ΟΙ ΠΕΡΙΦΗΜΟΙ ξένοι επενδυτές τους οποίους αναζητούσε η κυβέρνηση ήλθαν επιτέλους και εγκαταστάθηκαν στην ελληνική αγορά. Μόνο που δεν ήλθαν σαν «οι σύγχρονοι μάγοι με τα δώρα». Δεν έφεραν, αλλά ούτε και πρόκειται να φέρουν, αυτό που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία: νέες θέσεις εργασίας, νέα τεχνογνωσία, αλλά και αυτόν ακόμη τον περίφημο υγιή ανταγωνισμό που πράγματι έχει ανάγκη η ελληνική αγορά. Τέτοια δώρα- με ελάχιστες ίσως εξαιρέσεις- δεν έχουμε δει μέχρι στιγμής. Γι΄ αυτό και δημιουργεί απορίες η στάση της κυβέρνησης που επιμένει να ευλογεί κάθε αλλοδαπό κεφάλαιο που εμφανίζεται στην ελληνική αγορά. Ακόμη και αυτά που δεν το κρύβουν ότι ήλθαν στην Ελλάδα για να φύγουν σε τέσσερα με πέντε χρόνια, αφού προηγουμένως βγάλουν τα κέρδη που επιθυμούν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης η ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων δεν μπορεί να μπλοκαριστεί από οποιαδήποτε κυβέρνηση. Όμως μπορεί σε κάποιες εξαιρετικές περιπτώσεις- όταν ο αφελληνισμός απειλεί μεγάλες επιχειρήσεις- η κυβέρνηση να αποθαρρύνει τους εισβολείς.

Τέτοιου είδους αντιδράσεις δεν είναι ασυνήθιστο φαινόμενο στην ευρωπαϊκή μας γειτονιά.

Πρόσφατα ο Ισπανός πρωθυπουργός Θαπατέρο εκδηλώθηκε ανοικτά κατά της εξαγοράς της Εndesa (ισπανικός ενεργειακός όμιλος) από τον γερμανικό όμιλο ΕΟΝ. Ανάλογες ήταν και οι αντιδράσεις της γαλλικής κεντροδεξιάς κυβέρνησης όταν αμερικανικός όμιλος επιχείρησε να εξαγοράσει την Danone, το καμάρι της γαλλικής βιομηχανίας. Εμείς εδώ έχουμε μπερδέψει την έννοια της επένδυσης με τις κερδοσκοπικές εξαγορές, οι οποίες μπορεί και να προχωρήσουν σε αποεπενδύσεις αν αυτό απαιτήσουν οι στόχοι τού οποιασδήποτε προέλευσης κερδοσκοπικού fund.