Κουτσοµπολίστικη στήλη, έκθεση πολιτικής δεξιοτεχνίας ή µια απόπειρα εξήγησης; Μάλλον όλα αυτά µαζί, σχολιάζει ο βρετανικός Τύπος για την αυτοβιογραφία του Τόνι Μπλερ «Ενα ταξίδι» που εµφανίστηκε χθες στις προθήκες των βρετανικών βιβλιοπωλείων.


Ο πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας µιλώντας για το πόνηµά του, για το οποίο εισέπραξε προκαταβολή ύψους 4,6 εκατοµµυρίων στερλινών από τον εκδοτικό οίκο, λέει ότι πρόκειται για «κάτι σαν (εκτενή!) επιστολή στη χώρα που λατρεύω». Σε κάθε περίπτωση, οι Βρετανοί αλλά και πολλοί στον υπόλοιπο κόσµο δεν πρόκειται να πλήξουν. Ο Μπλερ λυπάται για το γεγονός ότι απαγόρευσε το κυνήγι της αλεπούς, αλλά όχι για την εισβολή στο Ιράκ. Είχε µαγευτεί από την πριγκίπισσα Νταϊάνα, λυπήθηκε όταν πέθανε, αλλά θεωρούσε τη σχέση της µε τον αιγύπτιο κροίσο Ντόντι αλ Φαγιέντ πρόβληµα. Φοβόταν τη βασίλισσα, συµπαθούσε και θαύµαζε τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους, ενώ επιφυλάσσει τους χειρότερους χαρακτηρισµούς για τον υπουργό του των Οικονοµικών και διάδοχό του στην πρωθυπουργία χαρακτηρίζοντας την περίοδο του Γκόρντον Μπράουν στην Ντάουνινγκ Στριτ 10 «καταστροφή». Τόσο πολύ απεχθανόταν τον κορυφαίο υπουργό του ο Μπλερ, που από ένα σηµείο και έπειτα σταµάτησε να απαντά και στα τηλεφωνήµατά του, µε τη δικαιολογία ότι ήταν πολύ απασχοληµένος.

Ψέµατα και αλκοόλ

Εξοµολογητικός, όπως ενδεχοµένως θα µπορούσε να είναι ένας παλιός σταρ του Χόλιγουντ που γράφει τα αποµνηµονεύµατά του, ο Μπλερ οµολογεί ότι είχε φτάσει να πίνει καθηµερινά και µάλλον λίγο παραπάνω απ’ όσο θα το επέτρεπε το αξίωµά του και παραδέχεται ότι είχε αναγκαστεί να πει αρκετές φορές ψέµατα.

Υποστηρίζει µάλιστα ότι δάσκαλός του στην τέχνη του ψέµατος ήταν ο πρώην πρόεδρος της Νότιας Αφρικής και κάτοχος του βραβείου Νοµπέλ Ειρήνης Νέλσον Μαντέλα. «Τα πηγαίναµε πάντα καλά, εν µέρει γιατί τον αντιµετώπιζα ως πολιτικό και όχι ως άγιο», γράφει για τον νοτιοαφρικανό ηγέτη. Στο θέµα του Ιράκ πάντως ο Μπλερ εµφανίζεται αµετανόητος δηλώνοντας ευθαρσώς ότι δεν µετανιώνει για τον πόλεµο παρά τα δάκρυα που έχει χύσει για τους νεκρούς αµάχους. Παράλληλα υποστηρίζει πως το Λονδίνο εξασφάλισε τους Ολυµπιακούς Αγώνες του 2012 χάρη στην πολύτιµη βοήθεια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι…

Πωλήσεις και αντιδράσεις

Οι προσδοκίες του εκδοτικού οίκου για την εµπορική απήχηση του βιβλίου φαίνεται να µη διαψεύδονται. Χθες, πρώτη µέρα της κυκλοφορίας του, το «Ταξίδι» πούλησε πολλές χιλιάδες αντιτύπων στη Βρετανία. Στο βρετανικό Αmazon βρίσκεται στην πρώτη θέση των µπεστ σέλερ, ενώ έντονο είναι το ενδιαφέρον και στις Ηνωµένες Πολιτείες. Δεν έλειψαν και οι πρώτες αντιδράσεις. Εξω από κεντρικό βιβλιοπωλείο του Λονδίνου συγκεντρώθηκαν µερικές δεκάδες ειρηνιστών κατηγορώντας τον Μπλερ ότι «προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα».

Τι γράφει για…


… ΤΟΝ ΓΚΟΡΝΤΟΝ ΜΠΡΑΟΥΝ. «Με οδηγούσε στην τρέλα και ήταν ένας από τους λόγους που έφτασα να πίνω καθηµερινά… Πολιτικός υπολογισµός, ναι. Πολιτικό ένστικτο, κανένα. Αναλυτική ικανότητα, βεβαίως. Συναισθηµατική ευφυΐα, µηδέν…».

… ΤΟΝΤΖΟΡΤΖ ΜΠΟΥΣ. «Συµπάθησα και θαύµασα τον Τζορτζ… Ηταν ένας από τους πιο έντιµους πολιτικούς ηγέτες. Κατά µια παράξενη έννοια ήταν ένας… πραγµατικός ιδεαλιστής».

… ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣΝΤΑΪΑΝΑ. «Ξέρω ότι ακούγεται κυνικό, αλλά σκεπτόµουν πώς θα χειριστώ την κατάσταση. Στενοχωρήθηκα πραγµατικά, τη συµπαθούσα. Ηξερα όµως ότι ο θάνατός της θα ήταν ένα µείζον εθνικό ή µάλλον παγκόσµιο γεγονός όπως κανένα άλλο… Η σχέση της µε τον Ντόντι αλ Φαγιέντ ήταν πρόβληµα».

… ΤΗΝ 11ηΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ. «Εκείνη τη στιγµή αισθανόµουν περίεργα ήρεµος αν και αντιλαµβανόµουν πως δεν ήταν ένα συνηθισµένο γεγονός».

… ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ 1997. «Δεν ήταν νίκη, ήταν θρίαµβος. Οταν είδα κάποια στιγµή ότι είχαµε φτάσει τις εκατό έδρες και οι Τόρις είχαν µείνει στις έξι, νόµιζα ότι είχα κάνει κάτι αντισυνταγµατικό».

… ΤΟ ΙΡΑΚ. «Εχω κλάψει για τα θύµατα… Εξακολουθώ να πιστεύω όµως ότι εάν αφήναµε τον Σαντάµ στην εξουσία θα αποτελούσε µεγαλύτερο κίνδυνο για την ασφάλειά µας απ’ ό,τι εάν τον ανατρέπαµε».