ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ιστό της Αθήνας ζουν περίπου τέσσερα εκατομμύρια πολίτες. Μετακινούνται, διασκεδάζουν, περπατούν, εργάζονται. Για τους περισσότερους, όσους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ζουν στα λίγα έως ελάχιστα τμήματα της Αττικής όπου υπάρχουν οι στοιχειωδώς απαιτούμενες υποδομές που να εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές επίπεδο καθημερινότητας, η καθημερινή ζωή απέχει έτη φωτός από αυτήν του αντίστοιχου μέσου Ευρωπαίου που ζει σε μια μεγαλούπολη. Σε πολυπληθείς γειτονιές, όπως- ενδεικτικά και όχι περιοριστικά- η Κυψέλη και του Ζωγράφου, η μητέρα αδυνατεί να μετακινηθεί με ασφάλεια, όταν βγάζει το μωρό της με το καροτσάκι. Τα πεζοδρόμια μικρά και συχνά κατειλημμένα από οχήματα ή κάθε άλλου είδους εμπόδιο. Οι χώροι πρασίνου λίγοι, αλλά και στις περισσότερες περιπτώσεις αφιλόξενοι. Το κυκλοφοριακό, χρόνο με τον χρόνο επιδεινώνεται καθώς εκατομμύρια Αθηναίοι εξακολουθούν να επιλέγουν το Ι.Χ. για τις μετακινήσεις τους, αφού οι δημόσιες υποδομές συγκοινωνιών δεν είναι ακόμη ανταγωνιστικές του αυτοκινήτου τους. Η επαφή με τις περισσότερες δημόσιες υπηρεσίες εξακολουθεί να απαιτεί χρόνο, υπομονή και ατσάλινα νεύρα.

Η κατάσταση αυτή θα έπρεπε να προβληματίζει. Και πράγματι στο παρελθόν το μεγάλο πρόβλημα της καθημερινότητας είχε έρθει στο προσκήνιο. Οι εκλογές το 2004 χάθηκαν και κερδήθηκαν με κεντρικό διακύβευμα την καθημερινότητα. Η παρούσα κυβέρνηση, όμως, μέσα από λανθασμένους χειρισμούς και άστοχες προτεραιότητες έβαλε την καθημερινότητα στο περιθώριο.

Κυνηγώντας τους αριθμούς, όπως είναι τα ελλείμματα και η οικονομία, ξέχασε τα περί «επανίδρυσης» του κράτους, τον πολίτη και τα καθημερινά του προβλήματα.

Κακώς θεωρούν οι κυβερνώντες ότι η σύγκλιση περνά κυρίως από τα δημόσια οικονομικά και την οικονομία. Η πραγματική κοινωνική σύγκλιση περνά μέσα από τη βελτίωση της ποιότητας ζωής. Πριν οραματιστεί μια οικονομία χωρίς μαύρες τρύπες, η κυβέρνηση θα έπρεπε να οραματιστεί τα αυτονόητα για τους πολίτες: περισσότερο δημόσιο χώρο που θα είναι ανοικτός, φιλόξενος και καθαρός. Πόλεις με λιγότερο θόρυβο και ρύπανση από την κυκλοφορία. Επαφή του πολίτη με το Δημόσιο, ανθρώπινη, ποιοτική, γρήγορη, αξιοπρεπή και αποτελεσματική. Πρόκειται για αιτήματα που στα χρόνια της «νέας διακυβέρνησης», δυστυχώς για όλους μας, ξεχάστηκαν.