Φοίβη Αθηναίου

Αν σας σφίγγει η πόλη γύρω, αν έχετε διάθεση να επικοινωνήσετε για το πρόβλημά σας, η κυρία Φοίβη Αθηναίου (που έχει τα νεύρα της από οκτώ ετών!) είναι εδώ, στην ηλεκτρονική διεύθυνση Ρhoebe@dolnet.gr (με ένδειξη: Για Φοίβη) και στην ταχυδρομική διεύθυνση «ΤΑ ΝΕΑ», «Ορίζοντες», Γ ια κ. Φοίβη Αθηναίου, Μιχαλακοπούλου 80, 11 5 28 Αθήνα

Πανηγυράκια με ύφος δέκα καρδιναλίων

Προτού αρχίσουν οι μεγάλες (ανεπανάληπτες, ανυπέρβλητες) στιγμές της «εθνικής» μας πορείας προς τον θρίαμβο και την… Αννούλα, ο Διαγωνισμός της Γιουροβίζιον ήταν για την κρατική μας τουβούλα ένα «πανηγυράκι».

Μέχρι που είδαν τον Sakis να το κουνάει (Shake it) κοντά στην κορυφή και την Παπαρίζου να παίρνει το τρόπαιο, που μαζί με τα ποδοσφαιρικά, έγιναν σχεδόν πολιτικές «αιχμές» και κυβερνητικές «επιτυχίες» (πού καταντήσαμε λοχία!…).

Κ αι αίφνης άρχισαν να χώνουν εκατομμύρια στη διοργάνωση και στην «εθνική υπερηφάνεια», στα συνολάκια της Βίσση για να τους θαμπώσει με τη… φωνή και τον Γ κοτιέ της όλους , τα πάρτι αποχαιρετισμού και υποδοχής (με τιμές ηρώων- δίχως δυστυχώς να ρίξουν τα τείχη της πόλεως, να σωθούμε από καμιά πολυκατοικία…). Κ αι αν η Αννούλα μόνο με το δωδεκάρι της Κύπρου έκανε την ντροπή υποφερτή, η συνέχεια τείνει πάλι προς πανηγυράκι. Με Τάμτα, Σαρμπέλ (ή Σαμπρέλ;) και Δάντη (δίχως, φευ, την «εθνική ποιήτρια» του «Νumber Οne»).

Πού το καταλαβαίνουμε; Στις υποσχέσεις. Που μας φοβερίζουν ότι «η δημόσια τηλεόραση, σε συνεργασία με τους καλλιτέχνες (αυτό κι αν φοβίζει…), θα επιλέξει τα καλύτερα τραγούδια, με στόχο μια άψογη εκπροσώπηση της χώρας στον τελικό».

Ούτε κυβερνητικοί εκπρόσωποι πια. Και για τι, παρακαλώ; Για κάτι νάιλον τσιφτετελοτράγουδα που θα πλασάρουν ως «εθνική εκπροσώπηση» σε ένα διαγωνισμό ποπ ξεφτίλας για τις μάζες (στο στοιχείο τους, δηλαδή). Πού ΄σαι Βέμπο…

Έλα να με τελειώσεις, λοιπόν

Αγαπητή Φοίβη, Ο θόρυβος περί απαλλαγών είχε και τα καλά του. Πώς αλλιώς θα μαθαίναμε ότι ο κ. Μεϊμαράκης υπηρέτησε τη θητεία του στο γραφείο του τέως υπουργού Άμυνας κ. Πέτσου και ο κ. Ρουσόπουλος στο γραφείο του Γιάννη Χαραλαμπόπουλου; Αυτό το έρμο το ΠΑΣΟΚ, φαίνεται ότι δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο, εκτός από τους ΠΑΣΟΚτζήδες .

Βασίλης Αλεξ., Λαμία Δεν μάθαμε όμως, αγαπητέ Βασίλη, τις γαργαλιστικές λεπτομέρειες της θητείας (λέμε τώρα…) του Χριστόφορου Παπακαλιάτη και του Ρέμου και σε μεγάλη αγωνία μείναμε…

