OΖακ Πρεβέρ πήγαινε στην αγορά των πουλιών κι αγόραζε πουλιά για την αγαπημένη του. Εγώ πήγα σ΄ ένα καπελάδικο. Κι αγόρασα ένα υπέροχο καπέλο. Για να το βγάλω στην πρώην κυρία Σαρκοζί, όποτε τη συναντήσω στον δρόμο μου. Ναι, αυτή τη γοητευτική γυναίκα, που παράτησε τον άντρα της κι έφυγε, γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια, τίτλους, προεδρικά μέγαρα, πολυτελή αυτοκίνητα, δεξιώσεις, τηλεοράσεις, δημοσιογράφους και μεγάλη ζωή.

Θυμάμαι ένα υπέροχο διήγημα του Καραγάτση, από τα χρόνια της Κατοχής. Συλλογή, «Το νερό της βροχής», νομίζω. Ο ήρωας του διηγήματος, ονόματι Αντωνιάδης, είναι νιόπαντρος και πηγαίνει στα Κύθηρα, με το καράβι, για μήνα του μέλιτος, με τη συμβία του. Κάτι συμβαίνει, όμως, με την κυρία- εδώ η μνήμη μου μπλοκάρει- και ο Αντωνιάδης μένει στα κρύα του λουτρού. Και ο Καραγάτσης, με κυνικό χιούμορ, τελειώνει το κείμενό του, παραφράζοντας ένα τίτλο ποιήματος του Καβάφη: «Απολείπειν ο Θεός… Αντωνιάδην»!

Λένε πως το ισχυρότερο «αφροδισιακό» είναι η εξουσία. Άλλοι υποστηρίζουν ότι δεν είναι η εξουσία, αλλά ο πλούτος. Κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι το νούμερο ένα αφροδισιακό είναι η πνευματική και καλλιτεχνική εξουσία. Δεν ξέρω ποιοι έχουν δίκιο. Εκείνο που ξέρω είναι ότι η Σεσιλιά, πρώην Σαρκοζί, δεν «παραμυθιάστηκε» από τα χειροφιλήματα και τις υποκλίσεις, μπρος στην πρώτη κυρία της Γαλλίας. Έκατσε λίγο καιρό κοντά στον άντρα της και μετά την… έκανε!

Την είχε «ξανακάνει» και στο παρελθόν. Είχε παρατήσει τον Σαρκοζί, που τότε ήταν δήμαρχος, και πήγε να ζήσει με έναν τηλεοπτικό αστέρα, με τον οποίο ήταν ερωτευμένη. Καθαρά πράγματα: «Ερωτεύθηκα έναν άλλο άντρα. Δεν μπορώ να ζω πλέον δίπλα σου και φεύγω». Μάταια την παρακαλούσε ο Σαρκοζί να μην τον εγκαταλείψει. «Φεύγω», του είπε αποφασιστικά. Και κάποια στιγμή μάζεψε τα μπογαλάκια της- που λέει ο λόγος- κι έγινε καπνός.

Τη θαυμάζω αυτή τη γυναίκα. Έχει τσαγανό. Και περιφρονεί τα πάντα, όταν πρόκειται για τον έρωτα. Τι θα της πρόσφερε ο Σαρκοζί με τα μεγαλεία του; Εκείνη ήθελε να φτερουγίζει η καρδιά της, να επιθυμεί, να έχει αμφιβολίες, να φλέγεται από το πάθος. Γι΄ αυτό και του το ΄σκασε και το 2005: πήγε στη Νέα Υόρκη, για να ζήσει μ΄ ένα διαφημιστή μαροκινής καταγωγής. Πέρασε, όμως, το «άγιο καρδιοχτύπι», σε λίγους μήνες. Και η Σεσιλιά ξαναγύρισε στον άντρα της. Ίσως και για να τον βοηθήσει στις εκλογές.

Διαβάζω ότι κάθε τόσο, η γοητευτική κυρία πετιέται στην Ελβετία και καταλύει σ΄ ένα ξενοδοχείο, στη Γενεύη, όπου συνήθιζε να μένει ο πρώην (;) αγαπημένος της. Το μόνο που με «χαλάει», κάπως, σε όλη αυτή την ιστορία, είναι ότι στη Γαλλία υπάρχει ένα μικρό παιδάκι. Ο γιος του Σαρκοζί και της Σεσιλιά. Που ζει με τον πατέρα του, αλλά θ΄ αποζητά την «άτακτη»- όπως τη χαρακτηρίζει ο Τύπος- μητέρα του.

Τελευταία Νέα