Βρίσκει ενοχλητικό άλλοι, όπως ένας πρώην σωµατοφύλακάς του, να γράφουν ανοησίες για τον ίδιο. Ετσι, ο συγγραφέας των «Σατανικών Στίχων» αποφάσισε να γράψει τη δική του εκδοχή για τα χρόνια που τον κυνηγούσε ο Χοµεϊνί
Εχει ψηφιστεί δύο φορές για το βραβείο Μπούκερ ως συγγραφέας όλων των εποχών. Επίσης, έχει θεωρηθεί ότι άλλαξε την πορεία της λογοτεχνίας του 20ού αιώνα. Αλλά πάνω από όλα ο Σερ Σαλµάν Ρούσντι θα είναι γνωστός για τη θανατική καταδίκη του από τους φανατισµένους ισλαµιστές, επειδή οι «Σατανικοί Στίχοι» θεωρήθηκαν βλάσφηµοι. Σε όλα αυτά ο συγγραφέας έχει απάντηση που θα κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία. Με την ιστορία της δεκαετίας της ζωής του την οποία πέρασε κρυµµένος για να ξεφύγει από τον φετφά του Αγιατολάχ Χοµεϊνί.
Την περασµένη εβδοµάδα, σε µια εκδήλωση του λογοτεχνικού περιοδικού «Granta», ο εξηντατριάχρονος συγγραφέας ανακοίνωσε ότι έχει αρχίσει να γράφει τη βιογραφία του. «Το βρίσκω πολύ ενοχλητικό άλλοι άνθρωποι να συνεχίζουν να δίνουν τη δική τους εκδοχή για πράγµατα που αφορούν άλλους, γράφοντας µ….κίες», δήλωσε ο Ρούσντι αναφερόµενος στη σειρά δηµοσιευµάτων στην αγγλική εφηµερίδα «Τhe Μail on Sunday», τα οποία υπέγραφε ένας πρώην σωµατοφύλακάς του. «Ξαφνικά ένα πρωί ξύπνησα και σκέφτηκα ότι είµαι έτοιµος. Εχω περάσει έναν χρόνο που ξεσκονίζω το υλικό της ιστορίας µου».
Ηταν η ηµέρα του Αγίου Βαλεντίνου του 1989 που ο Χοµεϊνί ζήτησε τον θάνατο όλων όσοι θα ασχολούνταν µε την έκδοση των «Σατανικών Στίχων», του τέταρτου µυθιστορήµατος του Ρούσντι. Για τα επόµενα εννέα χρόνια ο συγγραφέας τους έζησε στο περιθώριο µε την εικοσιτετράωρη προστασία του Ειδικού Τµήµατος, που κόστισε στη βρετανική κυβέρνηση 11 εκατοµµύρια λίρες.
Ο Ρούσντι µάλλον έχει ζήσει σε τριάντα διαφορετικές τοποθεσίες. Εκτός από κάποιες περιστασιακές ολιγόλεπτες εµφανίσεις της τελευταίας στιγµής σε λογοτεχνικές συγκεντρώσεις, δείπνα και µια παρουσίασή του στη σκηνή του Σταδίου Γουέµπλεϊ σε συναυλία των U2 το 1993, οι δραστηριότητες και οι συνήθειές του παραµένουν άγνωστες.
Εκείνη την περίοδο του φετφά, τα αγγλικά βιβλιοπωλεία δέχθηκαν βοµβιστικές επιθέσεις από ακροισλαµιστές. Ενας επίδοξος δολοφόνος ανατινάχθηκε από δικό του σφάλµα σε δωµάτιο ξενοδοχείου του Λονδίνου. Ο νορβηγός εκδότης του Ρούσντι πυροβολήθηκε επίσης. Ο ιάπωνας µεταφραστής του µαχαιρώθηκε στο Τόκιο, ενώ 37 άνθρωποι πέθαναν σε εµπρηστική επίθεση που είχε στόχο τον τούρκο µεταφραστή των «Σατανικών Στίχων».
Δεκάδες άρθρα δηµοσιεύθηκαν και τουλάχιστον έξι βιβλία γράφτηκαν για την υπόθεση Ρούσντι.
Οµως ο συγγραφέας και ο φιλικός του περίγυρος σιωπούσαν γύρω από το τι ακριβώς του συµβαίνει. «Για µεγάλο διάστηµα δεν ήθελα να µιλήσω γι αυτό. Πρώτα γιατί ήµουν µέσα σε αυτήν την κατάσταση και στη συνέχεια επειδή είχα βγει από αυτήν και το τελευταίο πράγµα που ήθελα να κάνω ήταν να το ανασύρω για τα επόµενα χρόνια. Φυσικά και υπήρχαν άνθρωποι γύρω µου που µου έλεγαν πως πρέπει να γράψω για όλα αυτά. Οµως εγώ ήθελα να ξαναβρώ τους ρυθµούς της καθηµερινότητάς µου για να αρχίσω να ξαναγράφω διηγήµατα και µυθιστορήµατα».
Οι µύθοι της αιχµαλωσίας και οι U2
