«Διάβασα το πρώτο μυθιστόρημα της Άγκαθα Κρίστι σε ηλικία μόλις 11 ετών. Μέσα σε μικρό διάστημα τα είχα διαβάσει όλα κι από τότε οι αστυνομικές και οι ιστορίες μυστηρίου με είχαν πια μαγέψει. Σταδιακά ήθελα να διαβάζω και ιστορίες εγκλημάτων που όντως συνέβησαν. Έψαχνα, λοιπόν, αρχικά σε ξένες βιβλιογραφίες και στη συνέχεια σε πολλά ξενόγλωσσα site στο Ίντερνετ, όπου υπήρχαν σημαντικές πληροφορίες. Έτσι «γεννήθηκε» η ιδέα να φτιάξω το «Έγκλημα» στο Διαδίκτυο».


H blogger «composition doll», κατά κόσμον Νίνα Κουλετάκη, μελετά χρόνια ιστορίες εγκλημάτων. Σε αντίθεση με την αγαπημένη της συγγραφέα, η… Ελληνίδα «Άγκαθα Κρίστι του Διαδικτύου» συλλέγει κάθε λεπτομέρεια γύρω από δολοφονίες που συγκλόνισαν στην πραγματικότητα και όχι στη φαντασία της. Οι δυσκολίες, ωστόσο, στη συλλογή πληροφοριών ήταν τεράστιες, αφού στην Ελλάδα δεν υπάρχει οργανωμένο αρχείο, βιβλιογραφίες και ιστορικά ρεπορτάζ για το έγκλημα. Τότε ήταν που, όπως λέει, ένιωσε την ανάγκη να αποκαταστήσει αυτήν την… παράλειψη. Δημιούργησε λοιπόν ένα blog στο οποίο δημοσίευε όλες τις ιστορίες εγκλημάτων με τις οποίες είχε καταπιαστεί· και από την πρώτη κιόλας ημέρα της λειτουργίας του, έχει καταφέρει να κερδίσει πολλούς φανατικούς φίλους, που βρήκαν σ΄ αυτό μια πολύ καλή πηγή πληροφοριών για γεγονότα που για κάποιους ήταν εντελώς άγνωστα. Πλέον, η υπάλληλος του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς είναι ένας από τους καλύτερους γνώστες του εγκλήματος στην Ελλάδα!

LΙΝΚS:

Το http://eglima.wordpress.com είναι το μοναδικό ελληνικό site που αναφέρεται σε ιστορίες εγκλημάτων.

Από τα διεθνή site τα καλύτερα ενημερωμένα είναι: 

http://www.crimelibrary.com/

http://www.crimethroughtime.com/

http://www.bbc.co.uk/crimewatch/

http://www.apbonline.com/

http://markgribben.com/

Με κάθε λεπτομέρεια. Οι επισκέπτες του διαβάζουν αστυνομικές ιστορίες, υποθέσεις ανεξιχνίαστων εγκλημάτων, ιστορίες για κατά συρροήν δολοφόνους αλλά και υποθέσεις δολοφονιών που συγκλόνισαν την παγκόσμια κοινή γνώμη κατά την εποχή όπου διαπράχθηκαν. Ο Ζodiac, ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης, η υπόθεση Λίντμπεργκ, ο δολοφόνος της σκακιέρας, ο Δράκουλας Βλαντ Τέπες, ο «αξιοσέβαστος» Τζον Γουέιν Γκέισι, αλλά και εγκλήματα που διαπράχθηκαν στην Ελλάδα, όπως η δολοφονία Αθανασόπουλου στου Χαροκόπου, ο «δράκος της Καλογρέζας» Δαμιανός Μαυρομάτης, οι Έλληνες… Μπόνι και Κλάιντ, όπως χαρακτηρίστηκαν από τον Τύπο της εποχής οι Αδελφοί Χριστοφιλέα και πολλοί άλλοι «ξεγυμνώνονται» και οι ιστορίες τους παρουσιάζονται με κάθε λεπτομέρεια, όπως έχουν καταγραφεί από τους ιστορικούς και τους μελετητές της εποχής τους.

Η συλλογή των στοιχείων, όπως λέει η Νίνα, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. «Ψάχνω διαρκώς σε μια θάλασσα πληροφοριών. Βρίσκω στοιχεία μέσα από βιβλία ή στο Διαδίκτυο, κάνω τις απαραίτητες μεταφράσεις, απομονώνω τις πιο αξιόπιστες και γράφω την ιστορία. Για ορισμένες περιπτώσεις «μπήκα» ακόμα και σε ιατροδικαστικές εκθέσεις του FΒΙ», τονίζει.

