ΥΠΑΡΧΕΙ μια βραβευμένη με Νόμπελ οικονομική θεωρία.

Αυτή των προσαρμοζόμενων προσδοκιών. Τι λέει; Πολύ απλά, ότι μπορείς να προκαλέσεις ή και να λύσεις ένα οικονομικό πρόβλημα μόνο και μόνο δημιουργώντας τις σχετικές προσδοκίες. Παράδειγμα; Αν μια κυβέρνηση ανακοινώσει ξαφνικά ότι δίνει- για τους δικούς της λόγους- αύξηση 30% στους μισθούς, δεν θα χρειαστεί να περιμένει και πολύ για να δει τον πληθωρισμό να καλπάζει. Αυτόματα οι τιμές στην αγορά θα αρχίσουν να ανεβαίνουν πολύ πριν δοθούν οι αυξήσεις αυτές στους εργαζομένους.

Οι επιχειρήσεις θα σπεύσουν να κάνουν ανατιμήσεις γνωρίζοντας ότι η ζήτηση που θα έρθει μετά τις αυξήσεις θα είναι ουσιαστικά πληθωριστική. Τη θεωρία αυτή θα έπρεπε στο οικονομικό επιτελείο να την έχουν λάβει σοβαρά υπόψη τους. Θα μπορούσαν, πιθανόν, να είχαν γλιτώσει τους φορολογούμενους από εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ πρόσθετων φόρων. Με ποιον τρόπο; Αν είχαν εκπονήσει ένα ξεκάθαρο και αξιόπιστο σχέδιο εξόδου της οικονομίας από τη δημοσιονομική και οικονομική κρίση, αυτό θα είχε άμεσο αντίκτυπο στο επιτόκιο με το οποίο δανείζεται το Ελληνικό Δημόσιο. Οι αγορές θα είχαν την προσδοκία εξόδου της ελληνικής οικονομίας από το δημοσιονομικό αδιέξοδο και θα ζητούσαν χαμηλότερη τιμή για να δανείσουν τα κεφάλαιά τους στην Ελλάδα.

Για κάθε 1% που θα μειωνόταν το επιτόκιο, το ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους θα μειωνόταν κατά 500 εκατ. ευρώ. Όσα, δηλαδή, θα μαζέψει το Δημόσιο από τον φόρο στα Ι.Χ., την έκτακτη εισφορά στα εισοδήματα και την αύξηση του φόρου στη βενζίνη.

Τελευταία Νέα