1. Ούτε μία εβδομάδα δεν έχει περάσει από τις εκλογές και η νεοεκλεγείσα πρόεδρος της Αργεντινής έχει γίνει ο ορισμός της γυναικείας αλληλεγγύης. Τη χαρά της νίκη της (απέσπασε το 45% των ψήφων, παρακαλώ!) μοιράστηκε με τη Γαλλίδα σοσιαλίστρια Σεγκολέν Ρουαγιάλ.

Λίγες ώρες αργότερα, έσπευσε να δηλώσει τη συμπαράστασή της στη Χίλαρι Κλίντον. Το άρωμα γυναίκας στη πολιτική σκηνή γίνεται όλο και πιο έντονο.

2. Λαμπερή μεν αλλά εμφανώς καταπονημένη από τα σκάνδαλα που δεν την αφήνουν, από ό,τι φαίνεται, να χαρεί τη βασιλική της ζωή! Μπορεί να είναι η πρώτη φορά έπειτα από έναν ολόκληρο αιώνα που η βασιλική οικογένεια πέφτει θύμα εκβιασμού, αλλά τα ροζ σκάνδαλα ταράζουν συχνά πυκνά την καθημερινότητά της. Πόσα ακόμη μπορεί, άραγε, να αντέξει και να συγκαλύψει η βασίλισσα της Αγγλίας;

3. 11 Μαρτίου 2004: χάθηκαν 191 άνθρωποι. Τραυματίστηκαν περισσότεροι από 1.800. Πανικοβλήθηκε όλος ο ισπανικός λαός. Τρομοκρατήθηκε όλος ο κόσμος. Αυτός άλλωστε δεν είναι ο σκοπός των τρομοκρατικών επιθέσεων; Η Δικαιοσύνη άργησε τέσσερα χρόνια παρά κάτι μήνες. Ο Ισπανός πρωθυπουργός, που δηλώνει ικανοποιημένος επειδή επιβλήθηκε εν τέλει δίκαιη τιμωρία στους ενόχους, ανήκει στη μειονότητα. Οι συγγενείς των θυμάτων και οι επιζήσαντες συνεχίζουν να διψάνε για δικαιοσύνη.

4. Το νέο ατόπημα του Σαρκοζί δεν έμεινε απαρατήρητο: έκανε αύξηση στον εαυτό του. Πόσο; 140% επάνω!

Ουδείς αμφιβάλλει πως τα ποσά που ξοδεύει ο πρόεδρος είναι σημαντικάυποθετικά πάντα, αφού κανείς δεν ξέρει. Κάθε άλλο όμως παρά αδικαιολόγητη είναι και η σκέψη της πλειονότητας πως η κίνησή του αυτή βγάζει μάτι, όταν ο λαός του υποφέρει εξαιτίας των ανατιμήσεων σε βασικά είδη (ψωμί, γάλα, τυρί κ.ά.).

5. Η ετυμηγορία του δικαστηρίου; «Ένοχος». Ποιος; Η Αστυνομία του Λονδίνου. Γιατί; Επειδή έθεσε σε κίνδυνο το κοινό. Πότε; Το 2005. Πού; Στο Μετρό.

Γιατί; Επειδή εν ώρα αιχμής οι αστυνομικοί «φύτεψαν»- ή έστω προσπάθησαν- εφτά σφαίρες στον 27χρονο Ζαν Σαρλ ντε Μενέζες. Τι απάντησε ο αρχηγός της Μητροπολιτικής Αστυνομίας, Λεν Ντιβάλ; «Η αστυνόμευση του Λονδίνου έχει δυσκολίες». Σωστό! Πάλι καλά που οι σφαίρες δεν πήραν ξώφαλτσα και κανέναν περαστικό…

6. Χαρά ή λύπη; Ανάμεικτα είναι τα συναισθήματα που γεννιούνται για τον θάνατο του Πολ Τίμπετς, του πιλότου που έριξε την ατομική βόμβα στη Χιροσίμα. Ο ίδιος, πάντως, δεν μετάνιωσε ούτε λεπτό- ή τουλάχιστον δεν το έδειξε δημόσια- και μάλιστα η οικογένειά του δήλωσε πως το τελευταίο του βράδυ είχε κοιμηθεί σαν πουλάκι και χωρίς τύψεις. Τα είχε, άλλωστε, ξεκαθαρισμένα όλα στο μυαλό του: «Αυτό ήταν το καθήκον μου προς την πατρίδα».

Τελευταία Νέα