Οι διεκδικητές της πατρότητάς του είναι πολλοί, αλλά ουδείς είναι απολύτως βέβαιος για το πού και πότε παρήγαγαν το πρώτο παγωτό στον κόσμο. Λέγεται, για παράδειγμα, ότι ο Νέρωνας έβαλε τους σκλάβους του να του φέρουν χιόνι από τα βουνά για να το φάει με φρούτα και μέλι- δεν μπορεί να ειπωθεί όμως ότι ήταν ο πρώτος που το εμπνεύστηκε.


Στην Κίνα της δυναστείας των Τανγκ προσφερόταν σε μείγμα με γάλα, κατά την προτίμηση ενός βασιλιά ενώ αιώνες αργότερα, όταν επέστρεψε ο Μάρκο Πόλο από την Κίνα, ο θρύλος λέει πως ο θαρραλέος εξερευνητής έφερε μαζί του και ένα έδεσμα που θύμιζε το σημερινό σορμπέ. Σήμερα, Αμερικανοί και Αυστραλοί καταναλώνουν τις μεγαλύτερες ποσότητες παγκοσμίως, ωστόσο το ίδιο το παγωτό αποτελεί πεδίο της ζαχαροπλαστικής ανοιχτό στις επιρροές, στη φαντασία, στις γεύσεις και τα αρώματα για κάθε λαό. Αν και συνδεδεμένο με την κουλτούρα και τις γευστικές συνήθειες του τόπου όπου παράγεται, οι καλοί γνώστες του είδους διακρίνουν πως όσο βαθαίνουμε στην Ανατολή το παγωτό τείνει να χάνει από τη γλύκα του. «Οι γεύσεις που μας ελκύουν εδώ παραπέμπουν σε γλυκά και μπισκότα στο παγωτό μας, όμως άλλες χώρες προτιμούν περισσότερο τα φρούτα ή το τσάι», λέει ο ειδικός στο παγωτό Σταν Φρανκεντάλερ, διευθυντής της αλυσίδας Βaskin Robbins στις ΗΠΑ, από τις μεγαλύτερες στον κόσμο με καταστήματα σε περισσότερες από 35 χώρες. Οι 31 γεύσεις παγωτών που διαθέτει διαφοροποιούνται καθώς ο επισκέπτης ταξιδεύει από χώρα σε χώρα: το παγωτό- σαφράν, για παράδειγμα, είχε μεγάλη επιτυχία στη Μέση Ανατολή, ενώ το σοκολάτα- φιστικοβούτυρο αποδείχτηκε αποτυχία σχεδόν παντού, εκτός από τις ΗΠΑ.

Διεθνής διαγωνισμός. Ο Πίτερ Λιντ, από την αλυσίδα Βen & Jerry, συμφωνεί. Φέτος το καλοκαίρι, η εταιρεία του χρηματοδοτεί διεθνή διαγωνισμό όπου καλούνται να πάρουν μέρος πολίτες ανά τον κόσμο και να προτείνουν νέες γεύσεις, εμπνευσμένες από τον τόπο τους. «Αναζητούμε γεύσεις που θα είναι ελκυστικές σε όλες αυτές τις χώρες, και είναι εκπληκτικό πόσο λίγες γεύσεις κυριαρχούν σε κάθε περιοχή». Για παράδειγμα, στη Σκανδιναβία, οι φίλοι του παγωτού πρότειναν την αγαπημένη τους γεύση:

αλμυρή γλυκόριζα με βανίλια και άρωμα αμμωνίας. Αλλού στην Ευρώπη και μόνο η μυρωδιά της αμμωνίας προκαλεί ζάλη ενώ τα παγωτά που περιέχουν άρωμα λεβάντας ή τριαντάφυλλου είναι πιο δελεαστικά. Στις ΗΠΑ, από την άλλη, «ούτε να τ΄ ακούσουν αυτό», τονίζει ο Λιντ: «Κάποιος που το δοκίμασε μου είπε ότι τού θυμίζει τη μυρωδιά της γιαγιάς του όταν τον πλησιάζει…».

Ανάλογα με τον τόπο, λοιπόν, οι γεύσεις ποικίλλουν όπως και τα ονόματα, που μπορούν να λειτουργήσουν σαν δέλεαρ ή να προκαλέσουν ακόμη και αποστροφή.

Τελευταία Νέα