(ο αρθρογράφος, για τις εξελίξεις στην Τουρκία)

Μια νέα εποχή ανοίγει για τη γειτονική μας Τουρκία μετά τη σαρωτική νίκη του Ταγίπ Ερντογάν στο δημοψήφισμα τής (προ)περασμένης Κυριακής και το ερώτημα είναι αν αυτή θα οδηγήσει και σε μια νέα εποχή για τις πολύπαθες ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η ελληνική πλευρά φαίνεται να αντιμετωπίζει τις εξελίξεις αυτές με συγκρατημένη αισιοδοξία, αντιλαμβανόμενη ότι τα ηνία της εξουσίας περιέρχονται πλέον πλήρως στον τούρκο πρωθυπουργό, από τον οποίο και θα εξαρτηθεί η λήψη των κρισίμων αποφάσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια ουσιαστική αλλαγή του κλίματος. (…) Παρ΄ όλα αυτά υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος πριν πειστούν οι καχύποπτοι Ευρωπαίοι ότι η Τουρκία πληροί τις προϋποθέσεις για ένταξη στην Ε.Ε. Και ασφαλώς δεν αποτελεί ενθαρρυντική ένδειξη το γεγονός ότι ο κ. Νταβούτογλου επιδίδεται σε ασκήσεις αλαζονείας του τύπου: «Η Τουρκία είναι μια από τις πέντε χώρες με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο». Ή το ακόμη χειρότερο: «Το Κυπριακό δεν το δημιουργήσαμε εμείς, αλλά δημιουργήθηκε από τη στιγμή που η Ε.Ε. δέχθηκε τη Νότια Κύπρο ως μέλος της».

Λέξη δηλαδή για την εισβολή και την παράνομη κατοχή εδώ και 36 χρόνια του βόρειου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Κατόπιν τούτου είναι βέβαιο ότι αν δεν αλλάξει η νοοτροπία αυτή (…), τότε δύσκολα θα αλλάξουν και τα γνωστά δεδομένα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

(«Το Βήμα»)