Αναζήτηση
Σε διάστημα έντεκα ετών, έχει αποστείλει δεκάδες βιογραφικά σε εταιρείες και ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Στόχος του ήταν να εργαστεί στον τομέα του- είναι απόφοιτος του Τμήματος Διοίκησης Τουριστικών Επιχειρήσεων. Ποτέ ωστόσο δεν έλαβε απάντηση, ούτε καν ένα γράμμα… απόρριψης του βιογραφικού του.
Τελικά βρήκε τη λύση- και την πρώτη του δουλειά- μέσω μιας φίλης του που είχε τη… μεγάλη γνωριμία: Έναν φίλο που εργαζόταν σε τουριστικό γραφείο…
«Αν δεν έχεις “δόντι” είναι σχεδόν αδύνατον να βρεις δουλειά», λέει στα «ΝΕΑ» ο 29χρονος Διαμαντής Γουναράκης, ο οποίος ούτε κατά τη δεύτερη προσπάθειά του να βρει δουλειά στάθηκε τυχερός, παρά τις δεκάδες αιτήσεις για εργασία. «Τελικά, ο πατέρας μου προσέγγισε έναν φίλο του, ιδιοκτήτη ξενοδοχείου, και εκείνος με προσέλαβε. Δεν είναι πως δεν είχα τα τυπικά προσόντα, αλλά αν δεν με ήξερε προσωπικά, ίσως και
ΑΓΝΟΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ
Το «φουσκωμένο» ακόμη και μεταπτυχιακά βιογραφικό χάρισε δουλειά μόλις στο 1,6% των πτυχιούχων
να μην με εμπιστευόταν», συμπληρώνει.
Σήμερα, ο Διαμαντής εργάζεται στο τμήμα πωλήσεων μιας ιδιωτικής εταιρείας. Στην ερώτηση, αν τελικά το βιογραφικό του και η εμπειρία του έπιασαν «τόπο», απαντά κατηγορηματικά «όχι». «Και αυτή τη δουλειά τη βρήκα μέσω γνωστού», σημειώνει.
Μέσω φίλων και γνωστών αλλά και με τη βοήθεια γονέων και συγγενών βρίσκουν δουλειά οι απόφοιτοι της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Όπως προκύπτει από έρευνα του ΕΚΚΕ (Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών), το «φουσκωμένο» με πτυχία ξένων γλωσσών πανεπιστημιακής ακόμη και μεταπτυχιακής εκπαίδευσης βιογραφικό χάρισε δουλειά μόλις στο 1,6% των πτυχιούχων. Για τους υπόλοιπους, οι γνωριμίες ή η οικογένεια ήταν αυτές που έπαιξαν ρόλο, σε ποσοστό 42,9%!
Οι γνωριμίες σε πρώτο ρόλο
Κι όταν, όμως, θέλησαν να αλλάξουν δουλειά, η εμπειρία και οι γνώσεις τους πέρασαν σε δεύτερη «μοίρα». Σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας μελέτης που έχει τίτλο «Κοινωνικό Κεφάλαιο και Εύρεση Εργασίας», οι γονείς τους αναγκάστηκαν να «χτυπήσουν πόρτες» σε ποσοστό 8,7%, ενώ τρεις στους δέκα βρήκαν τη λύση μέσω γνωστών ή συγγενών. Μάλιστα, όπως οι ίδιοι οι απόφοιτοι παραδέχονται, οι γνωριμίες τους έπαιξαν σημαντικό ρόλο για να διοριστούν στη θέση που επιθυμούσαν, καθώς ενήργησαν αναλόγως ώστε να προσληφθούν, είτε ζητώντας «χάρη» είτε ασκώντας πίεση.
Πάντως, τα αποτελέσματα δεν προκάλεσαν έκπληξη στην κοινωνιολόγο- ερευνήτρια του ΕΚΚΕ, κ. Ανδρομάχη Χατζηγιάννη: «Στην Ελλάδα», λέει στα «ΝΕΑ», «καλά κρατεί η τακτική του… μέσου. Δεν ισχύει, ωστόσο, το ίδιο στο εξωτερικό. Τουλάχιστον όχι σε τόσο υψηλά ποσοστά. Στη χώρα μας ακόμα το βιογραφικό δεν αποτελεί ισχυρό χαρτί. Ως και οι πληροφορίες που αφορούν κενές θέσεις εργασίας συνήθως κυκλοφορούν σε στενό κύκλο και επομένως ελάχιστοι έχουν πρόσβαση σε αυτές», προσθέτει.
Μετρούν οι συστάσεις
Πρόκειται, άλλωστε, για γνωστή πρακτική των εταιρειών, να προχωρούν σε προσλήψεις νέων τους οποίους έχουν συστήσει οι ίδιοι οι υπάλληλοί τους, καθώς κατ΄ αυτό τον τρόπο γλιτώνουν πολύτιμο χρόνοοι αρμόδιοι δεν διαβάζουν βιογραφικά αγνώστων. Η ερευνήτρια όμως συμπληρώνει πως: «σταδιακά η κατάσταση αυτή φαίνεται πως θα αλλάξει, καθώς πλέον οργανώνονται διημερίδες για επαγγελματικό προσανατολισμό και εύρεση εργασίας, γεγονός που βοηθά τους ίδιους τους απόφοιτους να είναι πιο μεθοδικοί ώστε να βρουν μια δουλειά».
«Θα ήθελα να εκτιμήσουν μόνο τα προσόντα μου»
«Η ειρωνεία είναι πως καμία ελληνική εταιρεία δεν ανταποκρίθηκε στο ενδιαφέρον που εκδήλωσα, με αποτέλεσμα να μείνω για καιρό χωρίς δουλειά. Τελικά, μεσολάβησε ο πατέρας μου, που ζήτησε από έναν οικογενειακό μας φίλο να με προσλάβει στην τεχνική του εταιρεία, 
Αυτός είναι και ο λόγος που σκέπτεται στο άμεσο μέλλον να ανοίξει το δικό του γραφείο, με μία ωστόσο προϋπόθεση, να βρει έναν συνεργάτη. «Χρησιμοποιώ φίλους, γνωστούς και συγγενείς για να με φέρουν σε επαφή με κάποιον που θέλει να ανοίξει επίσης δική του επιχείρηση, ώστε να συνεταιριστούμε», καταλήγει!
