Ο ΤΣΑΡΛΣ ΜΠΑΞΤΕΡ δημοσιεύει μια κριτική-χείμαρρο στο «Νew Υork Review of Βooks», ύστερα από την ανάγνωση της «Ελευθερίας», του νέου μυθιστορήματος του Τζόναθαν Φράνζεν (φωτό): «Είναι συγγραφέας που απαιτεί τη μέγιστη υπομονή από τους αναγνώστες. Αυτό είναι το βασίλειο και η φυλακή του… Δεν θέλει να μοιάσει στην Τζέιν Οστιν, αλλά μάλλον στον Τολστόι. Το φλερτ και ο γάμος πιάνουν ελάχιστο χώρο στο βιβλίο του. Αντιθέτως, οι χαρακτήρες του μετακινούνται συνεχώς προς το κέντρο της αμερικανικής εξουσίας. Ξεφεύγουν από τις μεσοδυτικές πολιτείες και φτάνουν στην Ουάσιγκτον ή τη Νέα Υόρκη, εκεί όπου συμβαίνουν κοσμοϊστορικά γεγονότα. Η φιλοδοξία της «Ελευθερίας» είναι να γίνει το μυθιστόρημα που κλείνει μέσα του μια εποχή».

Ο ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ για το φετινό Μπούκερ, Τομ ΜακΚάρθι, συγκρίνει στο «London Review of Βooks» την εποχή του Τζέιμς Τζόις με τη σημερινή: «Ζούμε μια περίοδο βαθιάς συντήρησης. Οι επιμελητές των μεγάλων εκδοτικών οίκων χρησιμοποιούν focus groups αναγνωστών για να περάσουν ένα μυθιστόρημα και τα λογοτεχνικά φεστιβάλ καταλήγουν παρέλαση διασημοτήτων. Οχι ότι τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά τη χρυσή εποχή του μοντερνισμού. Ο «Οδυσσέας» κυκλοφόρησε το 1922 σε 1.000 αντίτυπα από έναν μικρό οίκο στο Παρίσι. Η «Μεταμόρφωση» του Κάφκα (φωτό), στην έκδοση του 1915, πούλησε 11 κόπιες- από αυτές ο Κάφκα αγόρασε τις 10. Κι όμως, μπορεί κάποιος να μου θυμίσει έναν από τους υπόλοιπους συγγραφείς του 1915 ή του 1922;».