[ Δρόμοι ]

Τις εκλογές…

… που έγιναν στη Σερβία, πολλοί δυτικοί διπλωμάτες και πολιτικοί προσπάθησαν να τις παρουσιάσουν σαν μια κρίσιμη αναμέτρηση ανάμεσα στις σκοτεινές δυνάμεις του βαλκανικού πρωτογονισμού και τον φιλοευρωπαϊκό διαφωτισμό. Ένα από τα βασικά ζητήματα αυτών των εκλογών ήταν το τελικό καθεστώς της επαρχίας του Κοσσυφοπεδίου. Το σερβικό Σύνταγμα τη θεωρεί αναπόσπαστο μέρος της Σερβίας, αλλά πολύ σύντομα ο ΟΗΕ θα ξαναχαράξει τα σερβικά σύνορα αποδίδοντας καθεστώς ημιανεξαρτησίας στο Κοσσυφοπέδιο.

Το 1999…

… το ΝΑΤΟ εξαπέλυσε έναν «καλό πόλεμο» κατά της Σερβίας. Οι ηγέτες του ΝΑΤΟ υποστήριξαν πως η επέμβασή τους είχε στόχο να απελευθερώσει το Κοσσυφοπέδιο από τη σερβική κυριαρχία. Αυτός ο «καλός πόλεμος» όμως δεν έφερε στην περιοχή μια νέα εποχή δημοκρατίας και ελευθερίας. Στις σερβικές βουλευτικές εκλογές, οι δυτικές δυνάμεις ήλπιζαν να χειραγωγήσουν τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν κόμματα που θα παρέδιδαν οικειοθελώς το Κοσσυφοπέδιο και θα βοηθούσαν έτσι τη Δύση να αποφύγει να διαμελίσει η ίδια τη Σερβία. Δεν είναι λοιπόν παράξενο που τόσο πολλοί Σέρβοι παράκουσαν τις εντολές και ανέδειξαν πρώτο ένα εθνικιστικό κόμμα. Ο Αμερικανός πρέσβης στο Βελιγράδι καλούσε τους Σέρβους ψηφοφόρους να γυρίσουν τις πλάτες τους «στους εξτρεμιστές που θα μετέτρεπαν ευχαρίστως τη Σερβία σε μια απομονωμένη νησίδα τυφλωμένη από τον εθνικισμό». Στην πραγματικότητα, όπως υποστηρίζει ο Βρετανός αρθρογράφος Πίτερ Κάνλιφ, οι ίδιες οι δυτικές δυνάμεις βοήθησαν στην απομόνωση της Σερβίας. Πέρυσι, η Ευρωπαϊκή Ένωση διέκοψε τις συνομιλίες για την ενταξιακή πορεία της Σερβίας, επειδή δεν παρέδιδε τον στρατηγό Μλάντιτς για να δικαστεί στη Χάγη. Η Σερβία προσφέρει στη Δύση τεράστιες ευκαιρίες για να συγκαλύψει τις αποτυχίες της πολιτικής της στην περιοχή.

Η δυτική…

… αντίδραση στο εκλογικό αποτέλεσμα εκφράστηκε καλύτερα από τον Χαβιέρ Σολάνα: «Η πλειοψηφία των Σέρβων ψήφισε δυνάμεις που είναι δημοκρατικές και φιλοευρωπαϊκές». Και εννοούσε με αυτό όλα τα υπόλοιπα κόμματα, πλην του πρώτου. Αυτό το πρωτότυπο «εκλογικό μέτρο» δείχνει πως το τι είναι δημοκρατικό είναι κάτι που μπορούν να το αποφασίζουν κάθε φορά οι μεγάλες δυνάμεις κατά βούληση και κατά περίπτωση και να χρίζουν δημοκράτες όποιους θέλουν ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα.

Οι ψήφοι…

… όμως που θα αποφασίσουν για το μέλλον της περιοχής δεν θα ριχτούν ούτε στη Σερβία ούτε στο Κοσσυφοπέδιο, αλλά στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Τα πραγματικά παζάρια δεν θα γίνουν στο Βελιγράδι για τη συγκρότηση κυβέρνησης που θα αποκλείει το πρώτο κόμμα, αλλά στις διπλωματικές ίντριγκες στη Νέα Υόρκη. Η Ρωσία πιθανότατα θα χρησιμοποιήσει το δικαίωμα του βέτο για να αποτρέψει την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, προκαλώντας διπλωματική κρίση για να αποσπάσει παραχωρήσεις από τις ΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μόνο και μόνο αυτό το ενδεχόμενο δείχνει πως η πραγματική απειλή για τη σταθερότητα δεν προέρχεται από τη Σερβία, αλλά από τις κόντρες και τις ίντριγκες των μεγάλων δυνάμεων που ερίζουν για τις τύχες των λαών της περιοχής.