Ένα μεγάλο λαϊκό θέατρο κινητοποιήσεων στήνεται σε όλη τη Θεσσαλία. Πρωταγωνιστές οι αγρότες, οι οποίοι είναι αποφασισμένοι να κατέλθουν στους δρόμους είτε έχουν τη συμπαράσταση των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών, είτε όχι.
Μυρίζει μπαρούτι, λέει αγροτοσυνδικαλιστής και δεν γνωρίζει κανείς πότε θα ανάψει. Είναι πολύ πιθανόν η αναγγελία του ποσοστού του ΦΠΑ που θα επιστραφεί στους αγρότες να αποτελέσει το έναυσμα για μια σειρά δυναμικών αντιδράσεων, το εύρος των οποίων κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει ή να προβλέψει. Και αυτό για τον λόγο ότι στον αγροτικό κόσμο υπάρχει μεγάλη ανασφάλεια, συνέπεια της εφαρμογής της νέας κοινής αγροτικής πολιτικής και της αλλαγής όλων των μέχρι σήμερα δεδομένων που αφορούν πολλές καλλιέργειες και όχι μόνο το βαμβάκι.

Το 2006 οι αγρότες είδαν το εισόδημά τους να μειώνεται από 15% έως 30%. Η αποσύνδεση της παραγωγής από τις επιδοτήσεις είχε ως αποτέλεσμα για τους βαμβακοπαραγωγούς μεγάλη απώλεια εισοδήματος. Προσδοκούν με την ικανοποίηση τους αιτήματος για αύξηση του επιστρεφόμενου ΦΠΑ από 5% που είναι σήμερα στο 15% να αναπληρώσουν πολλές από τις οικονομικές απώλειες. Πλην όμως δεν γνωρίζουν αν το υπουργείο Οικονομίας θα ικανοποιήσει εν μέρει ή καθ΄ ολοκληρία το αίτημα αυτό.

Το δίλημμα.

Η προσμονή ως προς την κυβερνητική εξαγγελία φέρνει τους συνδικαλιστές του ΚΚΕ να προετοιμάζουν μεγάλα συλλαλητήρια στην Καρδίτσα και τα Φάρσαλα και τους γαλάζιους συνδικαλιστές μπροστά στο δίλημμα: να πειθαρχήσουν στη Ρηγίλλης και το Μαξίμου και να αφήσουν την πρωτοβουλία στους «κόκκινους», επιλογή που εμπεριέχει τον κίνδυνο η πλειονότητα των αγροτών, μπλε, πράσινης ή γαλάζιας απόχρωσης να ακολουθήσουν τους αγροτοσυνδικαλιστές του ΚΚΕ και να απολεσθεί έτσι ο έλεγχος ή να αποφασίσουν ήπιες μορφές κινητοποιήσεων σε μια προσπάθεια προσωρινής εκτόνωσης της κατάστασης; Το δίλημμα είναι ακόμη μεγαλύτερο γιατί οι γαλάζιοι συνδικαλιστές διαπιστώνουν ότι το κλίμα είναι βαρύ σε όλο τον κάμπο. Δεν είναι μόνο οι βαμβακοπαραγωγοί αλλά και οι ελαιοπαραγωγοί, οι μηλοπαραγωγοί καθώς και οι κτηνοτρόφοι που βρίσκονται σε αναβρασμό. Οι μηλοπαραγωγοί και οι ελαιοπαραγωγοί όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν καλές τιμές αλλά βλέπουν τα προϊόντα τους να βρίσκονται στα αζήτητα. Οι κτηνοτρόφοι δεν βλέπουν λύση στο αίτημα για στοιχειωδώς καλές τιμές και αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο από τον Βορρά, αφού πλέον μπορεί να εισάγονται φθηνό γάλα και φθηνά τυροκομικά προϊόντα από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία.

Η κατάσταση αυτή, εκτιμούν οι συνδικαλιστές που πρόσκεινται στη Ν.Δ., επιδεινώνεται από το γεγονός ότι οι αγρότες αισθάνονται μεγάλη ανασφάλεια για το μέλλον. Βλέπουν ότι η καλλιέργεια βάμβακος έχει καταστεί με τη νέα ΚΑΠ ασύμφορη και δεν γνωρίζουν τι πρέπει να καλλιεργήσουν το 2007. Καμία ενημέρωση δεν έχει γίνει και καμία κατεύθυνση δεν έχει δοθεί.

Μεγάλες ζημιές.

Ένας βαμβακοπαραγωγός ο οποίος το 2005 εισέπραξε 1.000 ευρώ, για παράδειγμα, το 2006 με την ίδια ακριβώς παραγωγή θα εισπράξει 700 ευρώ. Επιπλέον λόγω των πλημμυρών υπήρξαν μεγάλες ζημιές τόσο στην ποσότητα της παραγωγής όσο και στην ποιότητα. Περιμένουν από τον ΕΛΓΑ τις αποζημιώσεις αλλά και στην περίπτωση αυτή αγωνιούν για το ύψος των ζημιών και για τον λόγο ότι από τα 3.800.000 στρέμματα τα οποία φέτος καλλιεργήθηκαν με βαμβάκι, τα 3.000.000

από αυτά υπέστησαν ζημιές. Υπάρχει η οικονομική δυνατότητα από τον ΕΛΓΑ να αποζημιώσει βάσει των πραγματικών ζημιών;

Το ερώτημα αν η αγωνία, η ανασφάλεια και η δεινή θέση των αγροτών θα μετασχηματισθούν σε κινητοποιήσεις μεγάλης κλίμακας δεν μπορεί να απαντηθεί σήμερα, λένε οι γαλάζιοι συνδικαλιστές. Θα κριθεί από την απάντηση της κυβέρνησης στο αίτημα να αυξηθεί σημαντικά το ποσοστό επιστροφής του ΦΠΑ και από την καταβολή των αποζημιώσεων για τις ζημιές. Ακόμη όμως και αν τα δύο αιτήματα ικανοποιηθούν το πρόβλημα παραμένει. Οι αγρότες δεν ελπίζουν σε καλύτερες ημέρες, δεν τους προσφέρεται καμία ελπίδα από κυβερνητικής σκοπιάς και αργά ή γρήγορα θα αφήσουν την αγανάκτησή τους να εκδηλωθεί στους δρόμους…