ρατσισµού και βίας. Και το όνοµα του Αγίου Παντελεήµονα, αντί να µας θυµίζει φιλευσπλαγχνία, ηχεί ως σύµβολο µισαλλοδοξίας.

8 Είµαστε ρατσιστές ή µαζεύτηκαν πολλοί ξένοι;

Τίποτε από τα δύο. Η φτώχεια και η οικονοµική κρίση γεννούν βία και κοινωνικές εκρήξεις, αλλά µάς κάνουν και πιο ευάλωτους στα κηρύγµατα µίσους.

9 Λύση για να εκτονωθεί η κατάσταση;

Απλά µέτρα κοινωνικής στήριξης, όπως ξενώνες αστέγων και συσσίτια για όσους περιφέρονται απελπισµένοι. Και συγχρόνως περισσότερη σοβαρότητα απ’ όσους ανεύθυνα και δηµαγωγικά ρίχνουν λάδι στη φωτιά του µίσους και του ρατσισµού.

10 Εχετε απλώσει οµπρέλα προστασίας και στους Ροµά. Την έχουν ανάγκη;

Η πρόσβαση στη θεραπεία δεν είναι προνόµιο, αλλά βασικό ανθρώπινο δικαίωµα. Αν και έλληνες πολίτες, οι Ροµά ζουν στο κοινωνικό περιθώριο. Είναι υποχρέωσή µας, λοιπόν, να είµαστε δίπλα τους. Πολύ περισσότερο τώρα, που µοιάζει να ξαναγίνονται οι αποδιοποµπαίοι τράγοι της Ιστορίας.

11 Εµπρακτα ευαισθητοποιηµένος έναντι ανθρωπιστικών πρωτοβουλιών ΜΚΟ είναι ο ελληνικός λαός;

Οι Ελληνες είµαστε γενναιόδωροι και ευαίσθητοι. Εκείνο που µας λείπει είναι η καλύτερη οργάνωση, ώστε η βοήθεια του κόσµου να βρίσκει έγκαιρα τον δρόµο της.

12 Πιάνουν όντως τόπο τα χρήµατα όσων συνεισφέρουν;

Κατηγορηµατικά, ναι. Γι’ αυτό και φροντίζουµε να είµαστε εµείς οι ίδιοι που παραδίδουµε τη βοήθεια.

13 Απάντηση σ’ όσους αµφιβάλλουν για το πού τελικά καταλήγει ό,τι συγκεντρώνετε;

Για κάθε αποστολή ανακοινώνεται αναλυτικά πού και πώς ξοδεύεται µέχρι και το τελευταίο ευρώ. Αλλά κι αν µας επισκεφτεί κανείς στο κτίριό µας, θα καταλάβει από κοντά πόσο πολύ σεβόµαστε τα χρήµατα των απλών ανθρώπων.

14 Η κρίση επηρεάζει τις προσφορές των πολιτών;

Δυστυχώς, αρκετά. Αλλά την ίδια στιγµή αυξάνει τη διάθεση για προσφορά και εθελοντική δουλειά.

15 Εθελοντές σας βρίσκονται, αυτό το διάστηµα, και στην Ουγκάντα. Γιατί;

Για να λειτουργήσουν το µικρό µας νοσοκοµείο, 100 χλµ. από την Καµπάλα, αλλά και το ιατρείο µας στα σύνορα µε το Σουδάν.

Είναι τα µοναδικά καταφύγια για περισσότερους από 1.000.000 ανθρώπους σε µια από τις φτωχές χώρες του κόσµου.

16 Πού αλλού προσφέρουν υπηρεσίες στελέχη σας Ελληνες;

Δουλεύουν σε πρόγραµµα νεανικού διαβήτη στην Τανζανία, καθώς και στην υγειονοµική υποστήριξη των Σαχράουι στη Δυτική Σαχάρα.

17 Κι εσείς πηγαίνετε τακτικά έξω…

Πάνω απ’ όλα είµαι εθελοντής. Και η θέση µου θα είναι πάντα στην πρώτη γραµµή.

18 Η περιοχή που σας έµεινε περισσότερο;

Εναν χρόνο πριν, ένιωθα πως ήταν καιρός πια να «αποστρατευθώ», να γίνω «κανονικός» γιατρός. Κάπου στη Βόρεια Ουγκάντα, οκτακόσια ξυπόλητα και τροµαγµένα ορφανά του πολέµου που περίµεναν πεινασµένα λίγο χυλό µου είπαν πως δεν έχω το δικαίωµα… 19 Η χειρότερη εικόνα που αντικρύσατε σε αποστολή;

Μ’ έχει στοιχειώσει το βλέµµα ενός µικρού κοριτσιού που µε κοίταζε καθώς έσβηνε, θύµα ενός παράλογου εµπάργκο, στη Βαγδάτη. Αν δεν µπορείς να βοηθήσεις, δεν είσαι τίποτα. Τίποτα απολύτως… 20 Γιατί να ανηφορίσει κανείς απόψε (20.30)

προς το Θέατρο Πέτρας, στην Πετρούπολη;

Για να µοιραστεί µαζί µας αυτό το εικοσάχρονο ταξίδι που συνεχίζεται, µέσα από τις υπέροχες µουσικές της Ευανθίας Ρεµπούτσικα και του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου, αλλά και τις εικόνες του Ανδρέα Θωµόπουλου!