Αναζήτηση
«Η θέα από την κορυφή ήταν εκθαμβωτική. Τα συναισθήματα δεν μπορούσαν να περιγραφούν, αλλά ήταν σίγουρα το επιστέγασμα μιας πολύ δύσκολης προσπάθειας. Έπειτα από επτά χρόνια δουλειάς τα είχαμε πια καταφέρει».
Μπορεί οι καιρικές συνθήκες να μην του επέτρεψαν να δει την «άκρη του κόσμου» όπως ήλπιζε, ωστόσο ο ελληνικής καταγωγής αρχιτέκτονας Γιώργος Ευσταθίου είναι εδώ και λίγο καιρό ο πιο ευτυχισμένος επιστήμονας του κλάδου του, αφού κατάφερε έπειτα από σκληρή δουλειά να δει ολοκληρωμένη την κατασκευή του υψηλότερου κτιρίου στον κόσμο. Τα επίσημα εγκαίνια του Μπουρζ Χαλιφά- γνωστού αρχικά ως Μπουρζ Ντουμπάι- πραγματοποιήθηκαν στις 4 Ιανουαρίου και ο επικεφαλής της αρχιτεκτονικής ομάδας βλέπει το έργο του με ανάμεικτα συναισθήματα.
«Ήταν μια πολύ όμορφη γιορτή με εκπληκτικά πυροτεχνήματα, που δύσκολα θα ξεχάσω. Τα τελευταία χρόνια ήταν μια ιδιαίτερα χαρούμενη περίοδος και μπορώ να πω πως νιώθω λύπη που τελείωσε. Όταν τον Μάρτη του 2003 μου έκαναν την πρόταση να αναλάβω αυτό το έργο ενθουσιάστηκα. Εργαστήκαμε επτά χρόνια και έκανα πολλούς φίλους. Πλέον η εταιρεία σκέφτεται να ανοίξει γραφεία και στο Ντουμπάι, και δεν θα απέκλεια την προοπτική να ζήσω ξανά εδώ», λέει στα «ΝΕΑ» ο κ. Ευσταθίου.
Ο άνεμος ήταν, όπως λέει, ο μεγαλύτερος αντίπαλος στην κατασκευή του κτιρίου, αφού η ισχύς του όσο το ύψος ανέβαινε, ήταν όλο και μεγαλύτερη. «Υπήρχε ο κίνδυνος να σημειωθούν σημαντικές φθορές στα υλικά εξαιτίας των ανέμων και για τον λόγο αυτό κάναμε πάρα πολλές δοκιμές σε συνθήκες προσομοίωσης, ώστε να είμαστε σίγουροι ότι θα αντέξει την πίεση που θα δέχεται», σημειώνει ο κ. Ευσταθίου. Το Μπουρζ Χαλιφά κόστισε περίπου 1,3 δισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που έρχεται σε αντιδιαστολή με την τεράστια παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά και την κατάσταση που επικρατεί αυτή την εποχή στην περιοχή, που οδήγησε το Ντουμπάι στα όρια της χρεοκοπίας. Χωρίς να διεκδικεί, όπως υποστηρίζει, γνώσεις οικονομολόγου, ο κ. Ευσταθίου εμφανίζεται αισιόδοξος για το μέλλον και δίνει τη δική του εξήγηση για το σκεπτικό που οδήγησε στην κατασκευή του. «Έχω δει αρκετές οικονομικές κρίσεις, οι οποίες εμφανίζονται περίπου κάθε 10-12 χρόνια. Πιστεύω ότι τα πράγματα σύντομα θα πάνε καλύτερα. Στο Ντουμπάι όμως γνωρίζουν πως τα αποθέματα πετρελαίου εξαντλούνται και πρέπει να επενδύσουν σε άλλες μορφές οικονομίας. Ένα τέτοιο κτίριο θα φέρει ενίσχυση της τουριστικής κίνησης και θα αποτελέσει παγκόσμιο οικονομικό κέντρο, συνδέοντας την Ανατολή με τη Δύση», τονίζει.
Οι ρίζες του
Ο κ. Ευσταθίου δεν ξεχνά τις ελληνικές ρίζες του- κατάγεται από την Τρίπολη- και δεν αμελεί να επισκέπτεται τη χώρα σχεδόν κάθε χρόνο, με αγαπημένες του περιόδους την άνοιξη και το καλοκαίρι. Αν και θεωρεί το Σικάγο, όπου βρίσκεται η έδρα του, σπίτι του, δηλώνει πως αγαπά την Αθήνα και πως η κατασκευή εδώ ενός τέτοιου κτιρίου δεν θα είχε καμία χρηστικότητα. «Για μένα σημασία έχει πάντα η κουλτούρα και ο χαρακτήρας σε μια πόλη. Δεν θα ήθελα την Αθήνα να μετατρέπεται σε Σικάγο ή Νέα Υόρκη», λέει ο κ. Ευσταθίου.
Κι αν κάποιοι νομίζουν πως με την κατασκευή αυτού του κτιρίου έχει φτάσει στην κορύφωση της επαγγελματικής επιτυχίας, ο Έλληνας αρχιτέκτονας απαντά πως ήδη ετοιμάζεται για ακόμα πιο εντυπωσιακά επιτεύγματα.
Ήδη γίνονται νέες συζητήσεις και εντός των επόμενων ημερών θα γνωρίζει πότε θα αρχίσει η κατασκευή ενός νέου ουρανοξύστη στη Σαουδική Αραβία, ο οποίος θα φτάνει τα 1.001 μέτρα.
«Αν φτιάξεις μια πραγματικά γερή βάση, μπορείς να φτάσεις στον…
ουρανό!», λέει ο κ. Ευσταθίου.
Ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ
Ο άνεμος, σύμφωνα με τον Γιώργο Ευσταθίου, ήταν το μεγαλύτερο εμπόδιο στην κατασκευή του ουρανοξύστη
50 μέτρα μέσα στη Γη τα θεμέλιά του