Ζαρντινιέρα, αγάπη μου, ουάουα

Κυρία Φοίβη Αθηναίου, Μη μιλάς, μη γελάς . Ή, μάλλον, γέλα με την κατάντια μας. Τριάντα- σαράντα κουκουλοφόροι καταλύουν κάθε τρεις και λίγο το κράτος, ποδοπατούν κάθε έννοια νόμου και τάξης, εξευτελίζουν την Αστυνομία. Οι 30-40 αντιεξουσιαστές που άνοιξαν, λέει, βεντέτα με την Αστυνομία επειδή ο κ. Πολύδωρας τόλμησε κι είπε πέντε κουβέντες παραπάνω. Γιατί είπε το αυτονόητο. Πως και ο αστυνομικός άνθρωπος είναι κι όταν δέχεται επίθεση μπορεί να χάσει την ψυχραιμία του και να χρησιμοποιήσει όπλο. Κι ύστερα θα τον πουν φονιά. Και θα φωνάζουν για μέρες τα κανάλια για τα δικαιώματα του πολίτη. Γιατί δεν τους πιάνουν; Δεν θέλουν; Ας το πουν. Δεν μπορούν; Ας το παραδεχτούν κι ας ζητήσουν βοήθεια, δεν ξέρω κι εγώ από πού. Ας παραδεχτούν πως 30-40 οργισμένοι νεαροί είναι πιο ισχυροί από το κράτος, από τους χιλιάδες αστυνομικούς, από τη «θωρακισμένη» κοινωνία.

Εντάξει, τους αιφνιδίασαν μία φορά, δύο, πέντε. Δεν είναι ικανοί να φτιάξουν ένα σχέδιο της προκοπής; Την ώρα των επεισοδίων, ας πούμε, να κλείσουν δυοτρεις δρόμους, τις οδούς διαφυγής και να τους πιάσουν;

Μπάτε σκύλοι… Ο κακός χαμός γίνεται για το άρθρο 16 και το πανεπιστημιακό άσυλο. Με τους «προοδευτικούς» να τα υπερασπίζουν με μανία και τα δύο. Να μείνουν τα πανεπιστήμια στο ίδιο χάλι γιατί φοβούνται (;) τον ανταγωνισμό των ιδιωτικών. Γιατί θα χάσουν οι πανεπιστημιακοί το μονοπώλιο των κοινοτικών προγραμμάτων. Τον πακτωλό των χρημάτων που διαχειρίζονται κατά το δοκούν. «Μη θίγετε τα κακώς κείμενα». Κι ας αναγκάζεται ο κάθε κακομοίρης να στέλνει το παιδί του για σπουδές στην Ιρλανδία, τη Σκωτία, την Πολωνία, τη Βουλγαρία και όπου αλλού, αφού οι «κουτόφραγκοι» και οι άλλοι έχουν πανεπιστήμια όπου μαθαίνουν γράμματα τα παιδιά και δεν εκπαιδεύονται στις καταλήψεις και τη λούφα.

Υπάρχουν , λέει- άκουσον , άκουσονχώροι του Πολυτεχνείου της Αθήνας και αυτού της Κρήτης που τελούν υπό κατάληψη εδώ και δεκαπέντε χρόνια από περιθωριακά στοιχεία και αναρχικούς. Που κλέβουν, καταστρέφουν ανενόχλητοι. Τ ο άσυλο γαρ. Ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης βγήκε και το κατήγγειλε. Οι καταληψίες, λέει, του διεμήνυσαν: «Μη μιλάς γιατί θα σου κάψουμε την Πρυτανεία», ο αστυνομικός επιθεωρητής: «Ωχ αδερφέ, εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;» και ένας καθηγητής διερρήγνυε τα ιμάτιά του:

«Αυτό είναι το πρόβλημα;». Δεν είναι πρόβλημα; Αυτή είναι η έννοια του ασύλου; Η ασυδοσία; Στα πανεπιστήμια πρέπει να γίνεται ελεύθερη διακίνηση ιδεών και όχι ναρκωτικών. Αν θέλουν να τα μετατρέψουν σε εργαστήρια κατασκευής μολότοφ και ορμητήρια αναρχικών, αυτό είναι άλλο θέμα. Είναι ντροπή για τον πολιτισμό και τη δημοκρατία μας αυτές οι εικόνες, νομίζω. Νίκος Ντακάκης Εδώ τρεις- τέσσερις ζαρντινιέρες (που είναι και γουρούνες-δολοφόνες)

καταλύουν κάθε έννοια κράτους και ανθρωπισμού, αγαπητέ Νίκο, οι 30-40 αντιεξουσιαστές μάς μάραναν; Δεν παρατηρήσατε ότι και οι ζαρντινιέρες που πλάκωσαν τον φοιτητή στη Θεσσαλονίκη κουκουλοφόρες ήταν; Μήπως λοιπόν όλο αυτό δεν έχει σχέση με αντιεξουσιαστές, άσυλα και τέτοια, αλλά είναι απλώς παιχνιδάκι για ζαρντινιέρες που το παίζει θαυμαστά το Δημόσιας (Πα)Τάξης; Λέμε, μήπως…