Η γυναίκα που πριν από δύο χρόνια έβγαινε από τη σκιά του μέντορά της Χέλμουτ Κολ για να κερδίσει τις εκλογές στη Γερμανία αρχικά βρήκε μπροστά της ένα τείχος δυσπιστίας. Δύο χρόνια αργότερα το ερώτημα δεν είναι πια αν η Άνγκελα Μέρκελ μπορεί να σώσει τη Γερμανία, αλλά αν μπορεί γίνει ο σωτήρας της Ευρώπης.


Η αφρόκρεμα της παγκόσμιας πολιτικής φαίνεται πως απέκτησε ένα νέο μέλος: το άστρο της Άνγκελα Μέρκελ λάμπει ζωηρά, καθώς διαμορφώνει την ατζέντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καλλιεργεί την προσέγγιση με τις ΗΠΑ και κάνει αυστηρές υποδείξεις στον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, με τον οποίο συναντάται αύριο στη Μόσχα. Αναλαμβάνοντας την 1η Ιανουαρίου την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της λέσχης G8, εγκαινιάζει δυναμικές πρωτοβουλίες. Σε ομιλία της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, προχθές, η καγκελάριος της Γερμανίας υποστήριξε σθεναρά αμφιλεγόμενο σχέδιο για τη θεσμική μεταρρύθμιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Μέρκελ, 52 ετών, έριξε το βάρος της για να στηρίξει το Ευρωσύνταγμα, μολονότι πολλοί το θεωρούν ήδη νεκρό (έχει απορριφθεί από τους Γάλλους και τους Ολλανδούς και θα καταψηφιζόταν και από τους Βρετανούς αν διεξαγόταν δημοψήφισμα σήμερα). Η Μέρκελ δήλωσε ότι θα πιέσει ώστε να υπάρξει συναίνεση μέχρι τον Ιούλιο για να μπει το Σύνταγμα στον δρόμο του, με στόχο να τεθεί σε ισχύ από το 2009.

Η Μέρκελ θα συναντήσει αύριο στη Μόσχα τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν

Τράβηξε το αυτί του Μπους.

Στην προσπάθειά της να ενδυναμώσει τις σχέσεις της Αμερικής με την Ευρώπη η Μέρκελ επισκέφθηκε την Ουάσιγκτον στις αρχές του μήνα και υποσχέθηκε την αναθέρμανση των διατλαντικών σχέσεων στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, χωρίς πάντως να παραλείψει να «τραβήξει το αυτί» του προέδρου Μπους που δεν δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία στα θέματα του περιβάλλοντος. Ακόμη και στη ρωσική πολιτική της Γερμανίας η καγκελάριος προχώρησε σε αλλαγές, εγκαταλείποντας τις υπερβολικά εγκάρδιες σχέσεις που διατηρούσε ο σοσιαλδημοκράτης Γκέρχαρντ Σρέντερ με τον Πούτιν. «Επιτέλους», γράφει η εφημερίδα «Χάντελμπλατ», «η καγκελάριος μιλάει σε νέους τόνους με το Κρεμλίνο κι αυτό είναι μάλλον ανακουφιστικό».

Η άνοδος του άστρου της Μέρκελ ξαφνιάζει πολλούς. Το «κορίτσι του Χέλμουτ Κολ» ανέλαβε επικεφαλής ενός «αριστεροδεξιού» κυβερνητικού συνασπισμού που στην αρχή φαινόταν θνησιγενής και καταδικασμένος. Όμως εκτός από την καλή της τύχη φαίνεται πως είχε στο πλευρό της και την καλή της κρίση. Παρά τις αντίθετες προβλέψεις η πρώτη γυναίκα καγκελάριος- και η πρώτη από την πρώην κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία- κατόρθωσε να επιβάλει ένα επώδυνο πρόγραμμα οικονομικών μεταρρυθμίσεων, που πάντως η έκβασή του δεν έχει κριθεί οριστικά ακόμη. Όμως η χώρα που κάποτε χλευαζόταν ως «ο ασθενής της Ευρώπης» είχε πέρυσι ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 2,5%, τον υψηλότερο της εξαετίας, το δημόσιο έλλειμμα μειώθηκε κατά το ένα τρίτο, η ανεργία στο 10,8% από 11,7% το 2005 και το εμπορικό της πλεόνασμα είναι το υψηλότερο από τη γερμανική ενοποίηση, το 1990.

Η ατζέντα της

● ΕΠΙΤΕΥΞΗ ενεργειακής ασφάλειας

● ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ των ακραίων κλιματικών μεταβολών

● ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ παγκόσμιου εμπορίου

● ΝΕΑ ΣΥΜΦΩΝΙΑ συνεργασίας με τη Ρωσία

● ΕΙΡΗΝΕΥΤΙΚΗ πρωτοβουλία στη Μέση Ανατολή

● ΣΤΕΝΟΤΕΡΗ συνεργασία με τις ΗΠΑ («είναι προς το συμφέρον της Ευρώπης»).

Ο φόβος της

ΜΙΑ «ΙΣΤΟΡΙΚΗ αποτυχία» για την Ευρώπη, αν δεν κατορθώσει να δώσει νέα πνοή στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα.

«Τελειωμένοι» Σιράκ και Μπλερ


Η Άνγκελα Μέρκελ αναδύεται ως η μοναδική ισχυρή ηγέτιδα των τεσσάρων μεγάλων δυνάμεων της Ευρώπης (Γερμανία, Γαλλία, Βρετανία και Ιταλία), την ώρα που ο Τζορτζ Μπους μπαίνει στο λυκόφως της προεδρίας του και οι Δημοκρατικοί παίρνουν στα χέρια τους την κατάσταση στις ΗΠΑ. Στη Βρετανία και στη Γαλλία ο Τόνι Μπλερ και ο Ζακ Σιράκ θεωρούνται «τελειωμένοι», ενώ ο Ιταλός πρωθυπουργός Ρομάνο Πρόντι αγωνίζεται να περάσει τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις του μέσα σε μια κατακερματισμένη κυβέρνηση. «Η Ευρώπη αναζητεί απεγνωσμένα ηγεσία», λέει η Κατίνκα Μπάρις του Κέντρου Ευρωπαϊκής Μεταρρύθμισης. «Και η Μέρκελ δείχνει η μοναδική που είναι σε θέση να την παράσχει». Όχι όμως δίχως κινδύνους. Το άστρο της σκιάζεται από το ρίσκο της φιλόδοξης ευρωπαϊκής ατζέντας της και από τη δαμόκλειο σπάθη μιας κυβερνητικής κρίσης που θα μπορούσε να ξεσπάσει σε περίπτωση σοβαρής διαφωνίας με τους σοσιαλδημοκράτες.

Τελευταία Νέα