Θέλει μεράκι. Η ανάγνωση και η παρουσίαση όλων αυτών των υποθέσεων είναι παρ΄ όλα αυτά μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία. «Μπορεί να θέλει πολλή δουλειά, αλλά είναι μεράκι. Και θα συνεχίσω, γιατί μαθαίνω πολλά μέσα από αυτήν τη μελέτη. Αγαπημένες μου ιστορίες, όπως και των περισσοτέρων, είναι τα άλυτα μυστήρια. Σου αφήνουν ανοικτή την πόρτα να δώσεις το δικό σου τέλος», λέει. Πολύτιμος αρωγός σε αυτήν την προσπάθεια είναι ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιάννης Ράγκος, ο οποίος με εικοσαετή και πλέον εμπειρία στη μελέτη των εγκλημάτων στην Ελλάδα έχει δημιουργήσει ένα εξαιρετικό προσωπικό αρχείο με τα μεγαλύτερα ποινικά εγκλήματα από το 1909 έως και τις ημέρες μας. Τα τελευταία χρόνια έχει αναλάβει τη δημοσιογραφική έρευνα για πολλές αστυνομικές σειρές της τηλεόρασης, οι οποίες παρουσιάζουν με δραματοποιημένη μορφή περισσότερο ή λιγότερο γνωστά αληθινά εγκλήματα.

«Καθρέφτης της κοινωνίας». «Το έγκλημα είναι ο καθρέφτης της κοινωνικής κατάστασης τής κάθε εποχής. Μελετώντας το κάθε έγκλημα, εκτός από την ψυχολογική υπόσταση του δράστη μπορεί να αντλήσει κανείς και πολλά σημαντικά ιστορικά στοιχεία, όπως π.χ. όταν αναφέρεται στα εγκλήματα τιμής. Αυτό που μας ενδιαφέρει δεν είναι το αστυνομικό μέρος της κάθε υπόθεσης, αλλά η ψυχολογία του δράστη και του θύματος», υποστηρίζει ο κ. Ράγκος. Συγγραφέας ο ίδιος αστυνομικών μυθιστορημάτων, έχει τη δική του εξήγηση για τους λόγους που οι ιστορίες εγκλημάτων είναι τόσο ενδιαφέρουσες για τον κόσμο. «Το έγκλημα φωτίζει τη σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας. Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο που δεν σκοτώνει μόνο για την τροφή, αλλά πολλές φορές και για ευχαρίστηση. Νιώθει μια περίεργη έλξη για αυτές τις ιστορίες. Γράφοντας και διαβάζοντας κάποιος για τη βία, εκτονώνει αυτό το έμφυτο ένστικτό του».

Από το «σιδέρωμα» της Σπυριδούλας στον «ληστή με τις γλαδιόλες»


«Καημένε Αθανασόπουλε, τι σου ΄μελλε να πάθεις, Από κακούργα πεθερά τα νιάτα σου να χάσεις». Ο Ιάκωβος Μοντανάρης εμπνεύστηκε τους στίχους για ένα από τα πιο γνωστά ρεμπέτικα τραγούδια, την «Κακούργα Πεθερά», που μελοποίησε ο Μάρκος Βαμβακάρης, από το έγκλημα στη Χαροκόπου, μια ιστορία που συγκλόνισε την αθηναϊκή κοινωνία στις αρχές της δεκαετίας του ΄30. Η Ελλάδα έχει γνωρίσει, ωστόσο, και άλλα εγκλήματα που συγκλόνισαν στην εποχή που διαπράχθηκαν και συνεχίζουν να απασχολούν ακόμα και σήμερα. Το «σιδέρωμα» της Σπυριδούλας, την υπόθεση του Βασίλη Λυμπέρη, που ήταν ο τελευταίος που εκτελέσθηκε στη χώρα, του «ληστή με τις γλαδιόλες» Θόδωρου Βενάρδου ή ακόμα και του «δολοφόνου με το πριόνι», Αντώνη Δαγλή. Ορισμένες υποθέσεις έχουν γίνει κατά καιρούς αντικείμενα δημοσιογραφικής έρευνας, άλλες έχουν μείνει ξεχασμένες στο…

συρτάρι της ιστορίας, αφού πληροφορίες για αυτές δεν υπάρχουν σε κανένα οργανωμένο αρχείο.

Τώρα έχει σειρά το πολιτικό έγκλημα


Επόμενη ενότητα που ήδη οι αναγνώστες περιμένουν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι αυτή του πολιτικού εγκλήματος. «Υπάρχουν πολλά γεγονότα και συνωμοσιολογία γύρω από τα πολιτικά εγκλήματα, για τα οποία πρέπει οι πληροφορίες να καταγραφούν σε ένα συλλογικό αρχείο. Βοηθά και στη μελέτη της Ιστορίας. Πολλοί φοιτητές Κοινωνιολογίας και Εγκληματολογίας έχουν ζητήσει μέρος του αρχείου μου για κάποια εργασία τους. Τώρα θα έχουν μία ακόμα δυνατότητα», τονίζει ο κ. Ράγκος. Για όσους προβληματίζονται από το περιεχόμενο του blog και τη δημιουργό του, η Νίνα απαντά με χιούμορ: «Ασφαλώς και δεν έχω σκοπό να κάνω κανένα έγκλημα! Απλώς μου αρέσει να μοιράζομαι ενδιαφέρουσες ιστορίες».