Παράξενες πήλινες μορφές, αγγεία για όπιο και ανατολίτικοι κούροι εκτίθενται εφεξής στην αίθουσα κυπριακών αρχαιοτήτων στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
Μικρή αλλά με δυνατή πολιτιστική και καλλιτεχνική προσωπικότητα, απομονωμένη αλλά γνωστή στους γείτονες και πλούσια σε Ιστορία που φθάνει έως την 9η χιλιετία π.Χ. η Κύπρος, το νησί του Χαλκού, απέκτησε επιτέλους τη δική της γωνιά στους αχανείς χώρους του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου ως αναπόσπαστο τμήμα του Ελληνισμού.

Εκατόν ογδόντα αρχαιότητες, αντιπροσωπευτικά δείγματα που καλύπτουν τρεις χιλιετίες από μια συλλογή 850 αρχαιοτήτων που άρχισαν να συγκεντρώνονται από τον 19ο αιώνα χάρη σε αγορές, δωρεές, κατασχέσεις και μακροχρόνιους δανεισμούς, βρίσκονται πλέον στη διάθεση του κοινού σε ειδική αίθουσα στον άνω όροφο που διαμορφώθηκε με χορηγία του Ιδρύματος Λεβέντη.

Αφροδίτη: Οι αρχαιότητες δείχνουν και διδάσκουν «κάτι από τον χαρακτήρα και την ψυχή του τόπου που μετέτρεψε την άγρια πολεμική θεά Αστάρτη σε Κύπριδα και Ουρανία Αφροδίτη, θεά του έρωτα και της αρμονίας», όπως τόνισε ο Νέστορας της Κυπριακής Αρχαιολογίας Βάσος Καραγεώργης στα εγκαίνια της Αίθουσας Κυπριακών Αρχαιοτήτων, παρουσία των Προέδρων της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Καρόλου Παπούλια και της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Δημήτρη Χριστόφια. Καλύπτουν δε ένα ένα κενό και «ολοκληρώνουν» τις συλλογές του Μουσείου που εγκαινιάστηκε το 1889, όπως τόνισε ο διευθυντής του Νίκος Καλτσάς.

Η Κολοκύθα ήταν από τα πρώτα φυσικά αγγεία που χρησιμοποιήθηκαν για το κρασί και το νερό πριν ο άνθρωπος μιμηθεί το σφαιρικό σχήμα της με τον μακρύ και στενό λαιμό στην κατασκευή πήλινων αγγείων.

Κούρος: Θυμίζει Έλληνα ιωνικό Κούρο η κεφαλή με τα μακριά μαλλιά και τις μπούκλες, που συγκρατούνται από λεπτή ταινία, τα μεγάλα αμυγδαλωτά μάτια και τις άκρες των χειλιών ανασηκωμένες σ΄ ένα γλυκό ιωνικό μειδίαμα ενώ το λεπτό γένι μαρτυρεί την ανατολίτικη επίδραση. Το άγαλμα από μαλακό ψαμμίτη λίθο στη ζεστή απόχρωση της σάρκας φτιάχτηκε στην Κύπρο στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ. και πιστοποιεί τη δημιουργική αφομοίωση του ελληνικού πολιτισμού. Αν κρίνουμε από την εύρεση αρκετών τέτοιων αγαλμάτων έξω από την Κύπρο, από την Αίγυπτο έως τη Σάμο, αυτή η γλυπτική ήταν δημοφιλής και εξαγόταν παντού. Παπαρούνα: Αν αντιστρέψεις τα τρία μικρά αγγεία με την εγχάρακτη διακόσμηση μετατρέπονται στη γνωστή για τις ηρεμιστικές, φαρμακευτικές αναισθητικές της ιδιότητες παπαρούνα που παράγει το όπιο- χωρίς τα φύλλα της. Ο λαιμός γίνεται μίσχος… Ανάλογο με το σχήμα ήταν και το περιεχόμενο των αγγείων: οπιούχα σκευάσματα.

Φορτίο δέκα τόνων κυπριακού χαλκού βρέθηκε στο αμπάρι ενός πλοίου της μυκηναϊκής εποχής που ναυάγησε στ΄ ανοιχτά της Μικράς Ασίας- τμήμα του εκτίθεται στο Μουσείο.

Λευκό επίχρισμα: Καλύπτει την επιφάνεια ορισμένων αγγείων και τα αδιαβροχοποιεί, ώστε να μπορούν να δεχθούν ζεστά υγρά, λ.χ. γάλα. Ήταν από τα κύρια εξαγώγιμα προϊόντα της Κύπρου και κυριάρχησε στις αρχαϊκές αγορές για τετρακόσια χρόνια.

ΙΝFΟ

Η Κυπριακή Συλλογή εκτίθεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (Πατησίων 44, τηλ. 210-8217.724).

Τομάρι, όπως λέμε… χρήμα


Το τομάρι του βοδιού, η δορά είναι από τους μακρινούς προδρόμους του χρήματος, αφού ανταλλασσόταν σε προϊστορικούς χρόνους με άλλα είδη. Όταν οι Κύπριοι άρχισαν την εξαγωγή του πολύτιμου χαλκού στο τέλος της 3ης χιλιετίας π.Χ. για την κατασκευή όπλων, εργαλείων, χρηστικών και διακοσμητικών σκευών, τυποποίησαν το μέταλλο και του έδωσαν το σχήμα δοράς βοδιού.

Τελευταία Νέα